Ben Turner sprint naar ritzege in Ronde van Polen na door valpartij ontsierde etappe
Ben Turner heeft de pelotonsprint gewonnen in de derde etappe van de Ronde van Polen. De rit werd met 15 kilometer te gaan stilgelegd na een valpartij met klassementsleider Paul Lapeira, in het slot werden de tijden voor het klassement bevroren en werd er enkel nog voor de ritzege gekoerst.
Iets na de klok van 12.30 uur vertrok het peloton voor opnieuw een lastige etappe in de Ronde van Polen. Deze keer niet met een aankomst bergop, wel met scherprechter Prelecz Niedzwiedzica (1,2 km aan 8,8%) op 15 kilometer van de aankomst. In de finale zouden ook de verschillende passages over de Rzeczka (1,9 km aan 9,6%) en vervolgens de Przelecz Walismka (3 km aan 7,5%) voor verschillen moeten zorgen.
Er was wel wat interesse in de vroege vlucht. Eerst leek een groep van twaalf renners vertrokken voor een avontuur, even later wisten zelfs twintig renners zich even van de groep te onderscheiden. Finaal ontstond in drie schuifjes toch een interessante kopgroep van negen renners onder impuls van de Limburger Timo Kielich. Zijn ploeggenoot Fabio Van den Bossche (Alpecin-Deceuninck) en de mede-laaglanders Ide Schelling (XDS Astana) en Pepijn Reinderink (Soudal Quick-Step) schoven op het juiste moment mee naar voren.
De Australiër Kelland O’Brien (Jayco AlUla) Nieuw-Zeelander Reuben Thompson (Lotto) en Fransmannen Remi Cavagna (Movistar), Anthony Perez (Cofidis) en Pierre Thierry (Arkéa-B&B Hotels) maakten de vlucht compleet. Schelling was (met een achterstand van ruim een kleine minuut in het klassement) de dichtst geplaatste renner voorin, maar desondanks liet de grote groep de teugels stevig vieren. De negen leiders mochten ruim vier minuten wegrijden van Decathlon AG2R, de ploeg van klassementsleider Paul Lapeira.

Leider O’Brien voor de bewuste valpartij – foto: Cor Vos
Op 70 kilometer van de aankomst werden de klimmetjes wat talrijker, daar schoot het peloton eindelijk in actie en begon het aan de achterstand te knabbelen. Voorin werd de kopgroep steeds meer uitgedund, ten koste van Schelling, Thierry en Thompson. Na een extra versnelling op 45 kilometer van de finish bleven alleen Reinderink, O’Brien en Kielich nog over.
Ook Kielich moest er aan geloven. Reinderink probeerde op zo’n 25 kilometer van de aankomst ook de Australiër los te gooien en alleen een gooi te doen naar de ritzege, maar niet veel later waren de rollen omgekeerd. O’Brien trok alleen op pad, maar de voorsprong op het peloton was intussen wel geslonken tot minder dan een minuut. Vanuit de groep maakten Diego Ulissi (XDS Astana) en Lorenzo Milesi (Movistar) wel de sprong naar voren, waardoor we terug drie leiders hadden.
Op twintig kilometer van het eind sloeg het noodlot toe in de afdaling van de Przełęcz Walimska. Daar gingen verschillende renners zwaar onderuit in de greppel naast de weg. Een van de renners die daarbij was en meteen naar de schouder greep, was Paul Lapeira, de gele truidrager. Ook UAE Emirates XRG-thuisrijder Rafal Majka, Mathias Vacek (Lidl-Trek) – de nummer twee in het klassement – en Antonio Tiberi (Bahrain Victorious) waren betrokken partij.
Terwijl Majka meteen kon opstaan en vooral last leek te hebben van de schouder, was er van Lapeira geen spoor meer. Het peloton maakte daarna weinig aanstalten om nog te koersen en niet veel later legde de wedstrijdjury met 15 kilometer te gaan de wedstrijd stil.

De etappe werd onderweg even geneutraliseerd – foto: Cor Vos
Het was immers wachten op de ambulances om de veiligheid van de renners te garanderen. Na ongeveer een kwartier pauze mochten eerst de drie koplopers terug vertrekken en veertig tellen later deed een flink aangedikt peloton hetzelfde. Er werd nadien enkel nog voor de etappezege gekoerst en niet meer voor het algemeen klassement,waarvoor de tijden niet werden gewijzigd ten opzichte van de tweede rit..
Onder impuls van Visma | Lease a Bike en Israel-Premier Tech waren de leiders in het vlakke slot een vogel voor de kat. Iets voor de vlag van de laatste kilometer was het peloton weer compleet.
INEOS Grenadiers pakte in de slotkilometer uit met een perfecte lead out, waarbij Ben Turner op iets meer dan 200 meter van de aankomst werd gelanceerd. De renner aan zijn wiel, Arjen Livyns (Lotto), gaf meteen enkele meters toe op de explosieve Brit. Zo haalde hij het met enkele fietslengten voorsprong op Pello Bilbao (Bahrain Victorious) en Andrea Bagioli (Soudal Quick-Step). Topfavoriet en snelle man Matthew Brennan (Visma | Lease a Bike) werd iets voor de sprint ingesloten en deed niet mee voor de ritwinst.
Kon enkel de laatste 4 kilometer kijken. Lijkt me toch het vermelden waard dat in de finale achtervolging op de leiders een groepje met onder meer McNulty, Abrahamsen en Brennan zich afscheurde.
Toen het peloton er dan toch overheen spoelde, geraakte Brennan - die heel fris oogde - opgesloten en was het game over voor hem.
Op Eurosport klonk dan meermaals een vreemde Estste of Letse naam , iets als ‘Liffins’. Duurde even voor ik doorhad dat de commentatoren het over Livyns (spreek uit als ‘ij’) hadden.