De Grote Prijs van Montréal is een prooi voor Adam Yates. De Brit van UAE-Emirates bleef zijn toekomstige ploegmaat Pavel Sivakov (INEOS-Grenadiers) voor in een sprint met twee op het natte stadscircuit in Canada.

Regenachtige omstandigheden bij de start van de Grote Prijs van Montréal om 10 uur ’s ochtends Canadese tijd. Niet ideaal wanneer er een WorldTour-koers op een lastig stadsparcours te wachten staat, want het lokale rondje was sowieso al gekruid met heel wat hindernissen. De Côte Camillien-Houde (1,8 km aan 8%), vroeg in het rondje, stond te boek als de lastigste, maar onderschat ook de Côte de Polytechnique (780 meter aan 6%) en de korte Pagnuelo (535 meter aan 7,5%) niet. Maar liefst achttien keer moesten de renners de omloop van 12,3 kilometer afleggen, met daarin 269 hoogtemeters.

Vermeersch rijdt 150 kilometer solo
De eerste ronde was meteen de meest regenachtige van allemaal. Maar dat hield Florian Vermeersch (Lotto Dstny) niet tegen om ten strijde te trekken. Met het gemoed van de Zaffelarenaar zat het dan ook meer dan oké. Afgelopen week piloteerde hij kopman Arnaud De Lie naar winst in zijn eerste WorldTour-klassieker, waardoor de Lotto-renners met een voldaan gevoel naar deze GP van Montréal konden toeleven.

Jammer genoeg voor Vermeersch kreeg zijn aanvalspoging niet meteen navolging. Het blok ging erop in het peloton, waardoor de Oost-Vlaming in geen tijd een voorsprong van een minuut te pakken had. Matisse Julien, een lid van de nationale selectie van Canada, trachtte de oversteek nog te maken, maar zijn poging zou niet meer worden dan een chasse patate. Hetzelfde gold voor Harrison Wood (Cofidis) en Manuele Boaro (Astana Qazaqstan), die snel inzagen dat het lastig zou worden om met z’n tweetjes naar Vermeersch toe te rijden.

Het ging in die beginfase nooit echt snel in het peloton, want Vermeersch mocht gerust vijf minuten wegrijden van de ploegen van de topfavorieten. Maar de regen maakte intussen wel slachtoffers. Zo stapte Tim Wellens (UAE-Emirates) wel erg vroeg uit de wedstrijd, wat opvallend is, want de Limburger toont zich normaliter altijd op zijn best in regenachtige omstandigheden. Maar ook de zieke Maxim Van Gils (Lotto Dstny), Ethan Hayter en Michal Kwiatkowski (INEOS Grenadiers) en Simon Clarke (Israel-Premier Tech) gaven er snel de brui aan.

Het was een eenzame dag voor Florian Vermeersch – foto: Cor Vos

Raid van Soudal Quick-Step leidt tot… niets
In eerste instantie nam Israel-Premier Tech haar verantwoordelijkheid in het peloton. De helft van die equipe bestaat in het Canadees tweeluik dan ook uit thuisrijders, met de ervaren kopman Michael Woods als exponent. Ook Zuid-Afrikaan Daryl Impey deed zijn duit in het zakje. Impey werkte in Montréal zijn allerlaatste kilometers ooit als profwielenner af, wat leidde tot emotionele taferelen toen hij enkele ronden voor het einde afdraaide.

Een trage openingsfase, betekent in veel gevallen een snelle finale. En dat was deze keer niet anders. Zeven rondjes voor het einde begonnen de mannen van Soudal Quick-Step en Lidl-Trek eraan. Met een verschroeiend tempo trokken ze het hele peloton op een lint, in functie van hun respectievelijke kopmannen Julian Alaphilippe en Mattias Skjelmose. De Quick-Steppers gingen wel erg ver in hun missie: zij offerden nagenoeg hun hele ploeg op om de wedstrijd zo hard mogelijk te maken. Met als gevolg dat Alaphilippe op zo’n vijftig kilometer van het einde geïsoleerd zat. Tot overmaat van ramp voor Soudal Quick-Step reed schaduwkopman Ilan Van Wilder net op dat moment lek.

De raid van Soudal Quick-Step leidde ook tot de ondergang van Florian Vermeersch. Na maar liefst 150 kilometer in de aanval moest de Belg het hoofd buigen. Maar geen nood: nog geen tien kilometer later was de volgende aanval van Lotto Dsnty daar al! Arnaud De Lie himself opende de debatten bij de favorieten op 39 kilometer van het einde. Maar net als bij Vermeersch leek niemand bereid om de handschoen op te nemen.

Lang duurde het moment de gloire van De Lie dan ook niet, want op de daaropvolgende Côte Camillien-Houdeonder werd de Waal niet alleen ingerekend, maar ook gelost. Het hele peloton spatte immers uit elkaar, met dank aan het verschroeiende tempo van UAE Emirates. Rafal Majka reed de ziel uit zijn lijf, en loste zo in één keer het halve peloton. Naast De Lie, mochten we ook Christophe Laporte (Jumbo-Visma), Neilson Powless (EF Education-EasyPost), Michael Matthews (Jayco-AlUla) en… Ilan Van Wilder en Julian Alaphilippe bij de slachtoffers noteren.

Natte omstandigheden in Montréal – foto: Cor Vos

UAE-Emirates rolt rode loper uit voor Yates
Enkelen onder hen zouden in de afdaling wel weer terugkeren, maar het was duidelijk dat UAE Emirates – dat met Marc Hirschi en Adam Yates twee sterke ijzers in het vuur had – het niet meer zou laten stilvallen. Een ronde later ging het tempo op de lange klim immers nog wat meer de hoogte in, waardoor er nog maximaal dertig renners in het peloton te vinden waren. Met die groep gingen we richting de slotronde. Michael Matthews probeerde nog even te anticiperen voor de laatste lastige klim, maar de Australiër zou met die move vooral zijn eigen benen opblazen.

Zou het daar dan eindelijk gebeuren? Want op Vermeersch, Matthews en De Lie na, bleef het tot dan toe opvallend rustig wat aanvalspogingen betreft. Ja dus, want al halverwege de laatste Côte Camillien-Houdeonder kwam de verwachte versnelling van Adam Yates. De nummer drie van de Tour zag alleen Pavel Sivakov (INEOS Grenadiers) zijn wagonnetje aanhaken. Althans, toch even, want een honderdtal meter voor de top moest de Russische Fransman toch gaan zitten.

In de daaropvolgende afdaling besloot Yates te wachten. Een goede beslissing, want Sivakov twijfelde niet en nam gewillig over van de Britse favoriet. Niet onlogisch, want Sivakov zal zich volgend jaar bij de ploeg van Yates voegen. Mattias Skjelmose, Valentin Madouas (Groupama-FDJ), Simone Velasco (Astana Qazaqstan), Alex Aranburu (Movistar), Ben O’Connor (AG2R-Citroën) en Simon Yates (Jayco-AlUla) deden nog alles om de vijftiental seconden te dichten, maar twee mochten sprinten voor de overwinning.

Sivakov speelde het aan het einde niet bepaald leep. De Fransman werd de kop op gedwongen door Yates en hield het tempo hoog genoeg om de achtervolgers af te houden. Met tweehonderd meter te gaan, zette Yates de sprint in aan de andere kant van de weg, waarna het meteen duidelijk werd dat er aan de Brit niets te doen was. Na een etappe in de UAE Tour, rit- en eindwinst in de Ronde van Romandië en zijn winst in de openingsrit van de Tour, was het seizoenszege nummer vijf voor Yates.

🚴🇨🇦 | Sivakov vs Yates in de straten van Montreal… ze durven te wachten en uiteindelijk wint Yates met overmacht eindelijk weer een eendagskoers! 🙌🇬🇧 #GPCQM

📺 Koers kijk je live op discovery+ pic.twitter.com/ocLUEFIWcZ

— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) September 10, 2023