Damiano Caruso: “Misschien was het een fout om Yates proberen te volgen”
Met nog twee dagen te gaan is Damiano Caruso nog niet helemaal zeker van een podiumplaats, maar het heeft er toch alle schijn van dat de Italiaan van Bahrain Victorious op het eindpodium van de Giro d’Italia zal staan. Of hij zijn tweede plaats vast weet te houden is de vraag, aangezien Simon Yates hem nu echt in de nek hijgt. Het verschil tussen de twee is slechts twintig seconden.
“Misschien was het een fout om Simon Yates proberen te volgen”, blikt Caruso na de aankomst bij Cyclingnews terug op de rit naar Alpe di Mera, waarin hij uiteindelijk 32 seconden moest prijsgeven op de Britse ritwinnaar. “Maar ik vond dat ik het moest proberen, voor mezelf en voor iedereen die me dat had gevraagd.”
Uiteindelijk moest Caruso zijn meerdere erkennen in de Brit, terwijl de Italiaan in de buurt wist te blijven van rozetruidrager Egan Bernal. “Ere wie ere toekomt. Hij was sterker dan de rest op de klim en hij heeft het verschil gemaakt, ik kan hem enkel feliciteren.” Met nog twee ritten te gaan staat Caruso 2m29s achter op Bernal. Yates volgt op 2m49s.
De 33-jarige Giro-verrassing van Bahrain Victorious ziet zijn tweede plaats dus ernstig bedreigd, maar een podiumplaats is zeker mogelijk voor de Italiaan. De marge met Aleksandr Vlasov, de huidige nummer vier, is 3m42s. Hij is desalniettemin terughoudend over zijn podiumkansen: “Pas op zondagavond kunnen we conclusies trekken.”
Het is aan de ene kant zeker een verrassing, maar het is geen opmerkelijke stap. Het zegt wederom iets over de breedte in het ak-rijden van de Giro en Vuelta (wel de diepte, niet de breedte). Beetje de rol van Kelderman vorig jaar.
Caruso is de absolute top van de anonieme pelotonvulling. Zeer solide renner, betrouwbaar, zelden tegenvallend maar ook heel erg nietszeggend en onopvallend. Als hij erbij zit, is niemand verrast, maar heeft ook niemand er schrik van. En als hij ontbreekt, dan zal niemand hem echt missen.
Dit doet me eigenlijk denken aan Eddy Mazzoleni, ook zo'n generieke Italiaan die er altijd wel ergens tussen hing en in een late fase van zijn carriere plots een podium reed.