Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Arnaud Démare is de zegekoning van 2020
In het bijzondere wielerjaar 2020 heeft Arnaud Démare de meeste overwinningen achter zijn naam gezet. De sprinter kwam tot veertien zeges, een minder dan zijn persoonlijke record van vijftien in een jaar. Vuelta-winnaar Primož Roglič is tweede in de lijst met twaalf zeges.
Démare boekte zijn overwinningen allemaal ná de coronabreak. Op 5 augustus zegevierde hij in Milaan-Turijn, waaruit de klim naar de basiliek van Superga was geschrapt. In de sprint versloeg hij Caleb Ewan en Wout van Aert en beloonde daarmee het werk van zijn ploeg Groupama-FDJ. Nog dezelfde maand won hij twee etappes en het klassement in de Tour de Wallonie, het Frans kampioenschap en drie ritten en het klassement in de Tour Poitou-Charentes.
Via de Tour de Luxembourg, waar hij eveneens een etappezege meepikte, werkte Démare naar de Giro d’Italia toe. Daar begon hij als een van de favorieten voor het puntenklassement, een rol die hij met verve waarmaakte. De Fransman bleek veruit de snelste in de Italiaanse etappewedstrijd, won de ritten naar Villafranca Tirrena, Matera, Brindisi en Rimini en sleepte met ruime voorsprong de paarse puntentrui binnen.
Overwinningen Arnaud Démare in 2020
1. 
Milaan-Turijn
2. 
2e etappe Tour de Wallonie
3. 4e etappe Tour de Wallonie
4. eindklassement Tour de Wallonie
5. 
Frans kampioenschap op de weg
6. 1e etappe Tour Poitou-Charentes
7. 2e etappe Tour Poitou-Charentes
8. 4e etappe Tour Poitou-Charentes
9. eindklassement Tour Poitou-Charentes
10. 
2e etappe Tour de Luxembourg
11. 4e etappe Giro d’Italia
12. 6e etappe Giro d’Italia
13. 7e etappe Giro d’Italia
14. 11e etappe Giro d’Italia
Démare werd ook voor de derde keer Frans kampioen – foto: Cor Vos
Roglič is een goede tweede op de zegeranking van 2020 met twaalf overwinningen, twee minder dan in 2019. De Sloveen werd in juni nationaal kampioen en vervolgens won hij in zijn opvallende kampioenstrui onder andere een etappe in de Tour de France en drukte hij zijn wiel net iets eerder dan de rest over de streep in Luik-Bastenaken-Luik. En zondag prolongeerde hij zijn eindzege in de Vuelta a España, waarin hij liefst vier ritten won.
Op een gedeelde derde plaats met Tadej Pogačar staat Remco Evenepoel. De Belg reeg de zeges aaneen in de Vuelta a San Juan, Volta ao Algarve, Vuelta a Burgos en Tour de Pologne, maar zag zijn seizoen vroegtijdig tot een einde komen door een zware valpartij in de Ronde van Lombardije. De zegekoning van 2019, Dylan Groenewegen, bleef steken op drie successen; de Nederlander kwam niet meer in actie na het sprintincident met Fabio Jakobsen in Polen.
Top 10 zegeranking mannen in 2020
14 zeges
Arnaud Démare (Groupama-FDJ)
12 zeges
Primož Roglič (Jumbo-Visma)
9 zeges
Remco Evenepoel (Deceuninck-Quick Step)
Tadej Pogačar (UAE Emirates)
8 zeges
Pascal Ackermann (BORA-hansgrohe)
7 zeges
Stanisław Aniołkowski (CCC Development)
Sam Bennett (Deceuninck-Quick Step)
Caleb Ewan (Lotto Soudal)
Filippo Ganna (INEOS Grenadiers)
6 zeges
Wout van Aert (Jumbo-Visma)
Fernando Gaviria (UAE Emirates)
Olav Kooij (Jumbo-Visma Development)
Andreas Leknessund (Uno-X Pro Cycling)
Jhonatan Restrepo (Androni Giocattoli-Sidermec)
Alleen sla ik Evenepoel nog wel iets hoger aan. Die is denk ik veel stabieler in zijn prestaties.
Zoals het hoort voor een eenduidig beeld. Wedstrijden categoriseren en punten aldus verdelen naar resultaat. Wie dan eind va het jaatr de meeste punten heeft was inndat geval eenvoudigweg ook de beste renner.
Zaken als ja maar die en dke hebben dat niet gereden of zijn ziek geweest telt gewoon niet. Als dan en zus en zo is achteraf de realiteit ombuigen of een koe in de kont kijken.
De voorbije jaren stond DQS echter ook bovenook wat betreft aantal WT overwinningen..
Andere teams kunnen toch ook renners wegkopen en de ene overwinning na de andere binnenrijven?
Roglic en Pogacar zijn de uitzonderingen, maar verder is er gewoon niemand in het peloton die de explosieve en tijdrijderskwaliteiten kan combineren met de duurzaamheid die nodig is om een grote ronde te winnen.
Puur absolute zegekoning is inderdaad Arnaud Demare. Dit artikel is duidelijk, de meeste aantal zeges, niet meer niet minder, zo moeilijk is dat niet.
De Giro 2020, je weet wel, die ronde waar INEOS het AK en JK won met Hart, 2de en 4de werd in het BK met Hart en Dennis en 4de in het PK met Ganna.
Die waar ze 7 ritten wonnen?
Van alle mogelijke rondes refereer je net naar die ronde waar letterlijk ALLE 8 renners van INEOS 1 of meerdere keren top-5 reden in een etappe?!
Eerder dit jaar denk ik dat Pogacar ook al wel heeft bewezen dat het geen must is dat er 7 robot-ploegmaats nonstop voor je uit moeten rijden om een grote ronde te kunnen winnen. Nu TJV die koerswijze hanteert is het blijkbaar een stuk populairder om die te verdedigen klaarblijkelijk, maar het is natuurlijk nonsens dat dat niet verenigbaar is. Telekom heeft jarenlang meegedaan om quasi elk klassement en elke etappezege met Ullrich, Riis en Zabel, terwijl knechten als Vinokourov, Guerini, etc ook gewoon vol voor ritwinst mochten gaan.
Knappe 2e plek van Roglič als niet sprinter, alhoewel zo mogen we hem eigenlijk niet meer noemen. Hij had trouwens met net wat meer geluk deze race ook gewonnen. (zonder val in Dauphiné sowieso waarschijnlijk)
Ook voor teams. Dan zul je ook zien dan DQS niet bovenaan staat.
Ik hecht eerlijk gezegd niet zoveel waarde aan de overwinningen in Burgos en San Juan. Ronde van Polen is al een ander niveau, daar reed al een serieuzer peloton mee.
Ik had hem graag gezien in een wedstrijd als de Dauphine, waarbij iedereen richting topvorm aan het groeien was voor de TdF. Dat soort wedstrijden zijn denk ik een hele goede waardemeter. Of natuurlijk in een grote ronde zelf.
[i]edit wf: laat provocaties achterwege svp[/i]
En nee, zelfs al was Carapaz niet gevallen, zou hij Evenepoel niet gevolgd kunnen hebben. Carapaz had nog een knecht bij (Dunbar) die sowieso eerst zou moeten gewerkt hebben ongeacht hij gevallen was of niet. En als Fuglsang dan eindigt op 1m52s, en Yates en Majka op meer dan 2 minuten, is het onzin om ervan uit te gaan dat Carapaz (die minder hardrijder en tijdrijder is dan zelfs Fuglsang) dan de uitkomst zou veranderd hebben.
Maar dat het kan dat de beste zijn absolute hoofddoel net niet haalt, maakt het wielrennen zo mooi. (In de tour was Pogacar dan ook iets beter)
Overigens Panache heeft het begrepen wat er in dit artikel staat.
Pogacar voor mij de morele winnaar van het seizoen. DQS de beste ploeg.
Trouwens Quintana in een maand tijd 5 zeges. Had hij die vorm door kunnen trekken dit voorjaar, dan had hij ook hoog in dit lijstje gestaan.
Waarom zijn ze dan de beste? Omdat ze wat sprints hebben gewonnen en Zeverepoel een paar onderbezette rondes van een week?
Natuurlijk is de klimploeg uitstekend en hebben ze met Gesink, Vinegaard, Bennett en voornamelijk Kuss gewoon uitstekend klimknechten.
Maar met de pech van groenewegen is de rest van het team ( met uitzondering van Van Aert ) toch matiger vond ik.
Kruiswijk, Dumoulin en De Plus (ook met pech) kwamen er niet echt uit. Teunissen en Janssen waren ook niet super.
Bij Quickstep is het legioen aan goeie renners gewoon groter. Met een Senechal, Asgreen, Lampaert en Alaphilippe hebben ze goeie coureurs voor al het eendagswerk.
Met Bennett (jammergenoeg ook Jakobsen die uitvalt) en een fantastische Morkov hebben ze ook die sprintzeges.
En dan hebben ze natuurlijk met Evenepoel, Almeida ( en die Knox en Masnada reden ook goed) ook klassementsmannen.
Ook Cavagna en Devenyns waren sterk en de jonge Steimle, Bagioli en Ballerini toonden hun ook.
Enkel Jungels en hodeg had ik dan meer van verwacht
Dus de resultaten van Jumbo zijn beter dan Quickstep.
Maar voor beste ploeg houd ik het toch meer op gelijkspel.
En als jij zegt klassiekers, bedoel je wss monumenten:
En daar rijdt G.Bennett een sterke Lombardije, maar zegt het gevoel, wat als Evenepoel niet valt. Maar dat hoort nu eenmaal bij wielrennen.
Roglic wint LBL ( en als je meebent met de besten, verdien je het ook wel), maar denk je toch: wat als Alaphilippe gewoon normaal doet in die sprint. Maar hij doet niet normaal en roglic wint.
In de ronde v.Vlaanderen wint VdPoel net voor Van Aert, maar zegt het gevoel terug: wat als Alaphil niet tegen die motord rijdt. Maar hij rijdt er wel tegen.
En dat is het mooie aan wielrennen, dat het niet allemaal over resultaten en 'op papier' is. En ik heb persoonlijk veel genoten van Van Aert en respect voor het sterke optreden van Roglic ( en Kuss, G.Bennett ... ).
Maar ik kom toch warmer van het aanvalswerk van een Alaphilippe, Lampaert, Evenepoel en Cavagna. En ook van Almeida ben ik wel fan geworden.
Klopt die niet stuur dan een berichtje naar Aigle.
Roglic ook dit jaar weer dé renner van het seizoen. De PCS en UCI (nog niet bijgewerkt) lijsten liegen niet..
Maar Roglic haalde het gros van zijn overwinningen ook na een sprint/ sprint bergop.
Hij heeft 1x TT in Vuelta en in de bergrit met het mooie duel met Carapaz (mooiste overwinning van hem in Vuelta). Maar alle andere overwinningen zijn na een sprint bergop of vlakke sprint na lastige koers.
Al heb ik het sloveens kampioenschap wel niet gezien =D
Jumo heeft 2 renners in de top 3 van de WT, wint de Vuelta, bijna de Tour, ze domineren een heel jaar, ze winnen 2 monumenten en eindigen 2e in de 2 overige monumenten die verreden zijn. Ze hebben de zegekoning niet. Deal with it.
#nuances
(En kom nu niet af met "maar die ronde was geen doel voor Pep, en Kokkie heeft er zijn best niet voor gedaan, dus het telt toch niet")