Een dag later is het peloton voor eventjes uit Barcelona. De start is namelijk in de Catalaanse havenplaats Mataró. Dit keer geen start vanuit de stranden waar de stad om bekend staat, maar aan de rand. De renners kunnen zo snel het Catalaanse binnenland intrekken.

Al snel na de start begint het wegdek te rijzen, als met de Coll de Sant Bartomeu (6,4 kilometer aan 4,9%) de eerste gecategoriseerde klim in deze Vuelta op het programma staat. Baanbrekend is de klim niet, al zullen renners die in de vroege vlucht mee willen hun pijlen op deze beklimming hebben gericht. 

Na de Sant Bartomeu zal de rust in het peloton terugkeren voor een kilometer of vijftig, als de renners in het Parc Natural de Sant Llorenç del Munt i Obac een klim van tweede categorie voor de kiezen krijgen: de Coll d’Estenalles (12,9 kilometer aan 3,9%). De klim huisvest een paar mooie panorama’s en uitzichten op rode rotsblokken, maar is verder niet al te spannend. 

De grote terugtocht naar Barcelona kan vervolgens al beginnen langs plaatsen als Manresa en Castellbell y Vilar. De prachtige Montserrat laten de parcoursbouwers helaas links liggen op de weg terug naar Barcelona, maar de laatste vijftien kilometer zal nog veel goedmaken. 

Via Molins de Rei en Llobregat komen de renners Barcelona binnengereden, waar de finale op Montjuïc begint. Een finale die niet heel veel hoogtemeters telt, maar waar de punchers wel aan hun trekken komen en meteen een slag in het algemeen klassement kunnen slaan. 

De klim naar het kasteel van Montjuïc is slechts 2,5 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,5 procent, maar door de steile slotmeters met stijgingspercentages boven de 15 procent kunnen er toch nog verschilletjes gaan plaatsvinden. Daarnaast wachten er op de top acht, vijf en twee bonificatieseconden. 

In de laatste kilometers wacht nog een korte afdaling, waarna de slotkilometer nog even oploopt met een percentage van vier procent. In 2012 wist Joaquim Rodríguez op exact dezelfde aankomst twaalf seconden te pakken op de latere winnaar Alberto Contador. Philippe Gilbert won destijds de etappe.