In de elfde etappe krijgen de renners in de finale alvast een voorproefje voor de loodzware etappes die nog komen. Er wordt na een relatief vlakke etappe gefinisht op de Laguna Negra (6,5 kilometer aan 6,8 procent). Een makkelijke klim als je het gemiddelde stijgingspercentage hoort, maar een stuk lastiger als je het profiel ziet. 

De start van de rit ligt woensdag in Lerma. We bevinden ons nog steeds in de regio Castilië en Leon. Binnen de regio verplaatst het peloton zich vandaag van de provincie Burgos naar de provincie Soria. 

De eerste honderd kilometer van de rit rijdt het peloton in oostelijke richting door dorpen als Santo Domingo de Silos, Paladios de la Sierra en Covaleda naar Vinuesa. Het profiel lijkt redelijk vlak, maar schijn bedriegt. De eerste honderd kilometer schipperen de renners tussen een hoogte van 800 meter en 1200 meter. 

Vanaf Vinuesa wordt het vlakker. Het peloton is dan al bijna bij de slotklim Laguna Negra, maar rijdt dan nog eerst een lus om het stuwmeer van Cuerda del Pozo, dat deels door politieke gevangen aan het einde van de Spaanse Burgeroorlog in 1939 is gebouwd. Als de renners na 145 kilometer weer terug in Vinuesa zijn, zijn ze al bijna aan de voet van de slotklim.

De slotklim gaat in de slotkilometers naar de ‘Zwarte Lagune’, dat een bijna even sinister verhaal als La Planche des Belles Filles heeft. Het verhaal gaat dat in het meer een man ligt die door zijn twee zonen is vermoord. Tegenwoordig is het meer vooral een trekpleister voor toeristen, vanwege de steile rotsflanken en de watervallen naast het meer.

De klim zelf kan opgedeeld worden in drie trappen. De eerste kilometers van de Laguna Negra stijgen met een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer zeven procent, waarna een vlakker middenstuk volgt. In de slotkilometer gaat het wegdek nog even met dik tien procent gemiddeld omhoog. Een luxe sprintje tussen de explosieve klassementsrenners, kunnen we verwachten.