Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Boonen verwacht niet dat regenboogtrui Evenepoel zal verlammen: “Hij kickt hier op”
Remco Evenepoel werd zondag op 22-jarige leeftijd wereldkampioen op de weg. Iemand die maar al te goed weet hoe het is om als jonge prof de regenboogtrui aan te trekken, is zijn landgenoot Tom Boonen. “Iemand moet Evenepoel waarschuwen voor wat er op hem afkomt, want dat wordt zot”, zegt de winnaar van het WK in Madrid (2005) in zijn analyse in Het Laatste Nieuws.
“De Vuelta was wauw, maar dit gaat veel meer internationale weerklank krijgen”, stelt Boonen. “Het jaar dat ik wereldkampioen werd, in 2005, was het drukste in mijn leven. Ik was 24 en had klassiekers en Monumenten gewonnen, maar plots was ik een internationale ster, van de ene op de andere dag. Remco werd de voorbije jaren al vaak gevraagd voor kranten, magazines en tv-shows, maar dat was een Belgisch fenomeen. Nu gaat ook het buitenland aan zijn mouw trekken, iedereen gaat een stukje van hem willen.”
Wegblijven uit Schepdaal
Boonen raadt Evenepoel aan “zo veel mogelijk weg te blijven uit Schepdaal en omgeving” en vaker elders te verblijven. “Hij heeft een vaste stek in Spanje om te trainen, toch? In zijn geval zou ik daar gaan overwinteren. Hij gaat er veel meer rust vinden dan in België. Maak dat je wat familie en vrienden rond je hebt en probeer je af te zonderen.”
Vingertje
Ondanks dat hij verwacht dat 2023 een ‘intens’ jaar wordt voor Evenepoel, maakt Boonen zich geen zorgen over het sportieve aspect. “Dit gaat niet verlammend werken. Niet bij hem. Integendeel, hij kickt hier op. Ik heb dat vingertje aan zijn lippen gezien toen hij over de finish kwam: goed mogelijk dat hij zelf niet weet wie hij het zwijgen wilde opleggen, maar dat is hoe hij in mekaar zit. Hij heeft een enorme bewijsdrang en die trui gaat hem vleugels geven.”
Mocht ik een wekelijks discussieprogramma over wielrennen presenteren wil ik hem en Thomas Dekker als vaste gasten er bij. Rasmussen na een snelcursus NL als derde er bij.
Mensen zonder banden, dubbele agenda’s en bakken ervaring en inzicht.
Hij moet gewoon net als Merckx destijds in het voorjaar beginnen met iedereen op te rollen.
Ronde van Vlaanderen, Parijs-ROubaix, Amstel Gold, Luik Bastenaken Luik die kan hij allemaal solo winnen.
Daarna wat kortere voorbereidingsrondes winnen voordat hij de Giro pakt en daarna de Tour.
Misschien zelfs de Vuelta er achteraan.
De spanning voor de grote rondes blijft voor het publiek dan gewoon de mooie strijd om de 2e en verdere plekken voor bijvoorbeeld Pogaçar , Vingegaard en wat verrassingen.
Wordt een mooi jaar voor Remco in z’n trui in 2023
Gast.
Maar ik vraag me wel af of dit de motivatie is voor de lange termijn. Wat als je ineens "alles" bewezen hebt, en iedere criticaster het zwijgen opgelegd? Wat is dan nog je brandstof? Het najagen van records misschien, maar als die uiteindelijk dusdanig scherp staan dat ze buiten bereik blijven voor je? Of als er iemand is die nog beter blijkt te zijn?
Dan moet je uiteindelijk toch terug kunnen vallen op iets anders dan gramschap of bewijsdrang. Namelijk liefde voor de sport, en het plezier in het afzien, trainen etc. Want dat is uiteindelijk denk ik de enige echte basis voor een lange carriere.
Ik kan moeilijk beoordelen in hoeverre Evenepoel op dit moment gedreven wordt door plezief of door bewijsdrang. Ik ben het absoluut met Boonen eens dat hij het beste wat rust op zoekt richting het komende seizoen. Om lekker in rust te kunnen trainen, maar misschien ook wel om met dit soort vragen bezig te gaan.
Ik hoop dat de trui Evenepoel vleugels geeft, maar dat hij niet in dezelfde val trapt als Icarus...
En op Icarus-niveau lijken de vleugels met een andere substantie vastgezet te zijn.
@Michel: of jij dat echt hoopt, vraag ik me af. ;-) Zou toch wel een hele koerswijziging zijn t.o.v. wat je hier de afgelopen jaren allemaal hebt zitten neertikken over je ventje.
Evenepoel is gewoon een winnaarstype pur sang. Zet hem op een fiets en hij gaat proberen te winnen. Dat zie je zelfs in de kleine B- en C-koersjes waar jij zo de mond van vol had.
Daarnaast is wielrennen bij uitstek een sport waarbij meermaals dezelfde grote koers winnen een palmares groter maakt. Zijn bewijsdrang kan hem dus perfect tot het einde van zijn carrière voortstuwen. En dit jaar heeft hij ook geleerd hoe hij moet doseren om te winnen.
Na Icarus komt dan eerst Ronaldo en vervolgens Vandenbroucke, hoewel die laatste momenteel wat spannend is.
Zo'n redactie kan dat makkelijk betalen: de huidige ads laten het scherm harder springen dan Riccò die een dubbele pot Belge op heeft.
Mbt het plezier in het fietsen. Geen idee, maar hij lijkt er wel lol in te hebben. En bij absoluut geen plezier, zou hij dat ook niet vol houden.
Als het eenmaal gelukt is om te winnen wat er allemaal op z'n lijstje staat, is hij mss alweer op de helft of in de herfst van z'n carrière. En dan is de rol van ervaren veelwinnaar vast voldoenend, met jongere renners leren en nog een koers pakken hier en daar.
Er valt nog genoeg te bereiken om de bewijsdrang van Evenepoel nog een hele tijd te voeden, ook als de kritiek zou verstommen (als dat ooit al gebeurt). Daarnaast denk ik dat hij ook echt gewoon heel graag koerst.
Wat ik wél goed mogelijk acht is dat Evenepoel, maar ook andere jonge supertalenten als Bernal of Pogacar, een ander soort carrière gaan hebben als de oude kampioenen. Ze koersen anders en kijken ook op een andere manier naar wielrennen - ze willen een zo breed mogelijk palmares en niet per se 5 keer de Tour. En eens ze het gevoel hebben dat alle grote doelen bereikt zijn, acht ik het goed mogelijk dat ze hun carrière als compleet beschouwen en op relatief jonge leeftijd beslissen dat het tijd is voor iets anders. Nils Van Der Poel-gewijs.