Na een avontuur aan de andere kant van de Atlantische oceaan is Marc de Maar inmiddels al weer even in Europa, waar hij komend seizoen voor Quick-Step zal rijden. De Antilliaans Kampioen op de weg en de tijdrit houdt de lezers van WielerFlits door middel van een column op de hoogte van zijn ervaringen in het wielrennen. In zijn zesde column vertelt hij over de kennismaking met zijn nieuwe ploegmaats.

“Mijn seizoen zit er helaas inmiddels alweer een aantal weken op. Dit was niet helemaal voorzien, maar een oude achillespeesblessure gooide roet in het eten. Inmiddels ben ik hier met succes aan geopereerd. De verwachting is dat ik binnen een paar weken weer mag fietsen. Zo kwam het dan ook dat ik afgelopen week bij mijn eerste Quick-Step bijeenkomst binnen kwam gewandeld op krukken. Tijdens het passen van de nieuwe kleding (wat trouwens niet gemakkelijk is met je ene been in het gips) werd mij om de haverklap gevraagd waarom ik in het plaaster zat.

Plaaster? Ja, u leest het goed; plaaster is Vlaams voor gips. Met een beetje gevoel voor taal kon ik die link nog wel leggen. Maar wat dacht je van Gesso? Gesso is Italiaans voor gips. Zo stond ik dus even later het Italiaanse gedeelte van de ploeg met handen en voeten uit te leggen wat mij nu precies mankeerde. In het Engels hoefde ik het niet te proberen, merkte ik al snel. Aangezien de helft van de ploeg uit Vlamingen bestaat en de andere helft zo ongeveer uit Italianen dacht ik alles wel gehad te hebben. Helaas. Even later stond ik in mijn beste Frans te stotteren en niet omdat monsieur toevallig twee etappetjes in de tour had gewonnen.

Nadat zo’n beetje de hele ploeg op de hoogte was van mijn blessure zat het ochtendprogramma er op en stond er alleen nog een lunch met de sponsoren op het programma. Tot mijn grote opluchting bleken we ook een aantal Nederlandse sponsoren te hebben. Wat Nederlandse volzinnen later was het tijd voor een paar Italiaanse aperitieven. Na deze verorberd te hebben tjokkelde ik even later op mijn krikken naar het cafe. Na wat ‘discussione’ met mijn nieuwe collega’s over de afvalcrisis werden me even later wat Italiaanse versiertrucs bijgeleerd.

Aangezien ik al een vriendin heb, sloot ik me even later aan bij het Vlaamse gezelschap. Er werd me gelijk gevraagd waarom Jezus niet in Nederland was geboren. Omdat ze daar geen drie wijzen konden vinden, kreeg ik te horen. Daar had ik natuurlijk niet van terug. Maar de sfeer zat er goed in! Dat had Addy me ook al van te voren verteld: ‘a’j komt zui’t goed hebb’n’! Deze Drentse nuchterheid in combinatie met de Vlaamse humor en de Italiaanse bravoure moeten voor een mooi seizoen gaan zorgen!”

Marc

Marcs website
Marcs twitter