Ik zal van het weekend eens wat proberen met een scriptje om het oude topic hier integraal over te nemen.

Welcome back

“Bij Nijmegen moesten we een 80km weg oversteken en sprong Herman met nog iemand net voor de auto;s naar de overkant. Toen was het gat al zo groot dat we Herman pas weer bij de pauze terugzagen.”

Geflikt worden in een toertocht door Herman, het kon anno 2011.

“Vandaag vanwege tijdgebrek maar een rondje hardgelopen, maar helaas kreeg ik weer blaren. Ik ben ten einde raad en ben bang dat ik daar nooit vanaf ga komen”

Ruben helemaal aan de grond (juni 2011). Gelukkig staat hij nu weer met beide benen in het leven!

En vooral waar blijven de quotes van zwiggelbig?

“Tja, wat moet ik nog toevoegen aan de verhalen? Eigenlijk niets…heb misschien weer te veel kopwerk gedaan, maar ja, dat vind ik ook gewoon lekker om te doen: het peloton op een lint trekken en mensen laten lossen”

Spartacus met zijn eigen interpretatie van een gezellige zondagse toertocht. (Maart 2011)

mooi, even op niveau hier.
Is de inschrijving van Veenendaal-Veenendaal al open?

Kunnen we Elbosco weer eens ouderwets op de kant zetten.

“Vier keer langs de Gulpenerberg, moest mezelf echt temmen. Pas toen het vanuit Partij omhoog liep terug naar Mechelen, ben ik in het wiel gesprongen bij vier oudjes die me passeerden. Niet heel praktisch met in één hand een abrikozenflap. Die dan in mijn mond en weer twee handen aan het stuur. Terug in het wiel werd het ademhalen wat lastig, dus maar laten lopen”

Waarom xistnc toch moest lossen bij vier bejaarden, verklaart hij op geheel eigen en uiterst originele wijze. In wielertermen ook wel bekend als een ‘indekker’. En wat voor een! (anno april 2011)

“mevrouw zacht en ik hebben andere plannen in die tijd en ik heb enorme last van een springknie. Dat laatste is niet fiets-gerelateerd maar heeft wel als consequentie dat ik niet verwacht dat ik enigzins fatsoenlijk ga fietsen voor juni.”

Niet iedereen blijkt een geboren sporter. Zacht (november 2010)

Beste medewielerliefhebbers,
Ter overweging overweging voor diegenen die op 11 april 2015 de Parijs Roubaix Challenge gaan rijden.
De Hel rijden is een mooi doel op zich en wellicht rijd je deze tocht dus zelfs voor meer
Neem gerust zelf initiatief…
Voor meer info, zie http://www.iktrilvoor.nl
Hartelijke groet,
Luc

@Daan
Vooral de afstand van 101,4km vind ik indrukwekkend, als je net 15 bent! Zeker als je al die best lastige klimmetjes in die omgeving hebt meegepakt. Dan maakt het eigenlijk niet uit hoelang je er over doet…

Om je snelheid goed te kunnen inschatten, maakt het natuurlijk uit of je teller tijdens pauzes en verkeerslichten doorloopt, of je het alleen hebt gereden of met je vader, enzovoorts. Ik zie bijvoorbeeld op Strava dat je ook een rit van 60km aan 25km/u kunt rijden!

En als je 5u lang genoten hebt van het fietsen en de zon, dan is het toch sowieso helemaal prima!

Vandaag met Spartacus en vele honderden anderen de Ontwakingstocht van de Driebergse Toer Club gereden. We kozen voor de 135km, minus de aanloop van Driebergen naar Odijk. Daar sloten we vanaf onze aanrijroute meteen aan bij een groep die de Langbroekerdijk opdraaide.

Met vooral tegenwind bleef de kruissnelheid in de polders tussen Houten en Wijk bij Duurstede beperkt tot de onderkant van 30km/u, mede veroorzaakt door veel draaien en keren op smalle weggetjes. Pas op de dijk naar Amerongen ging het tempo omhoog, resulterend in een serie heerlijke waaiers. Niet iedereen hield die techniek echter de hele dijk vol. Om te ontsnappen aan de chaos kozen we het wiel van twee roodhemden, toen die vlak voor de kasseistrook voorbij kwamen zeilen.

Aan het eind van de dijk sloten we aan bij een volgende groep, maar door de splitsing van de verschillende afstanden nabij Kasteel Amerongen was daar al snel weinig meer van over. Op het ‘gemakje’ namen we het fietspad langs de provinciale weg richting Elst, voor een extra heuvellus ten opzichte van de 100km-route. Pas na de afslag richting Veenendaal kregen we aan de achterkant weer wat aansluiting, van wat later een heel peloton bleek te zijn.

Toen ik diep ademhaalde om de Defensieweg op te draaien, bleek er een pijl rechtdoor te hangen. Huh? “Die doen we op de terugweg!”, hoorde ik van achteruit. Prima, ook wel eens leuk. In plaats daarvan ging het over Oude Veensegrindweg richting Rhenen, die ik volledig op kop voor mijn rekening nam aan 33-34 km/u. Voor de wedstrijdrijders onder u wellicht gesneden ontbijtkoek, maar voor deze mooiweerfietser toch best een prestatie…

Op de Bergweg en de Cuneraweg koos ik even voor een wiel, al zit ik met 1m90 en 95kg nooit echt uit de wind. Pas bij het opdraaien van het fietspad van de Grebbeberg (voorheen Greppelberg) wilde ik weer naar voren, maar een bijdehante malloot wilde geen rechts houden onder het mom van een luidkeels “ja ja, de hele tijd in het wiel zitten en nu opeens demarreren!” Op de top kwam deze patriot nog even langs om buiten adem zijn excuses aan te bieden. Al goed, al goed – zeker na welverdiende koffie met appeltaart bij Restaurant Cunera.

Ook de Koerheuvel deden we niet, terwijl ik daar voor het eerst best wel zin in had. In plaats daarvan ging het over de Nieuwe Veenendaalseweg naar de Autoweg, het traditionele voorspel voor de Defensieweg. Iemand die op de Autoweg uit ons wiel was weggesprongen, vormde aan het begin van de Defensieweg een prima mikpunt: erop en erover! Vervolgens ging het via de bekende klinkerweg in Elst terug richting Amerongen en daar via de ‘makkelijke’ kant de Amerongse Berg op.

Bij Overberg begon een nieuw hoofdstuk uit het boek ‘Draaien en Keren voor gevorderden’. Meteen ook het stuk waar de energievoorraad van veel deelnemers overduidelijk op begon te raken. Gezichten trokken strak, gaten moesten worden dichtgereden en oversteken werd steeds gevaarlijker. Toch lukte het ons om het daggemiddelde nipt boven de 30km/u te houden en dat wilden we graag thuis brengen. Al is het altijd maar afwachten of dat uiteindelijk door Strava gehonoreerd wordt… Onderweg terug naar Driebergen wachtten weliswaar nog de Hoogstraat, de Ruiterberg en de Pyramide van Austerlitz op onze vermoeide benen, maar we slaagden in onze opzet. De kilometers terug naar huis waren eigenlijk de zwaarste van de dag, maar met 150 zonnige kilometers in de pocket mochten de beentjes voldaan de lucht in om vanaf de bank de proloog van Parijs-Nice te bekijken.

Mijn statistieken: 150km | 438hm | 30,1km/u | 146bpm.

Voor volgend weekend staan (bij goed weer) de Hatertse Vennentocht (zaterdag, vanuit Bennekom) en/of de Haagse Omloop Tom Schouten (zondag, vanuit Den Haag) op het programma. Wie durft?