Eigenlijk gebeurde het vorig jaar ook, maar Gesink moest op het laatste moment de Vuelta verlaten.

Prachtig hè! En dan te bedenken dat Kelderman door pech geteisterd werd, Gesink pas net terug is van alle ellende en Dumoulin zichzelf nu pas ontdekt heeft als ronderenner! Nu hopen dat we buiten Terpstra nog een topper erbij krijgen voor de klassiekers (ik denk nog steeds dat Boom op de kasseien zonder pech een wereldseizoen kan rijden), maar ook daar heb ik het idee dat Slagter, Dumoulin en Kelderman de aansluiting bij de absolute wereldtop gaan maken. Gesink en Mollema zitten daar in zekere zin al natuurlijk, vooral Gesink (in Canada met name), en zelfs voor Slagter kan je dat eigenlijk zeggen. Dan komen Van Baarle (op de kasseien) en Van der Poel er onder andere aan, wat een weelde.

Dumoulin in de tijdritten… We doen echt weer overal mee als Nederland! Ik heb dat (uit mijn hoofd) nog nooit meegemaakt, heel misschien in die twee jaar dat Thomas Dekker zichzelf vol stopte, maar toch niet op zoveel vlakken?

En wie weet komt Poels daarbij, hij heeft in ieder geval de ambitie om top 10 in een grote ronde te rijden.

Er zijn zeker magerder jaren geweest maar het Nederlandse wielrennen is momenteel vooral in de breedte goed en de 6e plaats in het UCI landenklassement is daar wel een redelijke afspiegeling van.

Het gaat met name om top-10 noteringen waar Nederlandse renners voorlopig in grossieren. Dat stemt hoopvol maar de stap naar podiumplaatsen en nog liever naar pure overwinningen laat nog wel op zich wachten. Tekenend in dit verband vind ik dat een renner tegenwoordig al wordt genomineerd voor sportman van het jaar als hij een klassieker of een Tour-etappe heeft gewonnen. Men is wel heel snel tevreden.

Het cyclisme is uiteraard veel mondialer geworden, het peloton groter dus is er meer concurrentie maar gezien de sportieve infrastructuur en de wielergeschiedenis van Nederland zou je toch wat meer verwachten.

De exercities van Dumoulin deze Vuelta geven evenwel geen reden om te desespereren. Integendeel.

@tendam
En Theo Bos is zeker nooit genomineerd voor zijn wegprestaties!
Erik Dekker was de laatste wegwielrenner die sportman van het jaar werd in 2001, niet geheel toevallig een jaar zonder Olympische Spelen.
Wegrenners die hem voorgingen waren Jan Jansen (’68), Hennie Kuiper (’77), Gerrie Knetemann (’78) Jan Raas (’79), Joop Zoetemelk (’80 en ’85), Erik Breukink ( ’90) en Danny Nelissen ( ’95). Vooral die laatste is opvallend aangezien hij zijn prestaties in dat jaar niet op het hoogste niveau leverde.
Daarnaast werden Arie van Houwelingen, Henk Nijdam, Peter Post en Hennie Stamsnijder sportman van het jaar door hun prestaties op de baan en in het veld. En dus zoals vermeld Theo Bos.

De laatste jaren wordt de verkiezing dermate genomineerd door de OS dat er in de even jaren al een Tour de France of wereldtitel moet worden gewonnen om in aanmerking te komen. Zoals Terpstra vorig jaar merkte is een overwinning in een monument in ieder geval niet genoeg.