Niels Bastiaens

• dinsdag 16 september 2025 om 19:24

Special De komende week reist het wielercircus voor de eerste keer in de geschiedenis af naar het Afrikaanse continent voor de wereldkampioenschappen in Kigali, Rwanda. Geen evidente reis, die de federaties de nodige kopzorgen bezorgde en om een specifieke aanpak en dito maatregelen vraagt. Hoe heeft Belgian Cycling dat aangepakt? Team-manager Arne Wallays geeft een inkijkje.

Wanneer Wallays zijn takenpakket opsomt, blijkt meteen de complexiteit van de missie naar Rwanda. De broer van ex-Parijs-Tours-winnaar Jelle coördineert de reis qua voorbereiding, verblijf, materiaal, transport en samenstelling van de staf. “Ik moet iedereen die verantwoordelijk is voor een bepaald aspect, aansturen en bij elkaar brengen, zodat de reis zo vlot mogelijk verloopt.”

Kostenplaatje
Dat is een hele uitdaging, als je weet dat hij zelf nog nooit in Rwanda is geweest. “Voormalig bondscoach Sven Vanthourenhout ging twee jaar geleden als eerste op prospectie namens de federatie. Vorig jaar deed mijn voorganger Frederik Broché (toenmalig technisch directeur, red.) hetzelfde in functie van het hotel en een aantal andere praktische zaken. Eind vorig jaar zijn alle opties qua vluchten bekeken, en vanaf bondscoach Serge Pauwels in februari nog eens is gegaan, is de ultieme aanloop ingezet.”

Ten opzichte van een doorsnee kampioenschap, zijn er bij de federatie wel wat aanpassingen in de aanpak. Zo reist de delegatie met 55 personen, 31 renners en 24 stafleden, af naar Rwanda, wat toch tien procent minder is dan andere jaren. Belgian Cycling neemt wel een dokter, osteopaat, kinesisten die ook als verzorger werken, mecaniciens, een kok en persverantwoordelijke mee. “De inperking zit vooral in het aantal verzorgers en mecaniciens, om zowel budgettaire als praktische redenen”, klinkt het bij de delegatieleider.

Dat financiële aspect speelde ook bij andere keuzes van Belgian Cycling een rol. “Voor het hotel in Kigali lagen de prijzen vrij hoog. Veel meer dan anders hebben we een afweging moeten maken in functie van de standaarden die nodig zijn om onze topsporters te ondersteunen. Gelukkig zijn de faciliteiten in Kigali redelijk modern, misschien een beetje tegen de algemene perceptie in. Die standaard moesten we in balans houden met het budget, want financieel is dit WK hoe dan ook een zeer zware dobber”, legt Wallays uit.

Evenepoel op het WK van vorig jaar – foto: Cor Vos

Om de kosten enigszins te beperken, deden Wallays en zijn team wel het nodige. Zo is er besloten om pas vrij laat naar Rwanda af te reizen, wat deels mogelijk is omdat er tussen België en Rwanda geen tijdsverschil is. “Ikzelf reis samen met de kok en hoofdverzorger woensdag als eerste af. De coaches en renners die zondag aan de bak moeten in de individuele tijdritten, komen dan donderdag overgevlogen met een deel van de staf. De donderdag nadien volgen de wegrenners met nog extra stafleden voor de wegritten.”

Veiligheid
Verder zijn er nog een aantal zaken die je bij een reis naar een onbekende regio niet uit het oog mag verliezen. Veiligheid is een thema dat Wallays zelf noemt. In dat opzicht namen de Belgen enkele andere voorzorgsmaatregelen, iets wat normaliter niet wordt gedaan voor grote events. Door het verbreken van de diplomatieke betrekkingen tussen België en Rwanda is de Belgische ambassade in Kigali gesloten. Er is geen Belgische consulaire bijstand beschikbaar ter plaatse, maar voor hulp kunnen Belgische burgers terecht bij de Ambassade van België in Nairobi (Kenia). “We hebben op voorhand contact opgenomen en het fiat gekregen dat de situatie veilig is”, legt hij uit.

Wallays en zijn team staan verder constant in contact met verschillende Belgen die in Rwanda verblijven voor de meeste logistieke zaken. “Van die contacten horen we in ieder geval dat alles in orde zal komen. Dat er altijd een plan is. Maar plan A kan door omstandigheden niet altijd gevolgd worden. Meestal is er uiteindelijk wel een oplossing voor handen, maar in communicatie met luchthaventransport, wagenverhuur enzovoort moeten we veel energie en tijd steken om zeker te zijn van de zaak.”

Niet voor niets noemt Wallays enkele transport-gerelateerde issues. Ook voor de renners blijft dat een aandachtspunt gezien de penibele verkeerssituatie in de hoofdstad. “We logeren in het stadscentrum van Kigali, en dan is het toch een uitdaging om iedereen zijn trainingen veilig te laten afwerken in het drukke verkeer. Renners zullen daarom altijd met begeleiding hun trainingen afwerken.”

Ten slotte zijn er ook voorzorgsmaatregelen op medisch vlak. “Er was de aanbeveling om een aantal basisvaccinaties die je normaal gezien als kind hebt gehad, te laten herhalen. De meeste renners hebben dat al eerder dit seizoen gedaan. En er is ook specifieke malaria-medicatie die door iedereen wordt genomen. Eigenlijk vallen die maatregelen dus wel mee.”