Flinke kritiek op nieuwe minimale stuurbreedte: “Voortdurend onvermogen van de UCI”
Materiaalzone Vorige week kwam de UCI geheel onverwacht met nieuwe regelgeving over stuurbreedte in het wielerpeloton. Sturen moeten vanaf 1 januari 2026 een minimale breedte moeten hebben, een keuze die op de nodige weerstand kon rekenen. Ook onder bikefitters is er de nodige kritiek op de regelgeving die vooral voor vrouwen problemen op kan leveren.
Met nieuwe regels gaat de UCI de vormgeving van onder meer (tijdrit)helmen, wielen en voor- en achtervorken van fietsen verder aan banden leggen. Dat was echter niet de meest opvallende regelwijziging die de internationale wielerunie aankondigde, want dat ging over een minimale stuurbreedte die komend wielerseizoen zijn intrede maakt.Vanaf 1 januari 2026 moeten een stuur namelijk minimaal 400 millimeter breed zijn (gemeten vanaf de twee buitenste punten), terwijl de minimale interne breedte (gemeten van remgreep naar remgreep) voortaan 320 millimeter is. Die keuze zou zijn ingegeven door advies van SafeR, een organisatie die wielerwedstrijden veiliger wil maken.
Die beslissing deed een hoop stof opwaaien, want waar voor veel mannelijke coureurs die afmetingen geen groot probleem zullen vormen, ligt dat in het vrouwenpeloton heel anders. Door andere anatomie zal het betekenen dat veel vrouwen een breder stuur moeten gaan gebruiken. Vrouwen hebben in de regel namelijk smallere schouders dan mannen en overwegend wordt de stuurbreedte op de schouderbreedte afgesteld.
Vanuit het vrouwenpeloton liet onder meer Niamh Fisher-Black zich al ontevreden uit over de nieuwe regels, met een foto waarop te zien is dat haar schouders nipts 30 centimeter breed zijn. Ook Chloe Hosking uitte haar kritiek in een post op LinkedIn. “Het weerspiegelt een voortdurend onvermogen om de behoeften van vrouwen in het professionele wielrennen op adequate wijze in aanmerking te nemen”, schreef de voormalig profwielrenster. Ondertussen is er zelfs een petitie tegen de nieuwe regelgeving.
Beperkte mogelijkheden
Anno Pieterse, die een eigen bikefitstudio in Amsterdam bestiert, snapt die kritiek volledig. Zijn eerste reactie op de nieuwe regels? “Belachelijk. Ik snap wel dat ze er iets aan moeten doen, zeker aan die uitzonderlijk smalle stuurtjes, maar er zijn veel kleine dames die hier last van gaan krijgen”, vertelt hij in gesprek met WielerFlits.
Dat heeft alles te maken met de schouderbreedte van vrouwen. Een optimale stuurbreedte is vrijwel gelijk aan de schouderbreedte van de gebruiker, wat voor rensters met smalle schouders lastig gaat worden. “Ik zie wel eens schouderbreedtes van 33 of 32 centimeter voorbij komen, zou moeten voortaan ook met 40 centimeter brede sturen gaan rijden. Dat gaat helemaal nergens over. Ja, je kan de shifters wat naar binnen zetten, maar het beperkt heel erg je verstelmogelijkheden.”
Pieterse snapt dat de UCI smalle sturen aan banden wil leggen, maar vindt dit een brug te ver. “Als je kijkt naar de biomechanica van het sturen, kan dit op papier voordelen hebben: je hefboom wordt groter dus je stuurt wat zekerder. Maar hier gaan ze gewoon te ver mee. Ik snap dat je de extremen zoals stuurtjes van 28 centimeter breed wil aanpakken, want dat stuurt voor geen meter. Maar dit schiet zijn doel wel voorbij.”

Beeld ter illustratie – foto: Cor Vos
Toch zijn er niet alleen maar critici, maar toont een enkeling ook begrip. Peter Kraaijvanger doet namens Specialized Nederland bikefits voor tal van atleten die door het Amerikaanse fietsenmerk worden gesponsord, waaronder rensters van VolkerWessels en SDWorx-ProTime. Hij vraagt zich af of het probleem zo groot is als door sommigen wordt geschetst.
Kijkt hij naar de rensters van SDWorx-ProTime, dan zullen die allemaal hun huidige cockpit kunnen behouden. “Doordat bijna alle stuurbeugels tegenwoordig wat naar buiten uiteenlopen, zijn ze bovenop vaak al wat smaller dan de 40 millimeter. Kijk naar de Rapide cockpits waar rensters van SDWorx-ProTime op koersen. Die zijn 40 centimeter breed aan de onderkant, maar bovenop de remgrepen 38 centimeter als je meet van het midden van de remgrepen. Dan kom je aan de binnenzijde wel ui op 32 millimeter en kan je de remgrepen zelfs nog wat naar binnenzetten”, legt hij uit.
“Als je kijkt naar traditionele sturen (met rechte beugels, red.), dan gaat het problemen opleveren, maar met moderne sturen zal dat door flare aan de onderkant al minder voorkomen. Het is ook wel goed dat er een bepaalde controle op zit, want bij de profs is het misschien geen probleem, maar er zijn zat clubcoureurs met veel te smalle stuurtjes die daardoor geen bocht meer normaal kunnen rijden”, gaat Kraaijvanger verder.
Ongemak
Tegelijkertijd erkent hij ook dat dit voor de kleinere rensters wel degelijk wat pijntjes op kan leveren. “Het is meer een kwestie van comfort dan veiligheid of prestatie. Het kan wat drukklachten en tintelingen op de handen veroorzaken en wat drukklachten op de schouders”, legt hij uit.

Ook Niamh Fisher-Black uitte haar kritiek op de nieuwe regels – foto: Cor Vos
Dat onderschrijft Pieterse. “Het gaat geen gevaar opleveren, maar er is eerder kans op wat ongemak”, stelt hij. Ook zijn ze het erover eens dat goed-getrainde profs zich waarschijnlijk relatief makkelijk aan kunnen passen aan een nieuwe houding. “Bij profs zie je vaak een groter adapterend vermogen. Ze kunnen zich dus ook wel aanpassen aan een nieuwe houding, al zal dat echt even wennen zijn”, stelt Pieterse.
Toch zien beide heren brood in een systeem waarbij er niet één minimale stuurbreedte is, maar waar die wordt bepaald door de botstructuur van de gebruiker. “Introduceer een uitzondering zoals er geldt voor tijdritsturen. Boven een bepaalde lengte mogen coureurs langere extensies gebruiken, laat ze zoiets ook voor een smalle botstructuur doen”, stelt Kraaijvanger.
Pieterse denkt dat een dergelijke uitzondering niet alleen klachten kan voorkomen, maar ook praktisch uitvoerbaar is. “Een wielrenner heeft een bloedpaspoort, waarom kan je niet ook aan het begin van het seizoen hun schouderbreedte opmeten en daar een stuurbreedte aan koppelen. Sokhoogte is ook zoiets wat afhankelijk van de lengte van je kuit is, dan kunnen ze hier ook gewoon makkelijk een meting op loslaten.”
"Volgens de UCI zijn de regels in overleg met industriegiganten opgesteld, maar volgens de anonieme bron is dat niets waard. 'Ze hebben alles wat de industrie gezegd heeft, genegeerd. Letterlijk alles.' "
Een anonieme bron, maar toch, het klinkt als broddelwerk.
Een stuurfout is natuurlijk gevaarlijker als je daarmee veel andere renners moet laten uitwijken.
Maar een grotere stuurbreedte zorgt voor minder plek op de weg en dus misschien meer dringen.
Wat een hoop heisa en overtrokken reacties. Alsof de wetgever in een keer het perfecte voorstel neerlegt. Alsof wij ons werk allemaal in een keer perfect doen. Echt de reflex om alles maar in een keer af te fikken.
En alsof de UCI ongelimiteerd mensen en middelen heeft om elk dossier op te pakken, het is geen overheidsinstelling. Ze hebben hele rits aan disciplines te beheersen en controleren, ze faciliteren en ondersteunen een onnoemelijke hoeveelheid evenementen, gewoon de dagelijkse gang van zaken. Ja ze lopen achter de feiten aan, maar dit is echt typisch roepen vanaf de zijlijn. Beste stuurlui staan aan wal.
Wees blij dat ze dit nu zo communiceren en dat ze zodoende ruimte bieden voor de discussie en verbeteringen.
Een dergelijk voorstel voor maat zonder dit te specificeren voor mannen en vrouwen slaat natuurlijk helemaal nergens op. Dat duid ook direct op het feit dat niemand hier werkelijk ook meer een beetje over heeft nagedacht.
En nogmaals, prima dat ze nu nog kunnen consulteren, passen ze straks de regels aan dat bij vrouwen de regel nog 20mm wordt aangepast, iedereen blij. Ik snap de heisa echt niet. Of gaan we straks zeiken dat de nieuwe versnellingsmaatregel discriminerend zijn tov mannen omdat die meer kracht en power hebben tov vrouwen en daardoor onevenredig hard worden geraakt?