Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ambitieuze Yves Lampaert: “Uiteraard wil ik graag een mooie zege in het voorjaar”
Yves Lampaert staat aan de vooravond van zijn achtste seizoen in dienst van (nu) Quick Steph-Alpha Vinyl. De 30-jarige klassiekerspecialist droomt nog altijd van een zege in een grote voorjaarsklassieker en hoopt dat de wielersterren in 2022 wel goed staan. “Maar ik weet dat de dingen niet op bestelling komen”, klinkt het in gesprek met persbureau Belga.
Lampaert is misschien geen veelwinnaar, maar heeft inmiddels wel een mooi palmares bij elkaar gefietst. Zo won hij al twee keer de (semi)klassieker Dwars door Vlaanderen, was hij de beste in de Driedaagse Brugge-De Panne en veroverde hij al reeds drie Belgische titels, één keer op de weg en tweemaal in het tijdrijden. En toch is Lampaert nog altijd op zoek naar die grote klassieke zege.
De West-Vlaming droomt al jaren van winst in Parijs-Roubaix, maar beseft dat het geen eenvoudige opgave is om ook daadwerkelijk als eerste over de streep te komen in ‘De Hel van het Noorden’. “Uiteraard wil ik graag een mooie zege in het voorjaar, maar ik weet dat de dingen niet op bestelling komen. Winnen is niet gemakkelijk”, laat Lampaert weten vanuit het Spaanse Calpe, de uitvalsbasis voor een trainingsstage van Quick Steph-Alpha Vinyl.
Lampaert denkt vooral aan een knalprestatie in Parijs-Roubaix, zeker na de heroïsche regeneditie van vorig jaar. Lampaert reed die dag rond met ‘wonderbenen’, eindigde als vijfde, maar kreeg onderweg af te rekenen met drie lekke banden. “Dat was frustrerend. Ik hoop dat ik volgende keer van pech gespaard blijf. We rijden alvast niet met hetzelfde materiaal komende Parijs-Roubaix. Hopelijk helpt dat ook en verder zullen de kasseien er in het voorjaar ook anders bijliggen dan in het najaar.”
Aanloop richting Vlaanderen en Roubaix
In de Ronde van Valencia (2-6 februari) begint Lampaert aan zijn wegcampagne. Na de Volta ao Algarve (16-20 februari) is het tijd voor het Belgische openingsweekend, met eerst Omloop Het Nieuwsblad (26 februari) en vervolgens Kuurne-Brussel-Kuurne (27 februari). In Parijs-Nice (6-13 maart) treft Lampaert dan de laatste voorbereidingen richting de belangrijkste kasseiklassiekers: de E3 Saxo Bank Classic, Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.
Wel echt het prototype Belgische renner. Echt een voorjaarsrenner (zoals ook Naesen, Vanmarcke), die je eigenlijk alleen echt opmerkt in de koersen door de lage landen. In de grote ronden toch vaak wat onzichtbaar...
En waar Cavagna nog in de overgangetappes kan uitpakken is Lampaert daar toch net iets minder goed in.
Ik herinner me vooral zijn late aanval op de champs elysee en maar net tekort komen. Ik ging het hem zohard gegund hebben om de sprinters een hak te zetten (rijdende voor de sprintploeg bij uitstek =D)
Daarom kleeft aan hem echt het 'voorjaarsrenner-imago' en zou het dus ook goed zijn om daar een keer die dikke vis aan te koppelen. Voor mij ook een renner met een grote gun-factor (en ik denk dat er weinigen zijn die hem die dikke vis niet gunnen).
Maar hij lijkt idd altijd te laat op gang te komen en vooral omdat hij niet de beste is op de klimmetjes. Hij zou meer moeten proberen op de tussenstroken en, zolas je zegt Michelangelo, eens van wat verder proberen en zeker de eerste te zijn van zijn team.
Hij rijdt altijd achter de feiten aan..
Gelukkig voor hem is zijn tijdrit ook goed, waardoor hij toch wat meer in de picture komt.
Maar de methode Terpstra zie ik eerder lukken bij Lampie, alleen moet hij dan een keer de brutaalste zijn, in plaats van de meest dienstbare.
Het zijn allebei geen slakken, maar ze zullen in de finales heel vaak te maken krijgen met renners die intrinsiek rapper zijn. Of ze nu Stuyven heten, Colbrelli, Van Aert, VdPoel, Van Avermaet, Sagan. Of binnen de eigen ploeg Ballerini, Alaphillipe... en wie weet dat ook Asgreen na de RVV wel hoger staat binnen de interne sprint-pikorde.
Die droomt trouwens ook van Roubaix.