Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Iconische Mortirolo-klim omgedoopt tot Cima Pantani
Fietstoerisme De Passo dello Mortirolo gaat voortaan (ook) door het leven als de Cima Pantani. De naam van Marco Pantani zal hiermee voor altijd verbonden blijven aan een van de meest legendarische beklimmingen in Italië.
“We zijn erg blij dat het proces nu is afgerond”, klinkt het vanuit de lokale politiek. “Nu wachten we op een geweldig sportevenement om de inwijding waardig te vieren. Het zou een tijdrit kunnen worden met de aanwezigheid van de grote wielerkampioenen uit het verleden.”
De naam van Pantani is onlosmakelijk verbonden met de Mortirolo. De betreurde Italiaanse wielergod wist dertig jaar geleden namelijk een van zijn meest indrukwekkende klimdemonstraties op te voeren op de flanken van de ruim tien kilometer beklimming, met percentages tot wel 20%.
De toen nog niet kale Pantani reed in de Giro d’Italia van 1994 op de Mortirolo op indrukwekkende wijze weg van de latere Giro-winnaar Evgeni Berzin en de in die tijd onverslaanbaar geachte Miguel Induraín, en soleerde vervolgens naar de zege in Aprica. Het grote wielerpubliek maakte die dag voor het eerst kennis met een nieuwe superklimmer.
Terugkeer in de Giro?
Volgens Tuttobiciweb maakt de Mortirolo – of de Cima Pantani – volgend jaar weer zijn opwachting in de Giro d’Italia. De gevreesde beklimming in de Dolomieten zou de scherprechter zijn in een etappe met finish in skioord Bormio. De Mortirolo werd ‘pas’ in 1990 voor het eerst in het parcours van de Ronde van Italië opgenomen, maar de beklimming werd daarna een vaste waarde.
Na even te grasduinen op het WWW... kon ik onderstaande dus terugvinden over Marco Pantani;
Nergens voor nodig om op de arme drommel zijn graf te spuwen, maar hij was in de fond een cocaïneverslaafde en een hardleerse dopinggebruiker.”......
Giro 1999 .... werd hij uit de wedstrijd genomen omdat zijn percentage rode bloedcellen alle alarmbellen deed afgaan.
Hij moest als leider in het klassement de Giro twee dagen voor het einde van de etappekoers verlaten. Hij heeft nog altijd de snelste tijd staan op Alpe d'Huez: 36'50 in 1995. De kleine Italiaan deed dat met een gemiddelde van 22,5 km/u en dat is ronduit bizar. Ook de tweede en derde tijd staan op zijn naam.
Tijdens de editie van 2022 reden Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard en Geraint Thomas ook onder de veertig minuten: 39’10. Toch nog een gat van bijna 2,5 minuten en dat terwijl Pantani op een racefiets had gezeten waar nu hard om gelachen zou worden.
Op 27 juli 1998 beleefde hij zijn mooiste moment. Hij arriveerde in een onvergetelijke etappe in de Tour de France als eerste op Les Deux Alpes en reed geletruidrager Jan Ullrich (Ook al een dopingzondaar) op bijna negen (!) minuten, dit stemt dus tot nadenken.
Na het dopingschandaal en de schorsing in 2002 was Pantani steeds dieper weggezakt in depressies.
En van zijn bizarre dood (al dan niet georganiseerd door de "maffia".
De cultfiguur, want dat was hij met z’n bandana en Harley-Davidson met het insigne van een piraat. Hij was helemaal aan lagerwal geraakt na zijn dopingschorsing in 2002. Hij mocht zes maanden niet aan wedstrijden deelnemen.
Twee jaar later was hij dood. Officiële doodsoorzaak: een overdosis cocaïne in combinatie met antidepressiva.