Primo, ik heb nooit geschreven ’t met Vayer eens te zijn. De vraag was of de Fransen nu wat anders/beter naar de Tour keken na de (hele mooie) overwinning van Laporte. Ik heb die dag RMC geluisterd en die waren vol bewondering, ook
voor Jumbo Visma (“Laporte legt zich nu 2 jaar 100% in voor fietsen en zie hier het resultaat van de benadering van die ploeg”
. Ook Le Parisien had een pagina vol over Laporte en TJV (vol lof).
Maar met daarnaast een vraagteken omtrent Gaudu (in een halve pagina onder de photo van Laporte). En daarin, zoals in meerdere andere kranten die ik dan niet gelezen heb maar wel de titels voorbij zag komen), het verhaal van de Fransen sinds 2 decennia omtrent “le cyclisme a 2 vitesses”. Met vaak direct of indirect aanhalen van Vayer (en/of het artikel in sports.fr).
Ik lees af en toe de twitter van hem zonder daar zelf op te zitten, maar ten eerste publiceert hij z’n rekenmethoden (met data) niet (voor zover ik weet!) en ten tweede zal iedere wetenschapper zeggen dat een methode met harde drempel vragen om problemen is. De werkelijkheid is eerder als een actiepotentiaal in de hersenen, of een mannelijk orgasme, vast wel bekender hier; of de bekende druppel die de emmer doet overlopen (waar het niet volstaat druppels te meten en tellen, maar je ook moet kijken naar temperatuur, frequentie etc. (zet maar een emmer buiten morgen in dit warme weer met elk uur een druppel van zoveel ml erin; een ieder begrijpt dat die emmmer nooit vol komt))).
Maar hij weet veel over wielrennen.
NB, vandaag was een volle pagina in Le Parisien over de vragen rond Jumbo Visma die een voor een werden weerlegt (ten voordele van TJV om duidelijk te zijn).
Maar die fransen hebben wel een punt : MPCC versus non-MPCC, een handvol miljoen versus tientallen miljoenen, etc…
En ik moet heel eerlijk toegeven dat ik met minder enthousiasme naar deze TJV overwinning keek dan de teleurstelling van de 2020-knockout groot was. En dat heeft niets te maken met het paspoort van Vingegaard, meer met de opeenhopingen van steeds maar weer twijfel (vast niet terecht, maar ik ben te oud om niet veel wel terechte herinneringen over bedrog te hebben).
En van harte gefelciteerd Vingegaard, Van Aert en de rest, ik heb genoten, ik heb geen enkele twijfel over jullie, 13 juli was een pareltje (merci Primoz ook), de overwinnig van Laporte was een duveltje uit een doosje waar ik voor even m’n puntje op de stoel weer vond en wat ik verder vergeten ben, maar , maar, er zijn te veel dompers uit het verleden, ik kan nog steeds de tijdrit op La planche de belle filles niet geloven om maar wat te zeggen …
T spiet mie.