Daar zat hij dan. Geen triomfantelijke schietgebaren, zelfs zijn stoere pet met zijn welbekende handelsmerk bleef achterwege. Het ging niet over zijn indrukwekkende prestaties, het ging niet over conflicten met ploeggenoten. Nee, het ging over heel iets anders. Alberto Contador is stout geweest. Alberto Contador is betrapt op het gebruik van verboden middelen.

Wat zou er door hem heen zijn gegaan terwijl hij daar zat in achter de microfoons? Waar zou die kleine Madrileen aan gedacht hebben terwijl hij vocht tegen de tranen? Misschien dacht hij wel aan zijn lotgenoot Fuyu Li, een Chinees die zonder pardon twee jaar schorsing opgelegd kreeg aangezien er in diens urine een minieme hoeveelheid clentuberol gevonden was, net zoals bij hem zelf het geval was. Maar misschien dacht hij wel aan een bloedtransfusie, een aan hoe hij iedereen hier zat voor te liegen. Ach, dat is allemaal speculatie. Het meest waarschijnlijke is immers dat hij dacht aan een lekker mals lapje biefstuk.

Vlees
We gaan terug naar de 21ste juli 2010. Het is rustdag in de Tour de France, en Alberto Contador zit aan de eettafel. Over de stoel naast hem hangt zijn gele trui, en voor hem staat een bord met daarop dat lekkere malse lapje biefstuk. Het water loopt Alberto in de mond. Alberto is hongerig. Niet alleen hongerig naar succes, maar vooral ook hongerig naar een lekker stuk vlees. Hij heeft wel iets vernomen over een andere kok, maar het deert hem niet. Verlekkerd zet hij zijn hagelwitte tanden in het vlees. Hmmm, denkt hij tevreden, heerlijk.

We zijn ruim twee maanden later, en Alberto Contador zit met tranen in de ogen in een zaaltje ergens in Pinto. Onlangs is de pers erachter gekomen dat er in zijn urine een minieme hoeveelheid van het verboden middel clenbuterol gevonden is, 50 picogram om precies te zijn. Gevonden in urine die is afgenomen op die 21ste juli 2010. Alberto hoeft er niet lang over na te denken: het stuk vlees waar hij verblind door de honger zijn tanden in had gezet, was de boosdoener. Een Spaanse veeboer had clenbuterol in z’n koe gespoten, waarvan uitendelijk 50 picogram in de urinestaal van Contador terecht was gekomen.

Vuur
Waarom, Alberto? Waarom moest je in godsnaam zo onvoorzichtig zijn? Waarom sloeg je geen acht op het feit dat er ineens een andere kok bezig was? Waarom moest je je nou net tijdens de Tour de France vergrijpen aan dat dure stukje biefstuk dat van een louche Spaanse (of Franse, wie zal het zeggen) boer afkomstig was? Ik hoor het Hans Wiegel nog zeggen: “Is gehakt soms niet goed genoeg voor je?” Besefte je dan niet dan er een enorme verantwoordelijkheid rust op op jou schouders als beste renner van de aardbol? Je speelde met vuur, Alberto Contador. Dit was geen neppistooltje als bij je triomfantelijke schietgebaren. Nee, je schoot, of het nou bewust was of onbewust, met een echt vuurwapen. En je trof de wielerwereld, die nu voor de zoveelste keer in het ziekenhuis ligt. Om voor de zoveelste keer gereanimeerd te worden.

Snoepen
Clentuberol is doping, en dus heeft Alberto Contador doping gebruikt. In goed wielerjargon noemen zeggen we dan dat hij ‘gesnoept heeft’. Toen ik nog klein was, stal ik wel eens stiekem een snoepje. Als mijn moeder er dan achter kwam, werd ze boos. Ik spurtelde uiteraard nog tegen – in de trend van: “Maar Lance mag thuis zoveel snoepjes eten als hij maar wil, zonder gestraft te worden!” – maar mijn moeder bleek onverbiddelijk: vanavond zonder eten naar bed!

De UCI zal wellicht ook onverbiddelijk zijn voor Alberto Contador. Ze kunnen eigenlijk niet anders, gezien de straf die ze Fuyu Li hebben opgelegd. Weg vierde Tourzege, weg goede reputatie, weg lucratief contract bij Saxo Bank. Arme Alberto, was jij op de 21ste juli 2010 ook maar zonder eten naar bed gegaan.

Door Luuk van der Meer