Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Demi Vollering openhartig over angst en druk in voorbije Tour: “Het kreeg de overhand”
Demi Vollering heeft een turbulent 2024 achter de rug. De Nederlandse renster won de nodige wedstrijden, maar kende ook veel roerige momenten. Vollering had het met name erg lastig in de voorbije Tour de France Femmes. De druk werd haar op een gegeven moment zelfs te veel. “Ik bereikte tijdens de wedstrijd een breekpunt”, kijkt een bijzonder openhartige Vollering hier nu op terug.
Voor Demi Vollering was het wellicht het meest turbulente seizoen van haar carrière. Er speelde veel rondom de succesvolle Nederlandse renster in 2024. Toch is het verlies – met slechts vier seconden – van de zege in de Tour de France wellicht het meest memorabele moment van haar seizoen. Een valpartij in de vijfde etappe van de Franse rittenkoers zorgde ervoor dat Vollering op achterstand raakte. Ze verloor die dag de gele trui en zou de leiderstrui niet heroveren.
Vollering ging in de dagen na haar valpartij door een moeilijke periode. Tijdens en na de bergrit met aankomst in Le Grand-Bornand wist ze met zichzelf even geen raad. “Dat was een van de zwaarste dagen van mijn carrière”, begint ze haar uitgebreide post op Instagram. “Fysiek gezien was ik nog aan het herstellen van een crash van twee dagen eerder. Mentaal werd ik belast door druk, van de media, mijn team, dierbaren en van mezelf.”
Van breekpunt naar verlichting
“Iedereen bleef maar vragen hoe ik me voelde. En hoewel ik probeerde om positief te blijven, was ik van binnen bang en onzeker. Tijdens de race bereikte ik een breekpunt. Het is moeilijk te beschrijven hoe dat voelde, maar angst nam de overhand en mijn gedachten gingen alle kanten op. Ik kon me niet concentreren. Ik had het gevoel dat ik iedereen liet zitten. Voor het eerst kon ik het niet alleen doorstaan.”
Vollering, kort na haar valpartij in de Tour de France Femmes – foto: Cor Vos
En dus zocht Vollering hulp bij haar ploeggenote Mischa Bredewold. “Ook al kon ik niet helemaal uitleggen wat ik voelde, alleen al door te zeggen “het gaat niet goed” kon ik de last die ik met me meedroeg verlichten. Mischa besloot het niet weg te wuiven, maar bleef gewoon bij me en herinnerde me eraan dat het oké is om je overweldigd te voelen. En dat ik niet alleen was.”
“Die dag kwam ik tot het besef hoe belangrijk het is om te praten over wat we doormaken”, vervolgt Vollering. “Angst kan ervoor zorgen dat je vastloopt en geïsoleerd voelt. Maar je gevoelens delen, zelfs als het moeilijk is, kan de eerste stap zijn naar verlichting.”
Persoonlijke overwinning
“Ik wil ook iets persoonlijks delen waar veel vrouwen zich mee kunnen identificeren: later die dag kreeg ik mijn menstruatie. Hormonen kunnen emoties versterken. En met de druk die ik al voelde, was het veel om mee om te gaan. Het is een herinnering dat ons lichaam en onze geest diep met elkaar verbonden zijn en dat we sommige dingen gewoon niet kunnen controleren.”
Vollering ging in de slotrit naar Alpe d’Huez nog op jacht naar de eindzege – foto: Cor Vos
“Als ik terugkijk, besef ik dat dit een van mijn grootste overwinningen was. Niet alleen omdat ik als derde (in de rit naar Le Grand-Bornand, red.) eindigde, maar ook omdat ik een van de moeilijkste momenten die ik ooit heb meegemaakt, heb overwonnen. Voor mij was dit misschien wel mijn meest betekenisvolle, persoonlijke overwinning in die hele Tour de France Femmes.”
“Voor iedereen die worstelt met angst of druk: praat, als je kunt, met iemand die je vertrouwt. Zelfs een klein gesprek kan een verschil maken. Wees ook aardig voor jezelf. Het is oké om je overweldigd te voelen en je hoeft niet alles op een rijtje te hebben. Het gaat er niet om om alles in één keer op te lossen, maar om kleine stapjes vooruit te zetten, in je eigen tempo”, sluit ze haar boodschap af.
(Advertorial)
Demi Vollering en Polestar bundelen de krachten. Als topsporter staat Demi voor focus, balans en duurzame prestaties, net als Polestar. Samen laten ze zien dat performance en verantwoordelijkheid perfect samenkomen. Schrijf je in en ontvang persoonlijke berichten van Demi en een tot nu toe onverteld verhaal. Over haar weg naar de top, haar keuzes buiten de koers en haar visie op vooruitgang die verder gaat dan snelheid alleen. Ook deelt ze waarom de Polestar 3 haar inspireert in vorm, functie en filosofie.
Natuurlijk wat schertsend, maar al dit gewauwel zou wat meer waarde krijgen als ze ook eindelijk eens het boetekleed aantrekt in soortgelijke "diepgravende" verhaaltjes tav haar prestaties in oranje.
Ze heeft genoeg goed werk verricht in haar SDW periode voor ploeggenoten. Ze is tactisch misschien niet de slimste maar haar wegzetten als "rijden voor eigen succes" lijkt me wat overdreven.
Het vinden van die, hierboven aangehaalde, ‘krijg de tyfus’-knop lijkt me iets waar het peloton flink voor vreest.
Dat een topsporter onderhevig is aan veel stress om telkens weer op topniveau te moeten presteren is al meermaals gebleken bij allerlei toppers uit allerlei sportdiscipline's.
Dat ze hier soms aan onderdoor gaan is menselijk.
Maar wat ik na vorig seizoen & het WK op de weg allemaal las van de "deskundigen" hier in de reacties / kritiek, ten opzichte van haar ex-teamgenote's en vooral tegenover Lotte was buiten proportioneel.