De tijd dat Thomas Dekker als wedstrijdrenner een rugnummer opspeldde, ligt al weer enige tijd achter ons. Na een periode waarin hij de fiets helemaal niet aanraakte, heeft hij zich vandaag de dag herontdekt. In de podcast van CycloWorld vertelt over welke uitdagingen hij vandaag de dag aangaat en deelt hij zijn opmerkelijke doelen voor 2024.

Zijn werelduurrecordpoging in februari 2015 was zijn laatste wedstrijd als prof. Dekker verhuisde naar Beverly Hills en begon aan een leven na het wielrennen. “Een interessante periode omdat ik helemaal afstand moest nemen van het wielrennen. Ik werd niet meer geconfronteerd met mijn fiets carrière omdat niemand daar iets vanaf wist. Ik fietste helemaal niet en dronk zeven dagen in de week. Mijn grootste dilemma was waar ik ’s middags moest gaan lunchen. Op mijn toppunt woog ik 94 kilo, terwijl ik als renner 68 kilo woog,” kijkt hij terug.

Wielervriend Ten Dam kreeg hem weer op de fiets. “Het vuurtje is dankzij hem weer gaan branden. Dat heeft me geholpen om uit een diep dal te kruipen.” Tegenwoordig waagt hij zich aan uitdagingen als Unbound, Flatlands 300, Gravel Locos, de Migration Gravel Race en GranGuanche Audax Road, een uitdaging waarin in 36 uur alle Canarische eilanden worden aangedaan.

Unbound
Unbound vond hij de meest bijzondere uitdaging. “Het is in een klein stadje in Kansas waar eigenlijk het hele jaar niets te doen is. Er mogen ongeveer 4,5 á 5 duizend mensen meedoen. Maar als ze het helemaal open zouden gooien, staan er misschien wel 20-30 duizend mensen aan de start. Het is eigenlijk een soort onofficieel WK Gravel. Er zijn talloze wedstrijden die boeiender zijn qua parcours, maar de sfeer die daar heerst is bijzonder. De afstand is 350 kilometer en er doen veel oude bekenden mee. Het is bijzonder om mee te maken en te zien hoe dat leeft in zo’n dorp. Iedereen blijft totdat de laatste binnen is. Dat zijn mensen die misschien niet heel hebben gefietst in hun leven maar het gewoon een keer willen proberen. Je kan het misschien wel een beetje vergelijken met de Elfstedentocht.”

The Great Divide
Voor 2024 heeft hij mooie plannen in het vooruitzicht. “In februari ga ik een achtdaagse graveltocht rijden in Colombia. We pakken Unbound in de eerste zaterdag van juni nog wel mee, maar die week erna begint The Great Divide. Dat is een wedstrijd van de Canadese grens tot de Mexicaanse grens. Z’n 4.500 kilometer zonder support, je moet alles zelf meenemen. Uiteindelijk gaat iedereen zichzelf tegenkomen. Je hebt slecht weer, verschillende ondergronden en ongeveer 40/50 duizend hoogtemeters. Lachlan Morton heeft hem recent gedaan en hij heeft er twaalf dagen en twaalf uur over gedaan. Maar dat record telt niet omdat zijn broer als cameraman mee was. Zo streng is het.”

Dekker haalt zijn kick uit het opzoeken van de grenzen. “Vroeger heb ik dat gedaan met alcohol en drugs, wat ook een hele ontdekkingstocht is. Maar dan heb ik toch liever deze high.”

In de podcast van Cycloworld spreekt Dekker uitgebreid over o.a. zijn voorbereiding op zijn monstertochten en geeft hij tips over hoe je als fietser met voeding het beste uit jezelf haalt.