Fietstoerisme De Muur van Geraardsbergen, Oude Kwaremont, de Taaienberg, de Koppenberg en de Paterberg; het zijn misschien wel de vijf bekendste hellingen in de Vlaamse Ardennen. Die laatste in dat rijtje is misschien niet de zwaarste, maar siert de voorbije jaren de absolute finale van de Ronde van Vlaanderen.

Het is 1986 als de helling voor het eerst in het parcours van de Ronde wordt opgenomen. De positie van de helling is door de jaren heen vaak gewijzigd, maar vrijwel altijd werd hij voorgegaan door de Oude Kwaremont. Door de jaren heen werd de Pater al 52 keer beklommen, in 38 edities.

De beklimming is dan ook vooral bekend in combinatie met de Oude Kwaremont. Met de relatief lange inspanning van die helling nog in de benen, voelt de Paterberg nog zwaarder dan hij al is.

Paterberg, Kluisbergen, Belgium

• Distance: 340 m, Elevation: 46 m, Avg. Grade: 13.4 %

Want ook op zichzelf is het al een vrij pittige beklimming. Niet zozeer door zijn lengte, want hij is slechts 360 meter lang, maar wel door zijn gruwelijke maximale stijgingsgraad van 19%. Voeg daar nog eens de welbekende slechtliggende Vlaamse kasseien aan toe en je hebt een klim waar de gemiddelde amateurwielrenner al alle zeilen bij moet zetten om überhaupt boven te komen.

Alhoewel, de amateurs kunnen nog smokkelen door in het gootje naar boven te rijden. Tijdens de Ronde van Vlaanderen wordt die afgezet met dranghekken, dus de profs moeten na ruim 250 kilometer wel over de helse kinderkopjes om de iconische haakse bocht naar links te bereiken die de top signaleert.

Hoewel het dus een ferme kuitenbijter is, bleek de Paterberg door de jaren heen slechts zelden een klim waar de koers in zijn definitieve plooi valt. De laatste coureur die er zijn slag sloeg, was Peter Sagan, die er in 2016 Sep Vanmarcke loste onderweg naar de overwinning.

Vaker is het een tweetal dat samen de helling aflegt en naar de streep rijdt voor een sprint-à-deux. In 2015 waren het Niki Terpstra en Alexander Kristoff, in 2021 waren het Kasper Asgreen en Mathieu van der Poel en in 2022 waren het Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar die samen op en over de Pater gingen.

Toch is de Pater een helling die tot de evergreens van de Vlaamse Ardennen behoort en niet mag ontbreken op de bucketlist van iedere wielrenner. De klim is slechts 340 meter lang, maar iedere meter daarvan is pure koershistorie.