Boogerd snapt Dumoulin: “Ik worstelde ook met de druk en de verwachtingen”
Michael Boogerd begrijpt de keuze van Tom Dumoulin om tijdelijk de fiets aan de kant te zetten. In gesprek met het Algemeen Dagblad zegt hij: “Ik heb het zelf meegemaakt. De druk, de verwachtingen. Daar worstelde ik ook mee.”
“Mensen zeiden tegen mij: kijk nou eens wat je allemaal hebt. Gezonde kinderen, een mooie vrouw, een riant salaris, twee dikke auto’s voor de deur. Maar zo simpel is het allemaal niet hè. Zo bezien heb ik respect voor de keuze die Tom nu maakt”, gaat hij verder.
Voor Boogerd kwam het nieuws niet als een totale verrassing. “Je ziet natuurlijk al wel een tijdje dat hij niet lekker in zijn vel zit. Hij gooit een miljoenensalaris aan de kant. Dat is niet niks. Ik vind het wel een moedig besluit.”
“Tussen 2015 en 2018 is hij wereldtop geweest met een wereldtitel tijdrijden en de winst in de Giro. Dat is echt ongekend knap. Daarna is het minder gegaan. Als het goed gaat, dan zijn al die meningen en reacties wel leuk. Als het tegenzit, wordt dat allemaal een stuk moeilijker. Ik benijd hem daarom niet op dit moment.”
Op niveau terugkomen
Of Dumoulin nog terug op niveau gaat komen, weet Boogerd niet. Maar volgens de Hagenees zou het daar nu ook helemaal niet over moeten gaan. “Laat ik vooral dit zeggen: ik gun hem nu de rust in zijn hoofd.”
“Terugkomen op niveau zal niet makkelijk zijn. Fysiek zal dat het grootste probleem niet zijn. Je ziet renners die na een dopingschorsing ook weer aanhaken. De grootste uitdaging zal mentaal zijn”, eindigt hij.

Ik denk ook dat er heel veel mensen zijn die dagelijks twijfelen of ze hetgeen ze aan het doen zijn nog wel hetgeen is waar ze plezier aan beleven. Maar ook heel vaak zit je gevangen in het verwachtingspatroon van jezelf en anderen, en in de "gouden handboeien"; de wetenschap dat je bij een carriereswitch waarschijnlijk ook gewoon heel veel salaris moet gaan inleveren.
Ik heb om me heen heel veel mensen gezien die dan vast blijven houden aan wat ze hebben. De een vindt dat dapper, een teken van karakter, niet opgeven. Maar is dat wel zo? Of is het juist heel dapper om de zekerheden die je hebt aan de kant te schuiven, tegen alle meningen in.
De vraag die hij zichzelf gaat stellen is: wil ik wel terugkomen?
Op dat antwoord zou ik eerst maar wachten.
Besluit Dumoulin uiteindelijk om definitief te stoppen, zou dat uiteraard extreem jammer zijn voor zijn fans (Waaronder ikzelf), maar wel begrijpelijk als hij gewoon niet gelukkig meer kan worden als wielrenner.
Deze zin zegt veel over Boogerd...
Zou Boogerd eigenlijk doorhebben dat zijn situatie juist níet vergelijkbaar is?
Boogerd snapt het dus weer niet..
OK, zijn mededeling dat hij zijn persoonlijk lidmaatschap van de MPCC op ging zeggen kwam wat potsierlijk en schijnheilig over, maar dat zal met het gebruik van Ketonen te maken hebben gehad.