Bernard Hinault weet waarom veel jonge wielrenners kampen met mentale problemen
Bernard Hinault is niet verbaasd door het toenemende aantal wielrenners in het profpeloton dat kampt met mentale problemen. Volgens de vijfvoudige winnaar van de Tour de France ligt er een grote verantwoordelijkheid bij de ploegleiders, vertelt hij in l’Equipe.
“Ploegleiders zijn één ding vergeten en dat is dat wielrenners ook maar mensen zijn. Ze leggen de renners te veel druk op en ze worden geregeerd door hun data. Ik heb nooit veel druk ervaren en heb toch gepresteerd, niet? Mogen renners tegenwoordig nog een leven hebben, vraag ik me af”, aldus Hinault. “De koers moet een spel blijven, zoals het leven een spel moet blijven. Enkel zo blijf je gelukkig.”
Overigens ziet Hinault dat spel wel terug bij Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel. Over hen is de Fransman lyrisch. “Pogacar benadert het meest hoe Eddy Merckx durfde koersen, hoe ik het soms deed. Bij hem is het koersen zonder al te veel om te kijken. Hoe mooi is dat? Zonder die val hadden we afgelopen zondag in Parijs-Roubaix een schitterende finale gekregen, zeker weten. Ze zouden gereden hebben tot er eentje had moeten lossen.”
“Voor wie van wielrennen houdt, is het een droom om die jongens tegen elkaar te zien strijden”, vertelt de Fransman tot slot. “Hoe ze elkaar daarna ook omhelsden op de piste in Roubaix, dat is wat sport moet zijn. Op de fiets deel je elkaar rake klappen uit, eenmaal van de fiets moet er respect zijn. Zij aanvaarden dat ze geklopt worden, zij erkennen dat ze niet altijd de beste kunnen zijn en dat er af en toe iemand beter is.”
Juist de mindere goden (als Zoetemelk en Vingegaard) of de bijna menselijken (als Dumoulin en Roglic ) verdienen extra respect voor hun harde werk.
Verder is de sport natuurlijk gewoon geprofessionaliseerd, net als veel andere sporten, en veranderd in een goedbetaalde baan. Opoffering en druk hoort daarbij, lol wat minder. Welkom in de nieuwe wereld.
Wielrennen is nóg meer wetenschap geworden waardoor het prototype labrat minder divers wordt. Ploegleiders hebben derhalve 100% gelijk om die schifting te maken en alles levenslustigen ertussenuit te filteren.
Alle lol is er af, van jongs af aan. Ze sturen bijna al kleuters met een fiets op hoogtestage. Daar moet je het type monnik voor zijn om dat leuk te vinden. Ploegen zijn ook massaal op zoek naar het volgende jonge talent: iedereen die op zijn 23e nog geen monument heeft gewonnen wordt pelotonvulling, en moet bedelen voor een contract. Of gewoon knecht worden.
Wielrennen in de tijd van Hinault of Boonen was simpel; je moest wat trainen, wat koerskes rijden en tussendoor kon je lekker een biefstuk eten, een wijntje opslurpen of een lijntje opzuigen. Die hebben geen van allen ooit een slablaadje afgewogen boven op een berg...