Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Bondscoach haalt alles uit de kast om Wout van Aert naar WK te halen: “Voel dat het eerder ‘nee’ wordt”
Interview Rijdt Wout van Aert in september het WK op de weg in Rwanda of niet? Zelf neigt de sterke man eerder naar een ‘nee’, maar bondscoach Serge Pauwels heeft de hoop op zijn Belgische troef nog niet opgegeven. Via Instagram deed Pauwels zondagavond meteen na de overwinning van Van Aert op de Champs-Elysées een charmeoffensief.
Pauwels deelde via zijn account het hoogteprofiel van de laatste helling van het WK in Rwanda, en meteen daarna de statistieken van de Montmartre-beklimming waar Van Aert zijn beslissende aanval naar ritwinst in de slotetappe van de Tour inzette. De selectieheer merkte verdacht veel gelijkenissen tussen de twee beklimmingen op, en deed daarop een niet al te subtiele voorzet naar Van Aert.
Het is al langer bekend dat de Visma | Lease a Bike-renner de boot nog wat afhoudt en pas na de Tour zijn beslissing zou maken over een eventuele deelname. Sommige kenners stellen dat de omloop te zwaar zou zijn voor klassieke types zoals Van Aert, maar daar is Pauwels – die in het voorjaar al op verkenning in Rwanda ging – het dus niet volledig mee eens. “In één keer schoot me te binnen dat de klim op Montmartre een beetje een kopie is van die Kimihurura-klim”, zegt Pauwels in een gesprek met onze website.
“In Rwanda wacht in het lokale rondje, op drie kilometer van de finish, een kasseiklim die ik eerder typeerde als een dubbele Bosberg. Maar je kan hem nog beter vergelijken met Montmartre. Wonder boven wonder is de steiltegraad van de beide klimmetjes 5,9%. De Butte de Montmartre is 1,1 kilometer lang, en de Kimihurura-klim amper honderd meter langer. Het is daar, net als in Parijs, ook draaien en keren.”
“En doordat het regenseizoen in september begint, is de kans op gelijkaardige omstandigheden ook niet klein. Dat vond ik écht frappant”, lacht Pauwels. “Daarom besloot ik om die vaststelling met de wereld te delen.”
Kan de bondscoach Wout van Aert overtuigen? – foto: Cor Vos
De bondscoach wil zijn poulain blijven overtuigen om de oversteek naar Rwanda te maken. “Hij heeft vannacht om twee uur met een lachende smiley op mijn bericht gereageerd”, zegt Pauwels. “Ik wil hem geen grote druk opleggen. Ik voel ook dat het eerder een ‘nee’ zal zijn, maar het is mijn taak om tot het uiterste te gaan om hem te motiveren. Hij is een heel belangrijke coureur voor ons land.”
Meeting volgt deze week
Alleen is de situatie gecompliceerder dan dat. “Ik snap ook dat het voor hem een kwestie is van: zit er nog voldoende energie in de tank? Het is een zware opbouw geweest na de val in de Vuelta. Daarna kende hij een beetje een verhakkelde winter, gevolgd door een voorjaar, Giro én Tour. In zijn situatie is het niet gemakkelijk om als een plezierreisje of een soort bonus naar een WK te gaan.”
“Maar ik zeg dit alleen omdat ik geloof dat het parcours voor hem écht haalbaar is. Wellicht niet in alle scenario’s, maar als hij in topvorm is, en de koers loopt een beetje in zijn voordeel, kan het wel. En zeker na wat we in Parijs hebben gezien. Er zijn niet veel renners die kunnen zeggen dat ze Pogacar hebben gelost op een klimmetje. En ja, ik weet ook dat in Rwanda ook een Cauberg-achtige klim in het rondje zit en dan is er nog de Mount Kigali. Maar een goede Wout kan dat ook.”
Hoewel HLN schrijft dat Van Aert intussen heeft besloten om definitief te passen, plant Pauwels later deze week nog een meeting met Van Aert in. “De bedoeling is dan om nog eens af te stemmen en bij te praten. En voor mij moet zijn keuze ook niet definitief zijn. Voor iemand als hem, moet je altijd ruimte maken. Zelfs als hij door omstandigheden toch later nog van gedachten verandert, kun je nog altijd in gesprek gaan.”
Volgens de Belgische krant mikt Van Aert op een break van drieënhalve week. Hij zou op 20 augustus zijn rentree in de Ronde van Duitsland maken. Begin september heeft hij ook nog een doel gemaakt van de GP’s van Quebec en Montréal in Canada.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Pauline Ferrand-Prévot staat met een groot interview in de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! De kopvrouw van Visma | Lease a Bike verraste vriend en vijand door in haar comebackjaar meteen Parijs-Roubaix en de Tour de France Femmes te winnen. Frankrijk ligt daardoor aan haar voeten. Hoe kijkt ze zelf terug op de impact van haar Tourzege? Lees het verhaal nu in de nieuwe RIDE!
maar hij staat er op voor de duitsland tour
De kansen om al eens wereldkampioen te worden, worden steeds kleiner.
Nu is sowieso van der Poel er niet dus dat is al een concurrent minder.
Al verwacht ik gewoon Pogacar hier.
Vingegaard zal sowieso niet gaan.
Misschien een type Healy of Arensman.
Wat gelijkt ook wel aangeeft dat Wout hier niet veel te zoeken heeft. 3x zo'n klimmetje opknallen in een koers met nog geen 1200 hoogtemeters die tot de laatste 40 kilometer rustig wordt gereden is nog wel even iets anders dan 7x dat ding op in een koers met 5500 hoogtemeters doe vanaf de start op vol tempo gaat.
Dus in een korte rit als die over Montmartre beschikt Van Aert over al zijn watts op zo’n nijdig klimmetje. Maar in een koers met 5x zo veel hoogtemeters is hij zwaar in het nadeel ten opzichte van lichtere renners. De vergelijking die Pauwels maakt, loopt dus mank.
Hij kan het wel proberen natuurlijk. Eens ze de plaatselijke lus bereiken in de finale, valt het rondje wel mee qua zwaarte. Je weet nooit hoe zo’n koers verloopt en het blijft 1 van de beste eendagsrenners van het peloton.
En die hoogtemeters lopen sowieso hoog op in een koers die zo lang is. Imola had bijvoorbeeld ook meer dan 4.600 hm, Tokio was hm/km wellicht gelijkaardig aan Kigali.
Maar het is natuurlijk al een zwaar seizoen geweest. Revaliderend de winter in, crossen, klassiekers, Giro, Tour.
Voor de verderzetting van zijn carrière is het wellicht beter om nu rustig de winter in te gaan. Zonder nog eens alles uit het lichaam te persen om via een hoogtestage en specifieke voorbereiding op de plaatselijke omstandigheden te mikken op de absolute topconditie. In de wetenschap dat Pogi en ook nog wel enkele anderen een maatje te groot zullen zijn.
In dit geval snap ik best dat Van Aert gewoon past. Wellicht dat het WK-parcours in Montreal van ‘26 hem iets beter ligt. Dan is nu eens mentaal en fysiek resetten misschien wel de beste optie.
Geen superseizoen gehad, maar de ritzege solo op de Champs maakt voor hem toch veel goed, denk ik. Als je er zijn uitslagen op nakijkt, toch nog altijd heel degelijk gepresteerd.
Wellens vindt het van die Aatd dat het hem net wel kan inspireren…
Het is alleen allemaal wel wat hosanna. Zoals terecht opgemerkt door anderen is het aantal hoogtemeters totaal niet te vergelijken met dat in Parijs. Tevens is ook al aangehaald dat die etappe een eenvoudige aanloop had en harde koers maar een relatief kort aantal kilometers betrof. Dat is ook al anders op een WK.
Wat echter nog niet is opgemerkt is dat het WK een eendags wedstrijd is waar diverse renners fris met ambities verschijnen. Van Aert zijn sterkte is juist een relatieve frisheid t.o.v. concurrenten gedurende een meerdaagse koers. Dat voordeel is er straks niet bij. Daarbij heeft Van Aert gedurende de Tour niet laten zien dat hij meekon in de zwaarde etappes waar hij voorheen nog een rol speelde in de (voor)finale. Dat is geen goed teken voor een koers die straks enorm zwaar zal zijn.
Daarnaast is er ook nog de factor Evenepoel. Van Aert werd in Australie buitenspel gezet door het vroege meesluipen van Evenepoel en op de OS heeft hij zijn eigen kansen geparkeerd door niet met Van der Poel door te rijden na Montmartre wat in het voordeel van Evenepoel uitpakte. Daarvoor had je nog Leuven waar het e.e.a. niet zo smooth liep. Normaal gesproken zal een fitte Evenepoel de aanvoeder zijn van het team en wat zit er dan in voor Van Aert bij deelname? Een beschermde rol? Dan nog is er kans dat hij in een situatie terechtkomt dat hij Evenepoel toch zal moeten gaan beschermen. Ziet hij dat wel zitten.
Er zijn overigens best koersscenarios te bedenken waarbij Van Aert toch een kans heeft, maar hij is bij vele eendagskoersen als bij beslissingen deze Tour niet bepaald meester gebleken in het daar geraken waar je winnend kan zijn.