Een zware periode, een hardnekkige blessure. Thomas Dekker noemde gisteren al de aanleiding tot het grijpen naar verboden middelen. Maar vandaag is de Noord-Hollander erg openhartig in de Pers, waar hij vertelt over zijn gevoelens.

Eenmalige oplossing
“Ik heb een fout gemaakt”, erkent het voormalige toptalent voor de zoveelste keer sinds de contra-expertise. “Eenmalig, dynepo. Het was een rommelige periode. Ik kon nauwelijks trainen door een hardnekkige heupblessure, ik zat niet goed in mijn vel. Toen, ehh… dacht ik: ik los het zo op.”

Humanplasma
De schaduw lijkt op de Rabobank over te slaan, want veel wielervolgers linken Dekker nu aan de Humanplasma-zaak, waar verschillende huidige en vroegere Rabo-renners voor moesten getuigen. “Daar heb ik echt niets meet te maken. Ik weet dat Bernhard Kohl mij heeft genoemd in die zaak, maar ik ben nog nooit in Wenen geweest”. Dit zei Boogerd ook, maar onderzoek wees uit dat een appartement in Linz de spil was.

Persoonlijke vete
“Van die affaire weet ik wat ik lees in de krant. Meer niet. Die zaak bloedt volgens mij gewoon dood. Ik heb die spuit dynepo ergens anders vandaan. Ik zeg niet waarvandaan, ik wil niet dat er andere mensen worden veroordeeld.” Wel is Dekker achterdochtig. “Weet je, het lijkt eigenlijk alsof iemand een persoonlijke vete met me wil uitvechten. Ik heb echter geen idee wie. Gefrustreerd of geflikt voel ik me ook niet, want het is mijn eigen schuld.”

Procedurefouten
Na de eerste positieve test vertelde Dekker in beroep te gaan wegens procedurefouten. Maar daar ziet hij geen heil meer in. “De testmethodes, de mensen die de analyses hebben uitgevoerd, de bewering dat ze me op het spoor waren vanwege schommelende waardes gedurende het laatste jaar: er klopt niets van. Maar ik heb nooit overwogen om me vast te bijten in een rechtszaak. Heeft geen zin: positief blijft positief.”

De toekomst
“Ik heb een week gestapt op Ibiza, maar toen was ik het wel zat. Nee, ik ga vanaf 1 november trainen alsof ik weer aan een nieuw seizoen begin. Anders houd je het niet vol. Over twee jaar ben ik 26, en heb ik nog een hele wielercarrière voor me. De aandacht zal ik niet missen, de spanning en het succes wel.” En de Porsche? “Die staat vanaf nu te koop. Zodra die weg is, komt alles vast weer goed”, grapt Dekker met een lach.