Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Deense renster lag anderhalf uur in greppel na val in Unbound Gravel: “Veel te lang”
De Deense profrenster Klara Sofie Skovgaardt kwam vorige week zwaar ten val tijdens Unbound Gravel en lag vervolgens anderhalf uur gewond in een greppel voordat er medische hulp arriveerde. Dat schrijft de 22-jarige renster van Canyon Factory Racing op sociale media. Ze is daar ook kritisch op de organisatie van de gravelwedstrijd.
“Ik viel vroeg in Unbound en ben gevonden in een greppel met een open knie en een ontwrichte en gebroken schouder”, schrijft Skovgaard op Instagram. “Mijn engelen Luise Valentin en Lucy Hempstead (twee andere rensters, red.) stopten hun koers om hulp in te schakelen en bleven negentig minuten bij me tot de eerste hulpverleners arriveerden. Ik wilde uit mijn lichaam treden en ik kreeg onderkoelingsverschijnselen.”
Na twee uren kwam er ‘eindelijk’ een ambulance. Skovgaard is de medische diensten dankbaar voor de hulp, maar wijst er wel op dat het wel heel lang duurde voor ze arriveerden. “Reizen naar de andere kant van de wereld om te koersen betekent risico’s accepteren, maar ik had nooit verwacht me onveilig te voelen. Ik hoop oprecht dat de organisatie de noodhulp beter regelt.”
‘Veel te lang’
Terwijl de rensters zwaargewond in de greppel lag, cirkelden mediahelikopters over haar heen voor de livestream van de wedstrijd. “Ironisch”, noemt de Deense dat. “Ik vind het ongelofelijk dat meerdere mediamotoren en helikopters passeerden zonder dat er ook maar één medisch persoon aanwezig was”, wijdt ze in een interview met Cycling Weekly verder uit. “Mijn helm was in tweeën gebroken, het had veel erger kunnen aflopen. In dat geval is negentig minuten gewoon veel te lang.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Ook wijst dit type events er vaak op dat repatriëring je eigen verantwoordelijkheid is.
Trouwens, een organisatie die zegt dat deelname "op eigen risico" is. Leuk hoor, maar gelukkig betekent dat in een beschaafd land niet dat de organisatie dan per definitie gevrijwaard is van alle verantwoordelijkheid. 2 uur moeten wachten bij een medisch noodgeval vind ik buiten proportie.
De organisatie garandeert je veiligheid in deze wedstrijd nadrukkelijk niet. En dat geven ze duidelijk aan.
Maar het is natuurlijk voor ons volstrekt onbegrijpelijk dat de medische zorg zo slecht geregeld is. Dan kunnen ze wel honderdduizend keer zeggen dat alles op eigen risico is maar dat zou een organisatie niet moeten kunnen ontslaan van het nemen van hun verantwoordelijkheid. Ze verdienen ongetwijfeld goed geld met de organisatie, dat komt ook met verplichtingen. En als men daar anders over denkt zijn ze ongeschikt als organisator.
Het hoeft niet allemaal zou strikt als hier, waar je bij het gemiddelde damtoernooi nog minimaal 2 man EHBO standby moet hebben, maar anderhalf uur moeten wachten op medische hulp is absurd.
Emergency and Medical services are all on standby all weekend long at Unbound. It is a impressively well supported for the safety of the riders.
as has mentioned in other comments, you as a racer take full responsibility to participate in this event.
In the year that Sagan and Oss raced, I was in the front group with them and had a day ending mechanical and had to call for an extract. I waited an hour to be picked up by neutral service because of the sheer number of participants behind us. The first thing they ask when you call neutral support : "is this a medical emergency?"
This is completely understandable. Not a medical emergency means you have to wait.
In this case however it was a clear medical emergency. So would you be ok waiting for 2 hours when you suffer several fractures, can't move and are suffering from hypothermia, because the organisation stated that participation is at your own risk? I am pretty sure I would not.
Ik ga ervan uit dat de nooddiensten dan ook al zwaar belast zijn.
Het is vaak je eigen verantwoordelijkheid om ondersteuning klaar te hebben die je komt halen mocht je niet verder kunnen.
Als de organisatie veiligheid ten alle tijden moet garanderen houdt het snel op omdat het over enorme gebieden gaat, events gaan over soms duizenden kilometers.
Ze maken vooraf duidelijk welk risico je aangaat, aan jou dat te accepteren of niet mee te doen, het is een al oude discussie: moet de overheid/organisatie 100% alles voor je regelen of is er een grens waar je zelf verantwoordelijk voor bent.
Als je als organisatie echt alles moet regelen en driedubbel zekerheid moet inbouwen dan kunnen heel veel van dit soort event simpelweg niet bestaan en dat zou zonde zijn: wel de Tour de France enzovoort en niet Unbound of de Trakka en andere coole events die niet passen in het standaard commerciële format.