WK 2019: Voorbeschouwing Wegwedstrijd Junioren
Remco Evenepoel pakte vorig jaar de titel - foto: Cor Vos
donderdag 26 september 2019 om 13:30

WK 2019: Voorbeschouwing Wegwedstrijd Junioren

Als tijdritten op het WK wielrennen achter de rug zijn, gaat het spektakel verder met de wegwedstrijden. Komende donderdag strijden de junioren om hun regenboogtrui. Wie kan je van voren verwachten en hoe ziet het parcours eruit? Daarvoor ben je op WielerFlits op de goede plek met deze uitgebreide voorbeschouwing.

Historie

Waar de beloftencategorie pas in 1996 in het leven werd geroepen, kunnen de junioren terugkijken op een titelstrijd die haar oorsprong vond in 1975. Daarbij moeten we vermelden dat het WK van de junioren niet altijd gelijktijdig met het WK voor de elite is. De U19-renners streden in het Zwitserse La Chalet-à-Gobet voor het eerst om het goud. De Italiaan Roberto Visentini (die elf jaar later het eindklassement in de Giro d’Italia op zijn naam zou schrijven) kroonde zich tot eerste winnaar. Ook de Nederlander Ad Verstijlen (zilver) en Visentini’s landgenoot Alberto Massucco (brons) mochten in Zwitserland het podium op.

Bessems tijdens de huldiging van zijn wereldtitel in Luik – foto: Cor Vos

Een jaar nadien bezorgde Ronald Bessems Nederland in Luik de eerste wereldtitel. In 1977 deed Ronny Van Holen dat ook meteen voor België; Wenen was toen het decor voor de titelstrijd. Nederland zou uiteindelijk nog vijf keer winnen: Tom Cordes (Beuvron-en-Auge 1984), Raymond Meijs (Stuttgart 1985), wijlen Michel Zanoli (Casablanca 1986), Kai Reus (Hamilton 2003) en Mathieu van der Poel (Florence 2013) zorgden voor Nederlands goud. België deed het na Van Holen nog met drie regenboogtruien: Roger Six (Florence 1982), Jasper Stuyven (Moskou 2009) en vorig jaar met Remco Evenepoel (Innsbruck 2018).

Toch moet gezegd dat uit de rijke historie van het WK voor junioren slechts een enkeling de absolute top haalt bij de profs. Eigenlijk kan je dat alleen van Greg LeMond (Buenos Aires 1979), Pavel Tonkov (Bergamo 1987) en Damiano Cunego (Verona 1999) zeggen. Van der Poel en Evenepoel zijn behoorlijk op weg en wie weet kunnen Matej Mohorič, Felix Gall, Jakob Egholm en Julius Johansen zich daar later nog bij voegen. Wat overigens wel opvallend is: Guiseppe Palumbo (Olympia 1992 & Perth 1993) en Diego Ulissi (Franchorchamps 2006 & Aguascalientes 2007) zijn de enige twee junioren die in beide jaren de wereldtitel pakten.

De laatste Nederlandse titel: Mathieu van der Poel in Florence – foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars flag-wc WK-wegrit voor junioren
2018: flag-be Remco Evenepoel
2017: flag-dk Julius Johansen
2016: flag-dk Jakob Egholm
2015: flag-at Felix Gall
2014: flag-de Jonas Bokeloh
2013: flag-nl Mathieu van der Poel
2012: flag-si Matej Mohorič
2011: flag-fr Pierre-Henri Lecuisinier
2010: flag-fr Oliver Le Gac
2009: flag-be Jasper Stuyven


Vorig jaar

Tijdens de editie van 2018 waren alle ogen gericht op Remco Evenepoel. De Belg won dat seizoen alles wat los en vast zat. In Innsbruck kon hij eigenlijk alleen maar verliezen. Ondanks de torenhoge druk en een valpartij halfweg koers (waardoor hij een achterstand van twee minuten opliep op de overige favorieten), toonde hij in de finale waarom hij en niemand anders recht had op de wereldtitel. Evenepoel keerde terug en deed daarna zelf de forcing. Aanvankelijk hadden alleen Marius Mayrhofer en Karel Vacek een antwoord, maar die hadden geen kans. Evenepoel won met een ruim verschil en maakt daarna het GOAT-gebaar.

Top-5 WK-wegwedstrijd voor junioren 2018
flag-nr1 flag-be Remco Evenepoel in 3u03m49s
flag-nr2 flag-de Marius Mayrhofer + 1m25s
flag-nr3 flag-it Alessandro Fancellu +1m38s
4. flag-ch Alexandre Balmer z.t.
5. flag-dk Frederik Wandahl + 3m20s

34. flag-nl Casper van Uden + 12m22s
Volledige uitslag

foto: Cor Vos


Parcours

De wegwedstrijd van de junioren start in Richmond. Nee, niet het Amerikaanse stadje dat vier jaar geleden het WK huisvestte. Dit keer is het in een zogenoemde civil parish in North Yorkshire, gelegen aan de rivier Swale. Het startschot klinkt op het Marktplein, voor de Trinity-kerk. Daarna volgt een neutralisatie van 1,2 kilometer, die de junioren van het centrum van Richmond naar de autoweg A6136 brengt. Daar zal de organisatie de vlag afzwaaien en mogen de renners eraan beginnen. Hoewel in die zone op een normale dag militaire tanks kunnen oversteken, zal dat donderdag niet zo zijn. De oorlog begint er wel.

Voor de vroege vlucht althans. In de beginfase is meteen de mogelijkheid voor avonturiers om er vandoor te gaan. Al na zes kilometer ligt de Barden Moor te wachten. Deze klim is twee kilometer lang aan 4,5% gemiddelde stijging. Daarna gaat het tijdens het eerste uur eigenlijk constant op en af. Het is vervolgens wachten tot Cray Hill, met de top op ruim honderd kilometer voor de meet. Dit klimmetje is 2,6 kilometer lang met een gemiddelde stijging van 7,7%. Een steil rotding, dus. Voor landen die de koers vroeg willen openbreken, is dit een uitgelezen kans om het peloton al eens flink naar adem te laten happen.

Na de afdaling is het een kilometer of tien relatief vlak. Daarna gaat de weg weer op en af, in de richting van Burnsall. Dat is het beste te vergelijken met een Vlaamse helling: een kilometer lang aan 6,4% gemiddelde stijging. Daarna trekt het peloton naar Bolton Bridge, dat met z’n 96 meter boven zeeniveau het laagste punt van de route is. Op dat moment slaan ze linksaf en begint de klim naar Hill End (5,7 kilometer aan 3,4%). Eenmaal boven, hebben de renners 86 kilometer in de benen. De koers naar Harrogate is vervolgens ingezet. Het duurt dan nog zo’n driekwartier en dertig kilometer voordat de renners het WK-circuit oprijden.

Ze komen op het noordoostelijkste punt het parcours op, waarna de renners via Ripon Road en Crescent Road de finish voor een eerste keer passeren. Daarna gaan ze rechtsaf op Otley Road. Over een lange, rechte weg gaan ze naar Beckwithshaw. Daar gaan ze opnieuw rechtsaf naar Pot Bank. Op de rotonde van Oaker Bank gaat het opnieuw rechtsaf naar Penny Pot Lane. Dit alles gebeurt op wegen die op en af gaan. Daarna begint het lastigste klimmetje van de omloop, genaamd Harlow Moor Road (1,1 km aan 5,6%). Deze wordt gevolgd door een korte afdaling, waarna het op en af gaat via technische passages naar de licht oplopende finishstrook.

Datum: Donderdag 26 september
Traject: Richmond – Harrogate
Totale afstand:
148 kilometer
Hoogtemeters: 2171

Start: flag-gb 12.10 uur / flag-nlflag-be 13.10 uur
Finish: flag-gb 15.45 uur / flag-nlflag-be 16.45 uur


Favorieten

De junioren gaan in Harrogate op zoek naar een opvolger van Remco Evenepoel. Dat zijn nogal een paar schoenen om te vullen. Toch zullen de jonkies dat moeten proberen. Er zijn er een heel aantal die aspiraties op de wereldtitel hebben, maar er kan slechts eentje met de regenboogtrui aan de haal gaan. Opvallend genoeg lijkt België niet meteen een hoofdrol te kunnen vervullen na het huzarenstukje van vorig jaar. Nederland beschikt daarentegen over meerdere kanshebbers op een medaille en – wie weet – wel de overwinning.

Quinn Simmons (midden) – foto: © Daniel Blomme

De Verenigde Staten leveren op voorhand de topfavoriet af. Quinn Simmons is dit seizoen quasi-onverslaanbaar gebleken. De 18-jarige Amerikaan toonde zich de beste in Gent-Wevelgem voor junioren, won drie etappes en het eindklassement in de Internationale Junioren Driedaagse van Axel, pakte twee ritten en het eindklassement in de GP Rüebliland en sloeg in de tweede etappe van Keizer der Juniores een dubbelslag. Qua bouw en stijl lijkt Simmons op Peter Sagan, dus dat belooft. Na Greg Lemond en Jeff Evanshine zou hij de derde Amerikaanse wereldkampioen bij de junioren kunnen zijn.

Marco Brenner – foto: Cor Vos

Waar Simmons dit seizoen dus waanzinnig tekeer is gegaan, zou het zo maar kunnen zijn dat we volgend jaar over Evenepoeliaanse capriolen kunnen spreken. Marco Brenner vierde eind augustus pas zijn zeventiende verjaardag en dat betekent dat hij pas eerstejaars junior is. Toch is de Duitser de grote uitdager van de Amerikaanse topfavoriet. Waar die laatste aan de meet behoorlijk snel is, moet Brenner (goed voor dertien seizoenszeges bij de junioren) het vooral hebben van zijn kracht. Daarmee kan hij het verschil maken en moet hij weg zien te geraken. De vraag is alleen of het parcours in Yorkshire daar zwaar genoeg voor is. Op de WK-tijdrit werd hij derde.

Samuel Watson (links) – foto: Cor Vos

Groot-Brittannië mag hopen op een eerste medaille bij de junioren. Het thuisland kan buigen op een heel sterke selectie, maar in 44 jaar lukte het de Britten nog nooit om eremetaal in deze leeftijdscategorie te bemachtigen. Aan Samuel Watson om daar verandering in te brengen. De jongeling viert twee dagen voor de wegwedstrijd zijn achttiende verjaardag en hij kan zichzelf de regenboogtrui cadeau doen. Afkomstig uit Yorkshire, zal dat Watson extra motiveren om te schitteren. De jongeling groeide op met Tom en Joe Pidcock en is een klassiekerrenner in spe. Hij rijdt ook op de baan en is snel aan de meet; een sterk wapen.

Van Veenendaal won in april Parijs-Roubaix voor junioren – foto: Cor Vos

Nederland heeft net als Groot-Brittannië meerdere ijzers in het vuur, maar beide landen moeten opboksen tegen de Verenigde Staten en vooral het ijzersterke team van de Duitsers. Maar waar Simmons en Brenner uitblinken in het rondewerk, is Hidde van Veenendaal vooral een sterke eendagscoureur. Hij won in april nog Parijs-Roubaix voor junioren. Daarnaast werd hij zevende in Kuurne-Brussel-Kuurne en de E3 BinckBanck Classic U19. Ook tijdens rittenkoersen en op zwaardere parcoursen komt de toekomstig renner van de Jumbo-Visma Academy tot zijn recht. Onlangs won hij de Omloop der Vlaamse Gewesten.

Toumire op het podium van Parijs-Roubaix met Van Veenendaal en Boven – foto: Cor Vos

Waar Van Veenendaal op een sterk eindschot kan rekenen als het in een sprintje van een klein groepje uitmondt, geldt dat niet voor Hugo Toumire. De sterke Fransman moet het vooral hebben van een ontsnapping en dan het liefst solo. Dat lukte tijdens de openingsrit van de Vredeskoers voor junioren, wat later genoeg bleek voor de eindzege. Tijdens Parijs-Roubaix en de GP Général Patton (beide Nation’s Cup U19-koersen) werd hij tweede achter respectievelijk Van Veenendaal en Brenner. Mocht het dus uitdraaien op een man-tegen-man-gevecht, dan mag de concurrentie Toumire geen tien meter geven.

Andrii Ponomar – foto: Cor Vos

Waar de Duitser genoegen moest nemen met een tweede plek, was Andrii Ponomar de gelukkige die een dikke maand geleden in Alkmaar de blauw-witte sterrentrui mocht aantrekken na het EK. Net als Brenner is de 17-jarige Oekraïner nog eerstejaars junior, waardoor we hem ook volgend jaar op dit WK zullen zien. Maar ook nu zal Ponomar zich in de debatten gaan mengen. Hij vindt in Toumire een goede bondgenoot, want de Europees kampioen zal eveneens de aanval moeten zoeken. In het middelste gedeelte van het seizoen was de Oekraïner in topvorm; de laatste koersen was dat iets minder. Een voorbode?

Update 24 september 12.30 uur: Andrea Piccolo en Antonio Tiberi zijn niet ingeschreven, maar starten toch.

Andrea Piccolo – foto: Cor Vos

De Italianen beschikken met Andrea Piccolo over een groot talent. Net als vorig jaar rijdt de 18-jarige coureur een puik seizoen, waarbij hij vooral uitblinkt in zijn grote specialiteit: de tijdrit. Toch doe je Piccolo te kort door hem uitsluitend op te schrijven als een talentvol renner tegen de klok. Hij is namelijk een sterke allrounder die baat heeft bij een zware koers. Bovendien is hij niet extreem traag aan de meet. Al bij al dus een renner die veel kanten op kan: een solo behoort tot de mogelijkheden. Maar ook in een situatie waarbij hij zich in een klein groepje bevindt, is Piccolo dus allerminst kansloos. Op het EK pakte hij brons.

Lars Boven – foto: Cor Vos

De oranjebrigade kan weleens het mooie weer gaan maken in een regenachtig Yorkshire. Krachtpatser Enzo Leijnse, de sterke sprinter Casper van Uden (beiden toekomstig renner Sunweb Development) en Nederlands kampioen Axel van der Tuuk (toekomstig renner Jumbo-Visma Academy) kunnen allemaal hun partij meeblazen. Maar naast Van Veenendaal is het vooral uitkijken naar Lars Boven (ook Jumbo-Visma Academy in 2020). De zoon van oud-prof Jan Boven beschikt over genoeg inhoud en – dankzij zijn veldritachtergrond – explosiviteit om hier mee te doen voor de knikkers, al heeft hij liever een zwaarder parcours.

Frederik Wandahl (rechts) – foto: Cor Vos

Denemarken heeft een rijke historie op het WK voor junioren. Na Italië, Nederland, België en Frankrijk, zijn de Scandinaviërs het meest succesvolle land ooit op het WK voor junioren. Voor het WK in Yorkshire hebben ze diverse opties. Denk aan Ronde van Vlaanderen U19-winnaar William Blume Levy, die het liefst een zware koers heeft en dan nog een sprintje eruit kan persen. Maar ze beschikken ook over Frederik Wandahl, die vorig jaar in Innsbruck vijfde werd. De 18-jarige Deen kreeg dit jaar meerdere tegenslagen te verwerken, maar onlangs liet hij goede vorm optekenen. Op de klimmetjes kan Wandahl het verschil maken.

Michel Hessmann – foto: Cor Vos

De Duitsers zijn op papier de te kloppen ploeg. Naast de eerdergenoemde Brenner en Ballerstedt, is ook Michel Heßmann (die ook voor Jumbo-Visma Academy gaat rijden) aan een erg constant seizoen bezig. Daarnaast hebben ze ook nog de rappe Hannes Wilksch achter de hand. Simmons kan dan weer rekenen op sterke ploegmaats als Michael Garrison, Matthew Riccitello en Magnus Sheffield. Zij kunnen profiteren van de aanwezigheid van de topfavoriet, want de drie Amerikanen kunnen als outsiders zo maar winnen. De vraag is in hoeverre zij van Simmons de ruimte krijgen. De veelvraat heeft alles op goud gezet.

Ook de Britten kunnen zich in het tactisch steekspel mengen. Met klassiekerspecialist Lewis Askey en allrounder Leo Hayter hebben ze naast Watson meerdere kaarten om mee te spelen. Verder is het uitkijken naar het Tsjechische duo Mathias Vacek en Jakub Ťoupalík (beide broertjes van), de sterke Zweed Hjalmar Klyver, rasaanvaller en klimmer Vegard Stokke, kersvers wereldkampioen tijdrijden Antonio Tiberi en de sterke Franse eendagscoureur Thibault D’Hervez. België lijkt niet meteen een hoofdrol te kunnen vervullen. Het grootste gevaar voor hen moet komen van Milan Paulus en Jago Willems.

Lewis Askey – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Quinn Simmons
*** Marco Brenner, Samuel Watson
** Hidde van Veenendaal, Hugo Toumire, Andrii Ponomar
* Andrea Piccolo, Lars Boven, Michel Hessmann, Frederik Wandahl

Website organisatie
Deelnemerslijst


Weer & TV

De renners kunnen donderdag hun borst nat maken voor typisch Brits weer: regen, regen en nog eens regen. Het kwik stijgt ’s middags niet verder dan zestien graden Celsius, terwijl er 7,4 millimeter neerslag voorspeld is. De wind waait aan windkracht vier uit zuidwesten. ’s Middags is er af en toe ruimte voor de zon, maar de donkere wolken zullen de boventoon voeren. Voor de liefhebbers die de koers willen zien: Eurosport 1 zendt de wedstrijd vanaf 13.10 uur uit. Sporza begint de live-uitzending om 15.00 uur. Bespreek het wedstrijdverloop in de Volg Hier van WielerFlits.


RIDE Magazine
17 Reacties
Sorteer op:
24 september 2019 09:39
Geen enkele vermelding voor de Italiaanse selectie?

Met name Andrea Piccolo verdient hier voor mij toch minimaal twee sterren.
    24 september 2019 09:44
    Die had hij normaal ook gehad. Maar hij is alleen ingeschreven voor de tijdrit en zal dus niet deelnemen. Evenals Tiberi, trouwens. Gek genoeg.
    24 september 2019 10:44
    @Youri
    ok, ik had de startlijst niet gecheckt.
    Héél gek inderdaad.
    Wie wordt als kopman uitgespeeld dan bij de Italianen, denk je? Martinelli?
    24 september 2019 13:43
    Gecheckt bij de Italianen. Ze starten toch.
25 september 2019 11:40
Tiberi gaat winnen.
    25 september 2019 12:55
    geef 'm ook een goede kans, kan goed klimmen en vooral ook rustig blijven en Italië presteert altijd sterk als team
25 september 2019 20:30
Ik zou toch van uden ipv boven een sterretje geven
25 september 2019 20:45
windkracht 4 en regen...dat gaat een slachthuis worden...
    25 september 2019 21:07
    met die regen kan het nog wel meevallen, hoewel je met buien het nooit zeker kunt weten en idd vrij veel wind uit het zuidwesten, hopelijk maken ze er naar jaarlijkse gewoonte een mooie strijd van en wellicht iets spannender als vorig jaar .... ;)
    https://www.yr.no/place/United_Kingdom/England/Harrogate/hour_by_hour.html
    25 september 2019 22:22
    Denk dat we windkracht 4 verwarren met 4m/seconde..of is dat hetzelfde ?
    26 september 2019 03:28
    Windkracht 4 matige wind 20 tot 28 km https://waakzaamapp.nl/index.php/blog/79/wanneer-is-wind-hard
    26 september 2019 06:59
    Bedankt Eddy...nog duidelijker gaat het niet meer worden...
    26 september 2019 08:24
    wind 6m/s of idd winkracht 4 dus matige wind uit het zuuidwest en kan op wat regenbuien, voor zondag wordt er nu windkracht 5 (vrij krachtige wind) en een sloot regen verwacht, dat wordt weer zwemmen maar het zijn dan profs en enkele exoten
26 september 2019 08:47
Die van Veenendaal heet 'Hidde Pilsbaas' met zijn voornamen. Hahaha mijn dag kan niet meer stuk. Dit is toch schitterend?

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Hidde_van_Veenendaal
26 september 2019 10:05
Ik leer hier weer bij in de voorbeschouwing. Oa. dat Stuyven geen absolute top is bij de profs...
    26 september 2019 10:35
    ligt eraan hoe breed je de absolute top maakt, erg sterk renner maar wint niet zoveel, toch al een mooi palmares en persoonlijk reken ik Tonkov en Cunego ook niet bij de absolute top ...
    26 september 2019 14:22
    Zeer waarschijnlijk en ook terecht moet je meerdere overwinningen/podiumplaatsen in een monument en/of grote ronde vergaren om je onder de absolute top te scharen. Vind ik eerlijk gezegd wel terecht. Stuyven is een goeie renner, maar meer dan een outsider voor een roubaix of vlaanderen is het niet. Van Avermaet was op z'n 27e ook alles behalve absolute top. Dus houd hoop, het kan nog!

Reacties zijn gesloten.