Jonathan Vaughters vindt dat de wielerwereld nood heeft aan een flinke evolutie. De Amerikaanse manager van  EF Education-EasyPost geeft in een opiniestuk op de website Escape Collective aan dat hij pleit voor financiële controle en meer structuur in het competitiesysteem. “Dat is de enige manier om de instabiliteit in onze sport weg te krijgen.”

“Onze sport moet zich snel aanpassen om haar atleten, teams en fans te beschermen”, opent Vaughters zijn column. “We moeten wielrennen gaan organiseren als een echte professionele sport. Als we onze sport zouden behandelen als de NFL, dan zouden ploegeigenaren en grote wedstrijdorganisatoren zoals ASO, RCS en Flanders Classics om de tafel gaan zitten en een bindend document opstellen dat toegang tot wedstrijden garandeert, het aantal teams op topniveau vastlegt en uitgavenlimieten vastlegt.”

“Zo’n competitie zou direct vermogen creëren voor teams, de sponsormarkt stabiliseren en een volwassen en duurzame sport creëren”, legt Vaughters uit. Hij vult aan dat er op dit moment een groot probleem ligt bij de sponsoring van de sport, aangezien sponsors geen zekerheid hebben op lange termijn. “In vergelijking met andere sporten biedt het wielrennen een enorme mediawaarde voor sponsoren op het geïnvesteerde geld, maar er is wel een grote instabiliteit.”

‘Het dwong Jumbo-Visma bijna tot een fusie’
Vaughters verwijst naar onder meer naar de licenties in het wielrennen. “Ploegen krijgen maar voor een korte periode licenties om deel te nemen aan koersen. “Een driejarige licentie van de UCI is geen bezit, zoals we in het verleden zagen bij Katusha en CCC, wiens licenties voor slechts €1 werden verhandeld. Een permanente plaats in de sport, het recht om het op te nemen tegen de besten van de sport en gegarandeerde inkomsten, dat zijn echte troeven die voor stabiliteit zorgen.”

De manager geeft ook aan dat er heel wat teams zijn die gesteund worden door oliegeld, waardoor de kosten verdrievoudigd zijn. “Dit is waar Jumbo-Visma tegen een muur aanliep. Het dwong hen bijna tot een fusie. Ze moesten de toestroom van het oliegeld bijbenen om hun succes te kunnen behouden, waardoor hun financiën onder druk kwamen te staan en het meest succesvolle team van de afgelopen jaren in gevaar kwam.”

“Terwijl ze constant wonnen, waren hun uitgaven hoger dan wat de sponsormarkt bereid was te ondersteunen. Pech met huidige sponsors maakte het nog erger en het onvermogen om aandelen te verkopen om hun financiën veilig te stellen, maakte hen kwetsbaar. Ze wilden winnen, deden wat nodig was om te winnen en werden gestraft voor hun succes door een bestuurssysteem dat de kosten niet in de hand hield en hun organisatie geen toekomst in de sport garandeerde.”

Vaughters: “Ook de fans zullen profiteren”
Afsluiten doet Vaughters met een concreet voorstel. “De wielersport moet een systeem opzetten waarin teams gelijke kansen hebben om te slagen, gekenmerkt door financiële eerlijkheid en een limiet op uitgaven. Iedereen zal met gelijke krachten starten. Sommige teams zullen goed gedijen in dit systeem, andere niet. Toch kan elke nieuwe sponsor of investeerder die de sport betreedt dromen van het winnen van de Tour de France.”

“Een systeem dat gebaseerd is op financiële rechtvaardigheid komt ten goede aan 95 procent van de renners doordat het risico dat hun ploeg failliet gaat kleiner wordt, en ook omdat de sponsormarkt waardevoller en competitiever wordt. Ook de fans zullen profiteren. Het racen wordt competitiever. Het wordt bijna onmogelijk voor een of twee teams om koersen te domineren.”

“Financiële controle en een competitiestructuur met grenzen zijn twee eenvoudige veranderingen die direct iets zouden doen aan de instabiliteit in de sport. Geen van beide zal iedereen tevreden stellen, maar als de schreeuw over de noodzaak om het bedrijfsmodel van de wielersport te veranderen oprecht is, dan zijn er leiders nodig die bereid zijn om de sport vorm te geven. Dat zal op een manier zijn die misschien geen vrienden maakt, maar wel op een manier die goed is voor lange termijn.”