Van een prima start 98% uiteindelijk weggezakt tot het omgekeerde.
Ik heb een unieke gave om zo ongeveer dagelijks de foute kopman aan te wijzen. Ik heb wel de juiste renners maar kies maar zeldzaam de goede kopman, sterker nog; de winnaar zit soms op het bankie (bijv. Trentin en Ala). Het is af en toe maar goed dat er geen kogel in mijn wijsvinger zit. Ik heb het is even nagekeken, indien ik telkens (= utopie) wel mijn goede kopman zou hebben gekozen zou me dat 490 punten en een jump in de top-100 opgeleverd hebben.
Tegenvallers voor mij waren Stuyven, Bouhanni en Kruijswijk.
Stuyven: m.i. te weinig punten gezien de vorm waarin hij verkeerde.
Bouhanni: Mijn enige ‘gokje’. Gezien zijn voorjaar en nieuwe ploeg lijkt hij wellicht op de weg terug naar de vorm van pakweg 2016, kansen op top-10 in sprints en sommige klassiekers (zoals MSR) zorgden voor zijn keuze. Scorito vindt bad-boy-gedrag grappiger helaas.
Kruijswijk: vorig jaar 3e en Nederlander, Scorito – Breda – Nederland – Grand Tour. Die zou ik direct weer kiezen, dat wordt opnieuw podium en dus korte resultaten, 3 mln dus prima!
Gezien het feit dat de Nederlanders zo weggeschreven worden c.q. geen klassementsrol spelen c.q. geen mooie etappezeges boeken, vermoed ik dat de scripter geen Ollander is.
Echter: ik heb er wel veel plezier aan beleefd ondanks mijn frustraties (sorry) zo af en toe. En nu deze Grand Tour uit mijn hoofd zetten om mijn keuzes voor een volgende ronde hierdoor niet te laten beïnvloeden. Ik ben er bijv. van overtuigd dat velen, ongezien de etappes, nu voorkeur hebben voor Bennett t.o.v. Groenewegen. Tot een volgende keer!
ps. Julius en Condor, zijn jullie er dan ook weer? En Zadelpen; ik zou dergelijke columns van jou in jouw stijl ook verorberen.