Materiaalzone Gravelfietsen was de afgelopen jaren dé grote hype in de wielersport. Was het eerst nog een niche voor de avonturiers en liefhebbers, is het ondertusen ook een volwaardige wedstrijdsport geworden. Reden voor fietsmerken om zich niet enkel te richten op een ontspannen gravelfiets te ontwikkelen, maar zich ook op de wedstrijden over onverharde wegen te richten. Ook voor Cannondale, dat met de SuperX nu een toegewijde gravelracer in zijn assortiment heeft. WielerFlits onderwierp de nieuwe racer aan een uitgebreide test.

Wie al even meegaat in de wielerwereld herkent de naam ‘SuperX’ misschien nog wel. Jarenlang was dat de crosser van Cannondale. Die werd destijds al wel eens verkocht als gravelfiets – zij het met een wat andere afmontage dan de crosser – maar nu ís dat dus één van de gravelfietsen van Cannondale. Waar de Topstone de gravelfiets van Cannondale is voor ontspannen tochten en fietsvakanties, is de SuperX er om te racen op het onverharde.

Toen die fiets werd ontwikkeld, stonden er drie thema’s centraal: aerodynamica, gewicht en de juiste balans tussen comfort en stijfheid. Wie niet beter zou weten, zou evengoed kunnen denken dat dit over een ‘gewone’ wegfiets zou kunnen gaan. Je begrijpt: deze fiets is ontwikkeld met het oog op snelheid.

Voor de factor aerodynamica heeft Cannondale teruggekeken naar de ontwikkeling van de SuperSix en SystemSix wegfietsen. Wat ze geleerd hebben bij de ontwikkeling van die fietsen hebben ze verwerkt in het nieuwe frame, waarvan tal van iteraties in CFD-modellen (Computational Fluid Dynamics, de leer van lucht- en waterstromen) zijn bekeken om te zien hoe aerodynamisch ze zijn. Er zijn ook enkele frames in de windtunnel gezet om de aerodynamica nog verder te bestuderen.

Eén specifiek punt waar ze aerodynamische winst geboekt zouden hebben, is bij de balhoofdbuis, door het gebruik van de Delta Steerer. Dit stukje techniek, wat ze bij de SuperSix introduceerde, zorgt ervoor dat de bekabeling van het stuur door het balhoofd kan lopen (en de kabels dus volledig geïntegreerd kunnen worden) zonder dat het balhoofd rond hoeft te zijn. Hierdoor kan het balhoofd een soort V-vorm aannemen, wat de aerodynamica ten goede zou moeten komen.

Factor twee, was het gewicht. Daarvoor heeft het Amerikaanse merk zich gericht op de materialen en productiemethodiek. Dat heeft geleid tot een frame met een gewicht van slechts 900 gram. Dat zou zijn gedaan zonder de stijfheid uit het oog te verliezen, want als gravelracer was ook hoge trapasstijfheid en stijfheid in het balhoofd van belang, zo stelt het merk.

Maar, dat moest dan ook weer in balans zijn met het comfort – het blijft tenslotte een gravelfiets. Daarom richtten de ingenieurs zich op wat ze ‘seated comfort’ noemen. Oftewel: als je zittend fietst combineert de fiets stijfheid met een flinke portie comfort, terwijl uit het zadel de fiets vooral excelleert op het gebied van stijfheid. De bovenzijde van de fiets moet dus wat meer comfort bieden, terwijl daar waar je kracht levert – de trapas en het balhoofd – de fiets vooral stijf moet zijn.

Dat zou onder meer bereikt zijn door een specifieke constructie van de verschillende lagen carbon. Door daarmee verschillende ‘flexzones’ in de zitbuis, achterdriehoek en bovenbuis te creëren, levert dat enige schokdemping op. Ook de D-vormige zadelpen zou bijdragen aan het absorberen van trillingen. Op andere plekken zou de fiets vooral stijfheid bieden voor een combinatie van stabiliteit en ‘precies rijgedrag’. Aan de voorzijde biedt de fiets ruimte aan banden tot 51 millimeter, aan de achterzijde kunnen banden tot 48 millimeter breed gemonteerd worden.

Reactief
Als ik op de fiets stap, wordt gelijk duidelijk dat dit een fiets met een racekarakter is. De brede banden en lage bandenspanning zegt iets anders, maar het frame heeft veel weg van een hoogwaardige wegfiets. Het is direct merkbaar dat de SuperX behoorlijk stijf is, reactief stuurgedrag kent en vooral gemaakt is voor snelheid.

Dat is allereerst merkbaar als je een keer aanzet met de fiets. Door de meer dan degelijke trapasstijfheid reageert de fiets goed op een stevige versnelling. Ook tijdens langere inspanningen staat de SuperX zijn mannetje en valt te merken dat de energie die je op de pedalen levert wordt omgezet in snelheid. Als je op snelheid bent, houdt de fiets deze makkelijk vast.

De stijfheid aan de voorzijde van de fiets komt vooral tot uiting in het stuurgedrag, wat als uiterst direct te bestempelen is. Het is in het begin zelfs even wennen hoe snel ik de SuperX door een bocht kan gooien. Een enkele keer ben ik bang iets te agressief in de bocht te hangen, maar na verloop van tijd merk ik dat dit gewoon de stijl van de SuperX is. Eer dat gewend is, is het juist uiterst fijn: ik kan de SuperX uiterst agressief door bochten sturen, maar daarbij voelt hij wél nog heel stabiel.

Sowieso valt die stabiliteit op. Want ongeacht de snelheid of de ondergrond is de SuperX voorspelbaar en evenwichtig. Dusdanig zelfs dat ik ook op veel ruwe, onverharde stroken zonder enige spanning mijn handen van het stuur durf te halen. De combinatie van stijfheid en stabiliteit is bijzonder; de SuperX is reactief en agressief, maar voelt tegelijkertijd nooit instabiel of zenuwachtig.

Stijf
Tegelijkertijd heeft de stijfheid aan de voorzijde wel één nadeel. Die stijfheid zit niet alleen in de voorvork en balhoofdbuis, wat het fijne stuurgedrag oplevert, maar zeker ook in het stuur en de stuurpen. Fijn als je wil sprinten, maar het betekent ook dat je vrijwel alle klappen van het wegdek in je handen, polsen, armen en schouders voelt. Dat is niet gelijk pijnlijk, maar ongemakkelijk zeker wel.

Aan de andere kant biedt de achterzijde van de fiets wel een gezonde portie comfort; de zadelbuis filtert een hoop trillingen van het wegdek, terwijl de zadelpen hardere klappen deels opvangt. Je voelt het nog steeds als je over onverharde wegen rijdt, maar de fiets voelt daarbij niet ongemakkelijk.

Een laatste fijne eigenschap, is het lage gewicht van de SuperX. Dat zorgt voor een fijn, reactief rijgevoel, maar maakt klimmen met de SuperX ook aangenaam. Het is één van de vele redenen waarom de SuperX met een setje wegbanden ook een uitstekende fiets zou zijn om je winterse ritjes op de weg af te werken.

Al met al is de SuperX de racer die Cannondale beloofd. De stijfheid, het lage gewicht en het reactieve stuurgedrag maken het een gravelfiets die in de onverharde koersen zijn mannetje zal staan. De stijfheid die dat snelle gevoel oplevert komt ook met een wat oncomfortabele voorzijde, maar zorgt tegelijkertijd voor een bijzondere balans tussen agressiviteit en stabiliteit. De SuperX is daarmee misschien niet voor iedereen, maar wel een schot in de roos voor iedereen die ook op het onverharde snel wil zijn.

De Cannondale SuperX 2 is te koop voor €6,899,-.

---

Verantwoording:
Dit artikel is geschreven door een redacteur van WielerFlits. Cannondale is mediapartner van WielerFlits en ondersteunt op deze manier ons platform.