Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Christoph Roodhooft over Mathieu van der Poel: “We gaan hem niet pushen om verder te rijden”
Interview Mathieu van der Poel is niet in zijn normale doen en dat is ook even wennen voor de ploegleiding van Alpecin-Deceuninck. “Dat hij aan opgeven denkt, is begrijpelijk”, vindt Christoph Roodhooft. “Een renner als Mathieu van der Poel is niet naar de Tour gekomen als pelotonvulling.”
Christoph, het gaat niet goed met jullie kopman…
“Dat is het minste wat je kan zeggen. Hij voelt zich niet oké, hij kan niet koersen zoals hij zou willen koersen. Dan is het aanpassen, ook voor Mathieu van der Poel.”
Hij dacht vandaag meermaals aan opgeven, gaf hij toe.
“Dit is niet leuk voor hem. Hij hangt de hele dag achteraan te bengelen. Dan kan ik dat aannemen, dat een renner met zijn capaciteiten aan afstappen denkt. Hij is niet naar hier gekomen als pelotonvulling.”
Heb je onderweg op hem ingepraat?
“Nee nee. We laten hem wat doen. Hij moet zelf zien en aanvoelen hoe het gaat. En dan is het zeker te gek om iemand met zijn staat van dienst te gaan pushen.”
Hopen jullie nog dat het in een van de volgende dagen omslaat?
“We proberen in elk geval rustig te blijven en gewoon verder te werken. Misschien gaat het binnen een paar dagen beter. Misschien ook niet en dan nemen we straks toch de beslissing hem naar huis te sturen. Dat is nu moeilijk in te schatten.”
Jullie geven hem de komende dagen in elk geval de tijd om beter te worden?
“Uiteraard. Noem het gerust een paar dagen mentale recuperatie. Kijk, waar we voor kwamen, dat is nu toch voorbij. Wat dat betreft is er niets meer te halen. Dan kan hij beter wat tijd nemen tijdens een paar ‘eco-dagen’.”
Iedereen zoekt naar een verklaring. Heb jij die?
“Ik vind het allemaal giswerk. Het gaat niet goed. Maar hij is niet ziek. Ik heb ook zo van die dagen dat het niet marcheert. Iedereen heeft dat wel eens. Veel meer is er volgens mij niet aan de hand.”
Hoe moeilijk is het om daar mee om te gaan? Jullie die gewend zijn te winnen met Mathieu?
“Zoals gezegd, we blijven rustig en doen stilletjes verder. Dat lijkt me de beste remedie. We winnen er niets mee om nu te gaan overreageren. En we laten voorlopig de beslissing bij hem.”
Jullie reden wel mee op kop achter de drie vluchters. Geloofden jullie in de kansen van Jasper Philipsen?
“Ja. We hadden het idee dat het vandaag net kon lukken voor Jasper. We dachten dat, als hij aan de voet van de slotklim kon komen, het net mogelijk was. Maar op het klimmetje vooraf heeft hij zich pijn moeten doen. Al was er maar 25, 30 man meer over, dus dat was wel een succes. Een paar jaar geleden, toen Sagan hier won, viel het na dat hellinkje even stil. Nu niet. Hij heeft niet de kans gekregen even uit te blazen.”
Ook in de nieuwe WielerFlits Update passeerde het onderwerp de revue:
Ja, een dag erdoorheen zakken, die kennen we wel van Van der Poel. Maar als dat 4-5 dagen aanhoudt en je er gewoon afgereden wordt op het moment dat het hard gaat in de strijd om de vlucht van de dag, gaat het niet meer om van die dagen dat het niet marcheert.
Misschien had hij iets minder moeten investeren in de talloze ontsnappingen in de Giro, en wat meer dagen in de buik van het peloton moeten doorbrengen, maar dat is allemaal achteraf gelul.
Als hij zich binnen vijf dagen niet verbetert, kan hij beter afstappen, maar dat is moeilijk voor Matje, omdat het geen eigen keuze maar een noodgedwongen keuze is.
Ik vind het echt erg om zo'n grote renner achterin het peloton te zien harken om mee te kunnen komen.
Dit is uiteindelijk ook gewoon het gevolg van een verneukte voorbereiding op het seizoen (een niet-AK-man moet gewoon Giro-Tour kunnen rijden op degelijk niveau), wat weer het gevolg is van rugproblemen door een combinatie chronische erfelijke factoren (broer David heeft het ook als pure veldrijder en hun vader ook niet wars van het) en het constante wisselen tussen weg en MTB.
Dat plankje in Tokio was toch ook treffend. Iedereen met een relevante mening in directe omgeving (o.a. ploegmaat, BC, team manager) meldde het aan hem, maar alsnog luistert ie niet.
En ogen daarvoor groter dan zijn spieren. Goede leerschool. Nieuwe ronden nieuwe kansen.
denk echt dat de pijp leeg is (na operatie, zware training. intense klassiekers, giro. virusinfectie naar alle waarschijnlijkheid)
ik denk dat de ATB alleen maar goed deed aan het koppie maar als het lichaam leeg is ...
Als je erover nadenkt: nooit een grote ronde uitgereden, voor dit seizoen. En dan nu in de Tour willen presteren, na de halve Giro in de aanval te hebben gereden...
Hopelijk zien we snel weer de Mathieu die we allemaal willen zien. En gaat het echt niet beter, dan kan hij op de volgende rustdag beter afstappen dan nog twee weken lichaam en geest pijnigen.
Het is al vaker door topsporters geroepen dat ze niet kunnen presteren zoals ze willen, en normalerwijs verwacht hadden.
Als hij morgen zich weer zo voelt, gewoon afstappen. Bloed onderzoeken.
Ben benieuwd of dat lukt. MvdP zit toch wel ver onder zijn gebruikelijke niveau momenteel, op parcoursen op zijn maat gesneden. Van uitpakken is straks in de bergen wellicht weinig sprake tegen mannetjes die 10-15 kg minder wegen en bloeddorstig op zoek gaan naar een zo gegeerde Tour-etappe. Ook mentaal is anoniem rondrijden + de vele Wat scheelt er's??? niet echt iets waar hij gelukkig van wordt, vermoed ik.
Deze ronde gebruiken om straks top te zijn in het najaar? Het zou kunnen, maar net zo goed is het na deze Tour seizoen over. Gezien hij zich op onbekend terrein begeeft met niet 1 maar zelfs 2 grote rondes rijden, is het wellicht voor iedereen wat koffiedik kijken momenteel maar lijkt me toch een risico.
Vond de aflevering verder vrij mak. Dione inderdaad geen al te beste presentator. Kent te weinig van koers, en voelt de gesprekken vaak niet goed aan. De dag ervoor vond ik de sfeer onder de gasten met Dumoulin, ten Dam, Terpstra en Dekker wel aangenaam, maar dat was toch ondànks Dione. Ongeveer 3 seconden in het programma ging ze Dumoulin al aan een vragenvuurtje onderwerpen waarom hij gaat stoppen. Nadat die zei dat hij eigenlijk weinig zin had om erover te praten, probeerde ze doodleuk nog een paar keer. Om dan naar het einde toe hem een keer of tien te vragen of er toch écht geen comeback in zit. Ze hing nog net niet rond zijn been om pas los te laten als Tom zei dat hij het zou overwegen. Gelukkig verloor Dumoulin er zijn goed humeur niet door.
Nog altijd wel beter dan Vive le vélo gisteren, waarin ze nu blijkbaar een paar onbekende Vlamingen via een wedstrijd (waar ze dan ook nog eens 10 minuten mee vullen) in het programma hebben. Begint toch echt wel sleet op te komen. Ik begrijp wel dat ze breder willen mikken dan het wielerpubliek met eens een human interest-reportage, maar de Tour-actualiteit mag wat mij betreft toch wel centraal blijven staan.
Tja, alleen was dat omwille van de tijdsperiode mogelijk ook door iets anders