foto: Sirotti

In aanloop naar de Amstel Gold Race presenteert WielerFlits tot en met zondag iedere dag een verhaal met de wedstrijd als thema. Vandaag een terugblik op het voorbije seizoen van de meest recente winnaar: de Italiaan Enrico Gasparotto.

Zondag 15 april 2012: De lucht boven Zuid-Limburg is bedekt met een grijs deken van regenwolken. Een gure wind waait door het Limburgse heuvellandschap. Het is de dag van 47ste Amstel Gold Race. Op het startpodium in Maastricht wuift de Italiaan Enrico Gasparotto naar het toegestroomde publiek als de speaker zijn naam noemt. Een bescheiden applaus ontvangt de renner van Astana als dank.

Het vervolg is bekend. Nederlands enige klassieker draait uit op een sudderende wedstrijd, bij vlagen zelfs saai. Pas laat in de finale werd het kookpunt bereikt. Op de laatste beklimming van de Cauberg volgde Gasparotto in het kielzog van de favorieten. Het bleek het juiste recept voor de overwinning. Vlak voor de finishlijn passeerde hij Jelle Vanendert (Lotto-Belisol) en Peter Sagan (Liquigas-Connondale). Was dit een eenmalige uitschieter? Of presteerde hij de rest van het seizoen bovenmatige goed? WielerFlits analyseert het seizoen 2012 van Enrico Gasparotto.

foto: Sirotti

De aanloop
Op 18 maart beet Gasparotto het spits af van zijn 2012-campagne met een zevende plaats in de Italiaanse koers Trofeo Lagueglia. Een week later startte hij in Spanje in de Clasica de Almeria (59e), om opnieuw een week later terug te keren naar eigen land voor de Montepaschi Strade Bianche (30e). Met een vijfde plaats in de openingsploegentijdrit als beste prestatie in de Tirreno-Adriatico was van een bijzonder vormpeil geen spraken. Dat was ook het geval in Milaan-San Remo, die hij niet uitreed. De zesdaagse Ronde van het Baskenland werd de laatste voorbereidingswedstrijd op de Amstel Gold Race. Hij werd er 64ste, op meer dan 27 minuten van winnaar Samuel Sanchez – Bauke Mollema strandde op de derde plaats in het algemeen klassement.

Amstel Gold Race
Zonder noemenswaardige uitschieters verscheen de Italiaan aan de start van de Amstel Gold Race 2012. Een uitgekiende seizoensopbouw resulteerde in een piekmoment op de juiste plek. Twee jaar eerder, met een nagenoeg identieke voorjaarsplanning, eindigde Gasparotto al eens op het podium van de Gold Race; op derde plek. Een maand eerder wist hij toen nog de vijfde rit in de Tirreno-Adriatico te veroveren.

foto: Sirotti

Het vervolg
Hij zou niet de eerste renner zijn die na een uitmuntende prestatie in het voorjaar de focus verliest, en geen noemenswaardig resultaat in het vervolg van het seizoen weet te behalen. Gasparotto behoort niet tot dit type renner. Drie dagen na zijn verrassingszege in Valkenburg klom hij naar de elfde plaats in de Waalse Pijl. Op de daarop volgende zondag flankeerde hij het podium van Luik-Bastekenaken-Luik. De Italiaan won de sprint van een uitgedund peloton. Een ruime halve minuut eerder soleerde ploegmaat Maxim Iglinskiy naar de zege, nadat hij in de laatste kilometers Vincenzo Nibali had bijgehaald.

Ronde van Italië
De Ardennenklassiekers bleven het absolute hoogtepunt van zijn 2012-seizoen. In een degelijke Ronde van Italië werd een vierde plek in de derde etappe, een ploegentijdrit, zijn beste prestatie. In Milaan vond hij zichzelf terug op de 66ste plek. Op ruim tweeënhalf uur van Ryder Hesjedal (Garmin-Sharp).

Wat resteerde in 2012 waren opgaves. In plaats van de Tour de France verscheen de Italiaan aan de start van de Ronde van Oostenrijk – buitentijd in de afsluitende achtste rit. Ook de finish van de Ronde van Polen wist hij niet te bereiken – opgave in de voorlaatste etappe, de zesde rit met aankomst in Bukowina Tatrzańska.

foto: Sirotti

Alle pech en opgaves culmineerde in de Ronde van Spanje. Al na één dag was zijn ronde voorbij. Hij kwam in de ploegentijdrit samen met Paolo Tiralongo ten val ten val en brak daarbij zijn sleutelbeen. Hij reed de rit desalniettemin uit, maar bij aankomst in het hotel werden drie breuken in zijn sleutelbeen vastgesteld. Een teleurstellende afsluiting van een seizoen dat Gasparotto hoopgevend begon.

Seizoen 2013
Dit jaar heeft Gasparotto gekozen voor een andere seizoenplanning. Voor het eerst in zijn carrière vloog hij met zijn Astana-ploegmaten naar Australië voor de Tour Down Under (92e). De Italiaan brak met nog een traditie: in plaats van de Tirreno-Adriatico reed hij – geen onverdienstelijke – Parijs-Nice – negende in de derde rit en vierde in de vierde etappe. In de barre editie van Milaan-San Remo finishte hij als veertiende. Net als vorig jaar gebruikte Gasparotto de Ronde van het Baskenland om te roderen voor de Amstel Gold Race. In de door extreme regen geteisterde vijfde rit gaf hij er de brui aan. Opnieuw kan geen enkele uitslag worden aangemerkt als aankondiging voor een klapstuk. Al weten we sinds vorig jaar dat dat niets wil zeggen.

Lees ook:
Terugblik Amstel Gold Race 2012 in foto’s
Wedstrijdverslag Amstel Gold Race 2012