Boze Mads Pedersen geeft ploegmaats uitbrander in Parijs-Nice: “Niet goed genoeg gewerkt”
Mads Pedersen gold als een van de favorieten voor de eerste etappe in Parijs-Nice, maar kwam pas als twaalfde over de streep. Achteraf was de Deen diep teleurgesteld. En moesten zijn ploeggenoten van Lidl-Trek het ontgelden.
“Er valt niet veel te analyseren. Het was gewoon verschrikkelijk”, zei Pedersen na afloop bij TV2. “Er is vandaag gewoon niet goed genoeg gewerkt. Veel meer valt er niet te zeggen. Je kan analyseren wat je wilt, maar het was gewoon niet goed genoeg.”
Ryan Gibbons
Eén ploegmaat in het bijzonder kreeg een veeg uit de pan van Pedersen: zijn laatste man Ryan Gibbons. De Zuid-Afrikaan had de sprint aan moeten trekken voor de kopman, maar liet de nodige steken vallen, volgens Pedersen.
“Ryan verscheen veel te laat”, uit Pedersen zijn frustraties. “Ik liet hem ertussen, maar in het gevecht om de posities verloor ik hem weer. Toen stopte Ryan in de finale met rijden. Het is een fout van hem om dat te doen. Als hij in het wiel van Alex (Kirsch, red.) was gebleven na de bocht, had ik ze weer teruggevonden.”
Nieuwe kans
Maandag krijgen Pedersen en zijn ploeggenoten gelijk een nieuwe kans in Parijs-Nice. De 184 kilometer lange tweede etappe, met start Montesson en finish in Bellegarde, is gemaakt voor de sprinters.

Milan kan (als enige) Merlier op snelheid kloppen.
De rest, Pedersen inclusief, niet.
Toch duidelijk wat frustraties over z'n programma (lees Tour) en nu over z'n gebrekkige ondersteuning.
2021: 19 overwinningen
2022: 19 overwinningen
2023: 27 overwinningen
2024: 42 overwinningen
Daarnaast maken heel wat renners daar toch een prachtige ontwikkeling door. Denk bijvoorbeeld aan Milan die op zijn terrein gewoon absolute wereldtop is geworden, Pedersen die echt nog wel een stapje heeft gezet, Skjelmose die net onder de wereldtop zit en Skujins die op late leeftijd nog mooie stappen heeft gemaakt. Daarnaast maken ook jongeren als Nys en Vacek een geweldige ontwikkeling door het laatste jaar en lijken zij ook tot enorm goede renners te gaan uitgroeien.
Het binnenhalen van met name Albert Withen Philipsen geeft ze mogelijk ook weer een opstapje naar een echte wereldtopper, terwijl bij de beloften met Alvarez en Soderqvist ook daarachter nog leuke namen rondrijden.
De tactieken vind ik overigens vaak ook helemaal niet zo slecht, Skjelmose is een beetje een ouderwetse sleper, dat kan nog wel eens ergerlijk zijn, maar verder valt het allemaal wel mee. Maar in een peloton waar er gewoon een aantal grote veelvraten zijn, en waar kwaliteit veel vaker dan vroeger de doorslag geeft kan je maar beter gewoon de beste renners hebben, want op tactiek win je hooguit een handjevol kleine koersen extra.
Het probleem is gewoon dat er 10 sprinttreinen zijn die dat willen doen en de ruimte daarvoor is er gewoon niet.
Op alle rankings waren 2022, 2023 en 2024 de beste jaren in de carrière van Pedersen. Ongeveer precies gelijk aan de dominante periode van Pogacar en Mathieu.
Juist sinds 2022 is Pedersen ook veel meer een veel winnaar geworden dan in de jaren ervoor. En die overwinningen bevatten dan ook nog eens gewoon etappe zeges in alle drie de grote rondes, een klassieker als Gent-Wevelgem en bijvoorbeeld de Bemer classic.