Materiaalzone 
Fietstoerisme 
De tranen van Jenno Berckmoes kwamen van heel ver na zege in Baloise Belgium Tour
De grootste overwinning in de carrière van Jenno Berckmoes heeft tot veel emotie geleid bij de coureur van Lotto. Hij was zaterdag de beste in de koninginnenrit van de Baloise Belgium Tour en daarna barstte hij bij zijn familie en vrienden in huilen uit. “Het is een jaar met heel veel downs, maar niemand ziet dat”, verklaarde Berckmoes in het flashinterview na afloop.
De 24-jarige Berckmoes schoof mee in een vluchtgroep met vier en knalde op de slotklim in Durbuy naar de ritzege. Dat betekende veel voor hem. “Heel veel”, geeft hij toe. “Ik had vorig jaar een superseizoen met de overstap naar deze mooi ploeg. Ik ging echt een niveau omhoog, maar dit jaar heb ik het heel moeilijk. Ik kreeg een bacterie aan het begin van het jaar”, begint Berckmoes zijn opsomming.
“Daarna kwam ik terug op niveau en haalde ik top-10 in Gent-Wevelgem, maar had ik een zware val in de Ronde van Vlaanderen. Daarom is het een jaar met heel veel downs, maar niemand ziet dat. Iedereen ziet het alleen als het goed gaat, dan steunt iedereen u. Maar als het slecht gaat, zijn het alleen de mensen dicht om je heen die je steunen. Daarom is het ook moeilijk om terug te komen, dat wordt vaak onderschat. Daarom dat er heel veel tranen bij kwamen. Iedereen was hier om mij te steunen.”
Voor Berckmoes waren de pijlen na de tijdrit van vrijdag al gericht op de heuvelrit rond Durbuy. “In de tijdrit stelde ik teleur. Geen idee waarom, want de waardes waren wel goed, maar ik stond veraf. Ik stond ver in klassement en had alles te winnen vandaag. Het was jammer dat Thibau Nys niet aan de start was, want hij wil ook koersen en de koers openbreken”, legt hij uit. “In de finale wist ik direct dat ik alles op de laatste klim moest zetten, maar ik moest wel vooruit geraken.”
Dat lukte, want hij kwam vooruit met Filippo Baroncini (de nieuwe leider), Marco Frigo en Orluis Aular. “Vorig jaar in de Muur Classic had ik ook een goed eindschot en pakte ik de winst. Baroncini en Frigo stonden ook nog voor mij in het klassement, dus moest ik gokken: Gaan jullie maar voor het klassement, mij maakt het niet uit. In de laatste vijf kilometer heb ik in het wiel gezeten en heb ik geademd. Ik zag de borden van 250 en 200 en moest gewoon gaan, maar niemand kwam meer…”
foto: Cor Vos
RIT 
AK 
Mooi gesproken. Triest maar wel de waarheid waarin we leven.