David van der Poel wikt en weegt: “Ik ben liever en liever op de weg gaan rijden”
David van der Poel wil zich in de toekomst meer gaan concentreren op het wegwielrennen. In de laatste jaren is de renner van Alpecin-Fenix dat namelijk steeds liever gaan doen. Ook spelen zijn rugproblemen steeds vaker op in de cross.
Een week geleden kwam Van der Poel in actie tijdens het EK veldrijden, waar zijn broer Mathieu zijn titel niet verdedigde. In de wedstrijd kon hij geen hoofdrol vertolken en eindigde hij 23e. “Ik had een mindere dag en vanaf het begin speelde mijn rug op”, vertelde hij aan Omroep Brabant. “Op een rondje met zoveel bochten, waar je vanuit je onderrug moet optrekken, is dat niet ideaal. Ik heb proberen door te vechten, maar halverwege begon ik echt last te hebben.”
In het veld krijgt de 28-jarige renner sneller en meer last van zijn rug dan op de weg. “Op de weg heb ik er veel minder last van. Alleen als ik wat langer bergop moet rijden, maar dat is nu ook niet echt mijn ding op de weg. Het is wel iets om over na te denken. Ik ben het de laatste jaren liever en liever gaan doen, op de weg rijden. In de cross is het moeilijk echt goede prestaties te leveren. Het niveau is omhoog gegaan en voor mezelf is het moeilijk om aan te haken.”
Nu Alpecin-Fenix zich heeft verzekerd van de eindwinst in de Europe Tour en daardoor in 2021 als ProTeam mag deelnemen aan alle WorldTour-wedstrijden, kan Van der Poel in de grotere koersen mogelijk iets gaan betekenen in de sprinttrein van zijn broer Mathieu en Tim Merlier. In de kleinere koersen kan hij dan voor zijn eigen kans gaan. Dit seizoen reed hij al een handvol ereplaatsen bij elkaar in de ronden van Hongarije en Slowakije.
Lijkt mij dat de weg hoofddoel moet zijn en als de rug het toe laat in de winter een aantal crossen meepakken.
Of hij nu in het veld of op de weg rijd, dat moet hij natuurlijk lekker zelf weten. Maar in het veld vindt ik hem indrukwekkender dan op de weg. Vooral op jongere leeftijd, toen er nog iets minder spraken was van Mathieu was hij best wel veelbelovend. Maar op de één of andere manier is de stap naar dat hogere niveau er nooit gekomen.
Maar als ex dorpsgenootjes zal ik uiteraard altijd voor beide broertjes juichen en supporteren. :)
(heb ik ook maar opgevangen in de moddergangen)