Materiaalzone 
Fietstoerisme 
woensdag 26 juni 2019 om 13:57
Annemiek van Vleuten overtuigend naar vierde Nederlandse titel tegen de klok
Annemiek van Vleuten is in Ede voor de vierde keer Nederlands kampioen tijdrijden geworden. De 36-jarige renster van Mitchelton-Scott zette in Ede op een 31,8 kilometer lang parcours een tijd neer van 39 minuten en 14 seconden.
Daarmee was zij 1 minuut en 35 seconden sneller dan Ellen van Dijk (Trek-Segafredo), die als tweede eindigde. Anna van der Breggen legde beslag op de derde plaats.
Van Vleuten volgt op de erelijst Van Dijk op. Eerder won zij de nationale titel in 2014, 2016 en 2017.
Als Ellen geen lek heeft gereden, dan is dit de indrukwekkendste prestatie in een vlakke tijdrit die ik me kan herinneren bij de vrouwen.
Ongekende prestatie van van Vleuten. Waanzinnig.
Van al die superlatieven hier boven krijg ik toch een nare bijsmaak in de mond.
Fietst iedereen op een hoop vanaf haar 30e overleefd 2 loodzware blessurres..
Dominant in meerdere disciplines, het lijkt potdomme Piti wel..
Annemiek offert alles op en benadert denk ik qua begeleiding en professionaliteit de wijze van zaken bij het mannenwielrennen, inclusief gerichte hoogtestages, strikte voedingspatronen etc. Is ook met de mannenploeg van Mitchelton mee geweest op trainingskamp.
Het merendeel van de dames kan hier geen gebruik van maken en het dameswielrennen is ook nog niet geëvolueerd tot zo'n niveau dat je er zo voor kan en van leven. Het is niet uit te sluiten dat je er daardoor fiks bovenuit kan steken. Doorgaans steken de betere Nederlandse dames ook ver boven de andere nationaliteiten uit omdat zij ook weer betere faciliteiten en voorwaarden hebben. Daar zie je gelukkig door de jaren heen wel verandering in komen, wat de kwaliteit van de sport ten goede komt.
Ergens in haar leven is Annemiek wakker geworden of haar leven anders gaan benaderen en prioriteren. Misschien toen bleek dat de wijze van toeleven naar de Olympische Spelen een onverwacht goed niveau opleverde waarmee ze op nooit gedachte terreinen ook competitief kon zijn. Dat heeft ze, misschien mede door haar crash waardoor een prijs uitbleef, meegenomen in hoe ze haar verdere carrière in is gaan delen. Zo van ik heb nog een paar goede jaren mogelijk, daarin wil ik dit, dit en dat nog proberen te winnen en ik ga daar vol voor (bv Giro Rosa, WC TT, WC RR). Dat is dan misschien een beetje een verslaving geworden maar enorm bewonderenswaardig desondanks.