Interview Tijdens de eerste twee decennia van deze eeuw was Tom Boonen een van de renners die de voorjaarsklassiekers domineerde. De Vlaming heerste op de kasseien en reed een palmares met onder meer drie zeges in de Ronde van Vlaanderen en vier overwinningen in Parijs-Roubaix bij elkaar. Alweer zeven jaar geleden zette hij een punt achter zijn imposante loopbaan. We spraken met de inmiddels 43-jarige oud-kampioen over de rol die de fiets vandaag de dag in zijn leven heeft.

Eerste professionele gravelploeg

Anno 2024 leeft Boonen zich vooral uit op vier wielen. De autosportliefhebber rijdt op een serieus niveau. Zo neemt hij dit jaar deel aan het Belgisch kampioenschap Rally. Ondanks zijn tweede carrière, laat de wielersport hem nog niet los. Het grote publiek ziet hem tegenwoordig vooral als panellid bij de podcast Wielerclub Wattage, maar Boonen is ook op andere fronten actief. Zo is hij ambassadeur van het Classified Ridley Factory Team, het eerste professionele gravelteam ter wereld waar onder meer de Nederlander Piotr Havik voor uitkomt.

Boonen zelf vindt de titel van ambassadeur iets te veel eer. “Ik heb teammanager Nick Sannen geholpen met het vinden van sponsoren die ervoor gezorgd hebben dat we de ploeg op kunnen starten. Mijn rol is beperkt gebleven tot het leggen van contacten en mee op bezoek gaan”, legt hij uit. “Ik zal proberen om dit jaar zoveel mogelijk mee te gaan naar een gravelkoers, maar dat zal niet altijd lukken. Maar een gravelkoers is niet iets waar ik kan helpen met de tactiek of iets dergelijks. Het moet vooral plezant blijven en je moet vooral goed voorbereid zijn. We zorgen er samen voor dat logistiek alles goed geregeld is, het materiaal in orde is en de renners zich kunnen focussen op de wedstrijden.”

Boonen is ambassadeur van Classified-Ridley – foto: Classified

Boonen ziet dat de gravelsport grote stappen maakt. “Het gravellen staat op een keerpunt”, aldus Boonen. “Het heeft tot dusver altijd een hele relaxte, ontspannen manier van het toeleven naar de wedstrijden gehad. Het is nu wat serieuzer aan het worden. Er komen goede renners naar wedstrijden, omdat ze het leuk vinden om te doen. En dan blijken ze het ook nog eens aardig te kunnen,” stelt hij vast. “In de toekomst zal er meer aandacht voor komen. We willen met ons team nu vooral een leuke tijd hebben en een mooie boodschap uitdragen.”

Eerlijke vorm van wielrennen

De relatief jonge tak van sport kan hem wel bekoren. “Ik vind de gravelsport een mooie en eerlijke, mooie vorm van wielrennen”, aldus Boonen, “Je gaat terug naar de natuur, weg uit de stadscentra. Ondanks dat je op moeilijkere ondergronden rijdt, is het veel veiliger. Je zit met minder verkeersmeubilair en andere toestanden. Ik geloof heel erg in de terugkeer naar racen in de natuur met de fiets.”

De gravelscene verandert, maar volgens Boonen is het belangrijk dat het eigen karakter behouden blijft. “De vraag is in hoeverre je als sport het moet willen om een volgende stap te zetten. Er zijn nu allerlei organisaties die erin springen om er geld aan te verdienen. Volgens mij was het juist de bedoeling dat de gravelscene een plek was voor mensen die zich niet konden vinden in de profsport. Die brede banden wilden steken en gewoon plezier hebben. Ik denk dat er nu al een afsplitsing is van mensen die zich daar niet in kunnen vinden. De sport is vol in ontwikkeling en wat de toekomst brengt, dat gaan we moeten afwachten.”

foto: Classified

Alleen nog op de gravelbike

Boonen – die naast Classified ook heeft geïnvesteerd in het Vlaamse custom merk Jaegher – heeft de passie voor de fiets opnieuw teruggevonden. “Vlak voor die grote moesson van drie maanden regen die we in België hebben gehad, was ik weer meer aan het fietsen. Maar ik heb voor mezelf uitgemaakt dat ik niet meer rijd als het slecht weer is. En dat is in België niet vaak”, grapt hij. “Maar ik ben weer meer aan het fietsen, omdat ik merk dat ik er altijd nog deugd van heb.”

Wanneer hij zelf op de fiets zit, doet hij dat graag op een gravelbike. “Ik heb het geluk dat ik in een heel bosrijk gebied woon”, aldus Boonen, verwijzend naar de Vlaamse Kempen. “Eigenlijk is mijn gravelfiets gebouwd om te gravellen, maar ook om de singletracks mee te pakken. Sinds dat ik die gravelbike heb, heb ik niet meer op een koersfiets gezeten en ben ik altijd met de gravelfiets op pad geweest. We hebben bij mij in de buurt een paar uitgestippelde Bloso-netwerken, die rijd ik regelmatig. Maar ik ken overal de weg bij ons. Het is maar net waar ik zin in heb. Ik rijd meestal zonder navigatie. Dat is verleden tijd. Het moet nu vooral leuk zijn”, sluit hij lachend af.