Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Demi Vollering verslaat Anna van der Breggen na beklijvende tweestrijd in Strade Bianche
Demi Vollering heeft een gedenkwaardige editie van Strade Bianche op haar naam geschreven. De renster van FDJ-SUEZ vocht op weg naar Siena een duel uit op het scherpst van de snede met Anna van der Breggen, een tweestrijd die pas in de laatste steile kilometer werd beslist. Pauline Ferrand-Prévot kwam op grote achterstand als derde over de finish.
Omstreeks 10 uur vertrok het damespeloton voor hun wedstrijd over 136 kilometer. Vroeg in de koers waren het Franziska Brausse (Ceratizit) en Virgina Bortoli (Top Girls Fassa Bortolo) die een kleine voorsprong grepen. Dat was van korte duur, want Brausse kwam ten val en bij aanvang van de tweede grindstrook had het peloton de vlucht alweer bijgehaald.
Nederlanders laten zich zien
Dat bleek lange tijd het thema van de koers, want demarrage na demarrage volgde. Onder meer Marielle Meijering (Movistar) deed een solo-poging, terwijl later ook Eva van Agt (Visma | Lease a Bike) probeerde weg te rijden. Van Agt kreeg nog even gezelschap van Mischa Bredewold (SD Worx-Protime) maar niemand kreeg daadwerkelijk de zegen van het peloton om een voorsprong te pakken.
Halfweg de koers zat het tempo er daardoor goed in en reden de vrouwen sneller dan het snelste schema wat de organisatie had voorzien. Dat betekende ook dat het peloton flink uitgedund was, want met nog vijftig kilometer te gaan bestond het peloton nog maar uit iets meer dan dertig vrouwen. In een bocht viel vervolgens nog een favoriet uit, want Katarzyna Niewiadoma kwam lelijk ten val, waarna de Poolse kopvrouw van Canyon-SRAM even bleef liggen en haar weg ook niet meer zou vervolgen.
Stofhappen op weg naar Siena – foto: Cor Vos
Sterke kopgroep slaat veelbelovende bres
Ondertussen bleven de Nederlandse vrouwen de koers sieren, want het was Femke Gerritse (SD Worx-Protime) die vervolgens een voorsprong van een tiental seconden greep. Zij werd na een paar kilometer gegrepen, maar reed vervolgens weer weg met een zestal concurrenten. Enkele bekende namen besloten de finale niet af te wachten, maar juist te anticiperen.
Kimberley Le Court Pienaar (AG Insurance-Soudal), Évita Muzic (FDJ-SUEZ), Yara Kastelijn (Fenix-Deceuninck), Mavi García (Liv AlUla Jayco), Pauline Ferrand-Prévot (Visma | Lease a Bike), Marte Berg Edseth (Uno-X Mobility) en Gerritse vormden het eerste groepje wat een serieuze voorsprong kreeg. Bij het ingaan van de laatste dertig kilometer, was het verschil al opgelopen tot meer dan een minuut.
Spektakel op voorlaatste gravelstrook
In de achtervolgende groep stonden favorieten als Vollering, Van der Breggen en Elisa Longo Borghini voor een helse taak om dit verschil nog te overbruggen, met nog 25 kilometer en drie gravelstroken voor de boeg. Op de ruim drie kilometer lange strook van Montechiari gebeurde er weinig, al kwam Longo Borghini – toch een van de kandidaten voor de zege – vlak na deze strook wel de vrouw met de hamer tegen.
foto: Cor Vos
De zeven koplopers reden intussen in gestrekte draf naar de voorlaatste gravelhindernis, de Strade di Colle Pinzuto. Op deze onverharde helling – met percentages tot ruim boven de 10% – werd het kaf van het koren gescheiden. In de kopgroep moest de moegestreden Gerritse de rol lossen, maar ook in de achtervolgende groep was het inmiddels alle hens aan dek. Onder aanvoering van Juliette Labous werd de groep stevig gedecimeerd.
Hergroepering, lepe Van der Breggen opent
Dit bleek de aanzet tot een versnelling van haar kopvrouw Vollering, maar dit zette weinig zoden aan de dijk. Dit was voor Labous het sein om het tempo weer de hoogte in te jagen. De Frans kampioene wist met een flinke kopbeurt de oversteek te maken naar de kopgroep, met in haar wiel Vollering, Van der Breggen, Pieterse, Niamh Fisher-Black en Noemi Ruëgg. Deze renners kwamen zo weer terug in koers en hadden plots weer uitzicht op de zege.
Van der Breggen, die zich tot dan toe redelijk afzijdig had gehouden, besloot in aanloop naar Le Tolfe – haast op kousenvoeten – weg te sluipen uit de voorste groep. De renster van SD Worx-Protime begon zo met een kleine voorsprong aan de steilste passages van Le Tolfe, maar was zeker niet van plan om te wachten. Vollering zag het gevaar en slaagde er als enige in om weer naar het achterwiel van haar landgenote te rijden.
Van der Breggen trekt door op Le Tolfe – foto: Cor Vos
Beklijvend duel tussen Vollering en Van der Breggen
Dit bleek de voorbode voor een finale om duimen en vingers af te likken, tussen de twee vrouwen die op voorhand werden gezien als de grote favorieten. Vollering en Van der Breggen vonden elkaar al snel na Le Tolfe en reden een alsmaar grotere voorsprong bijeen. De achtervolgsters leken geklopt: met nog zeven kilometer te gaan, was het verschil al opgelopen richting de driekwart minuut. De winnaar zat dus vooraan, maar wie zou er aan het langste eind trekken?
De beslissing moest dus vallen op de steile Via Santa Caterina naar het Piazza del Campo. Van der Breggen gooide als eerste de knuppel in het hoenderhok. Vollering gaf geen krimp, wachtte geduldig op haar moment en ging vervolgens zelf op de pedalen staan. Dit bleek de versnelling te veel voor Van der Breggen. Vollering wist haar taaie rivale uit het wiel te kletsen en mocht vervolgens – voor de tweede keer in haar carrière – het zegegebaar maken in de Strade Bianche.
Van der Breggen moest in de slotkilometer dus haar meerdere erkennen in Vollering, maar wist een sterke race wel te bekronen met een eerste WorldTour-podium sinds haar terugkeer. Vervolgens was het een tijdje wachten op de binnenkomst van de eerste achtervolgsters. Pauline Ferrand-Prévot bleek the best of the rest en reed zo naar een knappe derde plaats.
Vollering knalt weg bij Van der Breggen – foto: Cor Vos
EENDAG (Advertorial)
Demi Vollering en Polestar bundelen de krachten. Als topsporter staat Demi voor focus, balans en duurzame prestaties, net als Polestar. Samen laten ze zien dat performance en verantwoordelijkheid perfect samenkomen. Schrijf je in en ontvang persoonlijke berichten van Demi en een tot nu toe onverteld verhaal. Over haar weg naar de top, haar keuzes buiten de koers en haar visie op vooruitgang die verder gaat dan snelheid alleen. Ook deelt ze waarom de Polestar 3 haar inspireert in vorm, functie en filosofie.
En voor de mensen die zeggen. Word weer huilen. Laat dit meisje lekker haar zelf zijn.
Ik blijf er wel bij dat sd beter voor vollering en wiebes kon gaan dan kopecky en van breggen. Ik vindt kopecky heel erg tegenvallen dit jaar. Terwijl Demi al aardig in vorm is dit jaar. Verandering van ploeg heeft haar goed gedaan.
Je hebt het hier natuurlijk niet over de eerste de beste, maar over een toptalent. Een toptalent dat zich misschien in de vorige actieve periode niet zo 'uit elkaar heeft getrokken' als bijvoorbeeld Van Vleuten, maar wel rustig door is blijven trainen in de jaren dat ze niet koerste.
Van der Breggen is dit al meer dan anderhalf jaar aan het voorbereiden. Stam en co hebben waarschijnlijk ergens tijdens het seizoen 2023 al besloten dat ze Kopecky en Vollering niet beiden konden behouden en dat ze Van der Breggen zouden gaan uitspelen als opvolger van die laatste.
Zal dus misschien anderhalf jaar niet serieus getraind hebben, na in 2021 de Giro nog te hebben gewonnen. Wat betreft leeftijd: zie Valverde. Die overigens ook anderhalf jaar aan de kant stond door zijn schorsing en vervolgens als dikke dertiger nog volop wist te winnen.
Had nooit meer op de fiets moeten stappen. Het verschil in power berg op is dag en nacht.
Mooi dat Demi op sprotieve wijze haar gram kan halen. Ik denk dat ze heel lekker in haar vel gaat zitten bij haar nieuwe team.
Van der Breggen wordt gewoon 2e in de Strade Bianche..
Verder een mooie en verdiende zege voor Vollering die idd prima in haar vel lijkt te zitten bij haar nieuwe ploeg.
Goede wedstrijd van PFP, al mag ze iets spaarzamer zijn.
Voor beiden liggen de doelen later dit jaar en je kan ook redeneren dat VdB van verder terug moet komen. dan Vollering en dus nog grotere stappen kan maken. Als je Valencia gaat vergelijken met deze Strade Bianche lijkt VdB hier in ieder langer bij te kunnen blijven.
Maar we gaan het zien. Ik hoop in ieder geval op een leuke gezonde strijd en ben blij dat ze het zelf ook zo beleven als ik de reacties van beiden hoor.