Het peloton in Napels.
Alvorens het peloton officieel van start gaat voor de 8e etappe rijdt men geneutraliseerd vanaf het oude koninklijk paleis door Santa Lucia, de meest bezongen stadswijk van Italië, gelegen bij de haven.
Het beroemdste lied heet eenvoudigweg ‘Santa Lucia’, hoewel ook bekend onder de titel ‘sul mare luccica’, geschreven in 1849. De tekst wordt gezongen vanuit het gezichtspunt van een schipper die zijn gasten op de boot aanspoort vooral te genieten van de klare, mildzoete avond met het silhouet van Santa Lucia op de achtergrond.
Uiteraard oorspronkelijk geschreven in het Napolitaans, maar het wordt vooral gezongen in de Italiaanse vertaling.
Van Perry Como tot Frans Bauer, van Elvis tot Enrico Caruso, van Jose Carreras tot Mireille Mathieu, van Tom Jones tot Demis Roussos: ze hebben het allemaal op het repertoire gehad.
https://www.youtube.com/watch?v=nBEYUphu1v8
En dan is er nog ‘Santa Lucia luntana’ (‘het verre Santa Lucia’), wellicht de allermooiste Napolitaanse canzone, niet in het minst omdat de tekst geheel versmelt met de muziek.
De Napolitaanstalige tekst heeft een licht weemoedig karakter. Het handelt over de Napolitanen die begin vorige eeuw het fortuin gingen zoeken aan de andere kant van de oceaan. Eenmaal ingescheept was Santa Lucia, – gelegen aan de voet van een in de Golf uitstekende rots, de Monte Echia-, de laatste glimp die ze van hun stad konden waarnemen. Ofschoon velen van hen nimmer hun stad zouden weerzien, bleef Napels toch voor altijd in hun hart, want: “luntano ‘a Napule nun se po sta!”
https://www.youtube.com/watch?v=sO7q-Zax2bs&t=62s
