‘De manier waarop Jonas Vingegaard koerste, leek meer op het hijsen van de witte vlag’
Voor de start van het Critérium du Dauphiné werd er reikhalzend uitgekeken naar de strijd tussen ‘De Grote Drie’ in het rondewerk, maar tegen Tadej Pogacar bleek geen kruid gewassen. Ook Jonas Vingegaard – in het verleden toch de grote kwelgeest op rondegebied – kwam niet in de buurt van de Sloveen. Jan Bakelants vreest dan ook voor een niet al te spannende Tour.
“Laat mij van wal steken met een weinig spraakmakende vaststelling over de voorbije Dauphiné”, begint Bakelants zijn column in Het Laatste Nieuws. “Wat de waardeverhoudingen tussen de klassementsrenners voor de Tour betreft, is er weinig tot niks opzienbarends veranderd, behalve dat de verschillen tussen de drie toppers nog verder zijn uitgediept en zelfs met een extra keermuur zijn vastgezet.”
“Ik verneem tussen de lijnen dat ze zich bij Visma | Lease a Bike proberen wijs te maken dat het nog goed komt met oog op Tourwinst, maar de amicale wijze waarop Jonas Vingegaard omging met de suprematie van Tadej Pogacar en de manier waarop hij koerste, leek meer op het hijsen van de witte vlag dan op tonen dat het nog een spannende Tour kan worden.”
Bakelants ziet weinig tot geen valkuilen voor wereldkampioen Pogacar. “Er wordt gewag gemaakt dat Pogacar met het rijden van de klassiekers in het voorjaar niet de ideale voorbereiding op de Tour in de benen zal hebben, en dat hij in de derde week van een grote ronde op een mindere dag kan stuiten. Maar zoals het er nu naar uitziet, kan enkel een valpartij of zware materiaalpech deze regie nog kantelen.”
Statement
“Ik geloof ook niet dat Pogacar de ideale Tour-voorbereiding nodig heeft om te kunnen winnen. Zelfs met een sub-optimale voorbereiding is het verschil gigantisch”, is de oud-renner van mening. Hij reed de slotklim naar Combloux nog een pak sneller op, dan dat Vingegaard deed in zijn supersonische tijdrit in de Tour van 2023. Een statement.”
Ik vond Vingegaard vrij (verrassend) agressief koersen. Die eerste rit waar hij aanvalt en dat eigenlijk niet hoefde, want meestal klopt Pogacar hem in de sprint. Uitstekende tijdrit om in pole position (na Evenepoel) aan de bergen te beginnen. Dan verliest hij ruim, maar laat hij de volgende dag vol goede moed opnieuw zijn team de wedstrijd in handen nemen. Ook nog is een move van de ploeg bergaf, waar Pogacar pissig over was. Vreemd dat daar geen artikel over verscheen overigens, een mens kan enkel glimlachen bij de gedachte bij de reacties moest ene Evenepoel hierover zeuren.
Ik weet niet goed wat Vingegaard nog meer had moeten doen, 1km in het wiel zitten, zich volledig opblazen en 5 minuten verliezen? Als hij niet kan volgen, kan hij niet volgen, veel meer is er ook niet aan te doen. Je zou denken dat uitgerekend Jan Bakelants dat wel snapt. Vingegaard heeft het geprobeerd in de heuvels, cols en bergaf.
Dat de kans van slagen heel klein is mag duidelijk zijn, maar Vingegaard en Visma gaan heus wel proberen de tour te winnen. En ik vind eigenlijk dat Vingegaard er best voor geprezen mag worden dat hij de strijd 'gewoon' aangaat en dat ook uit durft te spreken.
Liever nog 3 keer 2e achter een nou eenmaal legendarisch goede Pogacar dan op z'n Romingers een echte strijd vermijden en 34 keer de Giro en/of de Vuelta winnen als Pogacar niet mee doet.
voor Vingegaard, en beseffend dat hij zelfs met circa 3 maanden aan
rust, training en vakantie met zijn gezin, bijlange niet aan het
niveau van Pogacar kwam.
De druk naar de Tour toe moet wel immens zijn voor Vingegaard
want zoals Jeanke stelt is het verschil gigantisch.
De strijd voor de 3de plek is open. De plekken 1 en 2 liggen zonder rare dingen al vast.
- het tegen beter weten in toch proberen in de Tour met als risico dat je jezelf de vernieling in rijdt.
- in de Tour proberen de schade op Pogacar te beperken maar vooral zorgen dat je de tweede plaats vast weet te houden, want mocht er dan toch een onverwachte inzinking of valpartij zijn win je alsnog.
Waarschijnlijk gaan ze bij Visma voor optie 2. Ze zullen ook wel zien dat er tegen deze Pogacar niets te beginnen is. En als je als Vingegaard alles op de Tour zet en het lukt wederom niet dan kun je met een tweede plaats nog een PR verhaaltje houden dat je het hebt geprobeerd, goed gereden, goede waardes, etc. maar er was iemand sterker. Als je aanvalt en zelf door het ijs gaat is het een compleet verloren seizoen.
De 1e etappe en de tijdrit van Dauphine wezen echt op een mindere vorm. De manier waarop Pogacar iedereen uit het wiel reed op vrijdag is alleen vertoont op de muur van Gerardsbergen, toen Cancellara weg reed van Boonen.
Pogacar is een ongekend talent, maar als iemand mij kan uitleggen hoe iemand in een grote ronde fysiek minder wordt en dan kan opeens veel harder rijdt dan de rest. Dan kan ik er misschien van genieten.
Waren ook zijn eerste koersdagen in anderhalve maand, dus toch logisch dat hij er eerst wat moet inkomen?
Bovendien kan je een tijdrit totaal niet vergelijken met een rit in lijn, en al helemaal niet met de bergritten aan het eind van de Dauphiné?
Pogacar gaf trouwens zelf aan dat hij het eerste deel van zijn tijdrit gewoon te voorzichtig was aangevat, dus dat het meer een tactische fout was dan wel mindere benen te hebben.
Leggen ze zich neer bij de overmacht en laten ze zich naar de slachtbank rijden zoals ze deden in de Giro die Pogi won, waar hij precies niet leek te bestaan voor de andere renners en ze zelfs geen aanstalten maakten om te reageren... Of rijden ze rond zoals het peloton in Zwitserland deed de eerste etappe, door met z'n allen samen te werken en zo topfavoriet Almeida in de verdrukking te fietsen.
Dat is volgens mij ook meteen de enige manier waarop Vingegaard de Tour zou kunnen winnen, als het peloton zo agressief koerst elke dag opnieuw, dat UAE een op hol geslagen peloton niet onder controle krijgt. VLAB alleen is volgens mij niet sterk genoeg om UAE/Pogi te verontrusten, maar als UAE veel krachten al moet verspillen omdat het hele peloton tegen Pogi koerst is er misschien wel een kans.
Ik zou het wel mooi vinden als er zoals in de Vuelta een enorme kopgroep wegrijdt en iedereen vol gas blijft rijden tot de streep, zodat er schaduwfavoriet(en) flinke voorsprong pakt, al zal het waarschijnlijk bij dromen blijven.
UAE is zo sterk dat ze dit echt wel goed onder controle kunnen houden. Ze kunnen de aanvallers ontmoedigen door een hoog tempo te rijden en een hele rit controleren als het moet.