Wielerploegen 2017: Movistar
Voorafgaand aan het nieuwe seizoen bespreken we alle achttien WorldTour-teams. Vandaag is het de beurt aan de ploeg die de voorbije vier edities van de WorldTour won. We hebben het uiteraard over Movistar.
Movistar
Land: Spanje
Sponsor: Spaanse aanbieder van mobiele telefonie
Sinds: 1980 (als Reynolds, Banesto, iBanesto.com, Illes Balears en Caisse d’Epargne)
UCI-code: MOV
Fietsen: Canyon
Tenue 2017: Klik
Aantal overwinningen 2016: 36
WorldTour-ranking 2016: 1e met 1471 punten
CQ-ranking: 2e met 12233 punten
Website: www.movistarteam.com/
Facebook: /movistarteam
Twitter: @Movistar_Team
Youtube: /Movistar_Team
2016
Het staat onomwonden vast dat Movistar de laatste jaren de beste ploeg van de wereld is. Dat is ietwat vreemd, omdat de ploeg met Alejandro Valverde en Nairo Quintana slechts twee échte kopmannen heeft die een garantie op succes zijn. Die twee behoren tot de beste tien wielrenners op aarde. Samen waren zij goed voor veertien zeges in 2016, meer dan een derde van het ploegtotaal. Aan het eind van de rekening boekte Movistar 36 overwinningen en dat zijn er vijf meer dan in 2015. Wel behaalde de ploeg minder punten op de WorldTour-ranking, maar die wist het team alsnog glansrijk te winnen. Dat dankte de ploeg vooral aan drie gewonnen rittenkoersen op WorldTour-niveau en één klassieke zege.
Al in januari was het al raak voor Quintana in de Tour de San Luis. En nee, niet Nairo pakte daar de eindzege, maar zijn jongere broertje Dayer. Daarna volgden overwinningen in de Dubai Tour (ritzege Juan José Lobato), de Ruta del Sol (rit en eindoverwinning Valverde), de Ronde van Catalonië (eindzege Nairo Quintana), de GP Miguel Indurain (Ion Izagirre), Cycliste de la Sarthe (opnieuw een rit voor Lobato) en de Klasika Primavera (Giovanni Visconti). In de Vuelta Castilla y Leon werden zelfs alle drie de ritten gewonnen door Movistar: Carlos Betancur pakte de eerste etappe, terwijl Valverde de laatste twee én het eindklassement voor zijn rekening nam. Het grootste dieptepunt van de ploeg was toen helaas ook al bereikt. Door een zware val van Adriano Malori tijdens de Tour de San Luis, miste de Italiaan vrijwel het gehele seizoen.
Movistar boekte voor de Ardennenklassiekers, het eerste doel van de ploeg, dus al twaalf keer een zege. De verschillende winnaars tonen ook de diversiteit aan kwaliteit aan van het Spaanse team. In de Waalse Pijl stond er vervolgens geen maat op El Imbatido, die al voor de derde keer op rij wist te winnen op de Muur van Huy. Na een teleurstellende Luik-Bastenaken-Luik was de ploeg alweer op dreef in de Ronde van Romandië. Daar wonnen Ion Izagirre en Nairo Quintana beiden een rit, waarna de laatste ook de eindzege naar zich toetrok. Betancur en Daniel Moreno waren in diezelfde periode primus in etappes van de Vuelta Asturias, terwijl Lobato een rit en het eindklassement in de Ronde van Madrid won.
Voor de Giro d’Italia goed en wel begonnen was, stond de zegeteller van de ploeg op twintig. In Italië begon Valverde voor het eerst in zijn carrière aan La Corsa Rosa. Aan WielerFlits vertelde hij mee te willen doen voor de eindzege. De Spanjaard deed lang mee in de top van het klassement. Hij wist bovendien de zestiende rit te winnen na een coup met Steven Kruijswijk. Daardoor fietste Valverde zich in een schaars rijtje met renners die etappes wisten te winnen in alle grote rondes. Uiteindelijk zou de Movistar-kopman, mede door het wegvallen van Kruijswijk, als derde eindigen. Eveneens een mijlpaal, want er zijn in de geschiedenis van de wielersport slechts enkele toppers geweest die het podium wisten te halen in iedere grote ronde.
Na zeges van Jésus Herrada in het Critérium du Dauphiné, Ion Izagirre in de Ronde van Zwitserland en zowel Nairo Quintana als Marc Soler in de Route du Sud, griste Movistar vier nationale titels mee. Alex Dowsett, Ion Izagirre en Nelson Oliveira werden allen kampioen tijdrijden van hun land. José Joaquin Rojas kroonde zich vlak daarna tot Spaans kampioen op de weg. Het woord was daarna aan Nairo Quintana om op zoek te gaan naar de eindzege in de Tour de France. De Colombiaanse pocketklimmer kon het regime van Sky echter niet doorbreken en eindigde – naar eigen zeggen niet helemaal fit – op een derde plek achter Chris Froome en Romain Bardet. Ion Izagirre redde de Tour met een ritzege in de voorlaatste etappe.
Ten tijde van de Tour had Dowsett bovendien de individuele tijdrit in de Ronde van Polen op zijn naam gebracht. Kort na de Tour en de Olympische Spelen, stond de Vuelta op het programma. Valverde, die de Tour als zesde beëindigde, begon daar aan zijn derde grote ronde van het jaar. Quintana moest zijn kater uit de Tour wegspoelen en slaagde in die missie. Bergop was de Colombiaan heer en meester. Hij won de tiende rit met aankomst op Lagos de Covadonga. Valverde deed tot en met de dertiende rit mee voor het podium, maar zakte in de door Robert Gesink gewonnen koninginnenrit naar de Aubisque door het ijs. Quintana zou de Vuelta uiteindelijk winnen, Valverde eindigde toch nog op een verdienstelijke twaalfde plek.
Na de Spaanse rittenkoers wist Jonathan Castroviejo zijn eerste seizoenszege te boeken tijdens het eerste Europees kampioenschap tijdrijden voor de profs. Visconti bracht in het najaar met de Giro della Toscana het totaal aan overwinningen op 36. Een moeilijk samen te vatten seizoen, beaamt ook renner Rory Sutherland tegenover WielerFlits. “We hebben de WorldTour gewonnen en eindigden op het podium van alle grote rondes. Derde in de Giro, tweede in de Tour en eerste in de Vuelta. Dan moet je gewoon tevreden zijn, dat kan niet anders”, lacht de Australiër. Het hoogtepunt van 2016 is echter geen overwinning, legt Sutherland uit. “Dat was zonder twijfel Luik-Bastenaken-Luik. Daar reden we als zó’n sterk blok. We namen de koersen in handen en hadden met elkaar afgesproken om voor alles of niets te gaan. Geen enkele ploeg wilde ons helpen. Natuurlijk, we verloren op het eind (Wout Poels won, red.). Het was de beste wedstrijd van het jaar, maar tegelijkertijd ook het slechtste resultaat.”
Transfers
Op papier is Movistar niet geheel ongeschonden uit de transferperiode gekomen. Het verloor met Juan José Lobato (LottoNL-Jumbo), Francisco Ventoso (BMC) en Giovanni Visconti (Bahrain Merida) drie sterke renners, die de laatste jaren voor de nodige overwinningen wisten te zorgen. Bovendien verkaste ook de bruikbare knecht Javier Moreno naar Bahrain Merida. Het grootste verlies is ongetwijfeld Ion Izagirre. De Bask leverde Movistar in 2016 na Quintana en Valverde namelijk verreweg de meeste UCI-punten op. Omdat Izagirre niet langer tweede viool wilde spelen achter beide kopmannen, bood Bahrain Merida hem een uitweg. De ploeg uit het Midden-Oosten kocht zijn contract af en maakte hem direct mede-kopman.
Tegenover het vertrek van de vijf renners, staat de komst van een zestal nieuwe coureurs. Drie daarvan zijn neoprof, terwijl de andere drie meer ervaring hebben. Vooral Daniele Bennati (Tinkoff) is op dat gebied een welkome versterking, die zowel in de sprints als in de kasseienklassiekers van waarde kan zijn. Víctor De la Parte (CCC Sprandi Polkowice) versterkt de klimafdeling, terwijl Carlos Barbero (Caja Rural-RGA Seguros) al eens werd vergeleken met een renner die gelijkenissen vertoont met Valverde. De Ecuadoraan Richard Carapaz en de Spanjaard Héctor Carretero kunnen vooral bergop hun mannetje staan. Portugees Nuno Bico (Klein Constantia) komt het best tot zijn recht in het middelgebergte. Het is interessant om te zien hoe zij zich ontwikkelen als eerstejaars profs.
Geen grote namen dus ter versterking van Movistar, terwijl er wel een aantal vertrokken. “De ploeg trekt nooit veel renners aan, ook geen grote namen. Dat is namelijk een stoorzender in de ploeg, omdat de band tussen de renners zo sterk is”, legt Sutherland uit. “Die neoprofs ken ik helemaal niet. Maar jonge Spanjaarden krijgen altijd een kans bij ons. Wat betreft Bennati: ik denk dat iedereen wel weet wat hij kan.” Een renner die hij wel – min of meer – goed kent, is Barbero. “Ik heb altijd veel ruzie met hem gehad in de koers, haha!”, lacht de Australiër. “Echt hoor! Dat was altijd een probleem. Het is hetzelfde als in Nederland, als je twee half Nederlandse ploegen in een wedstrijd hebt. Iedereen wil elkaar flikken. Vroeger had je in Spanje veel meer ploegen. Nu alleen wij en Caja Rural-Seguros RGA. Dan is het de kleine vis tegen de grote vis. En daarom hadden we altijd een beetje ruzie”, knipoogt Sutherland. “Maar Carlos heeft wel veel talent, dus ik ben benieuwd hoe hij het gaat doen in de grotere koersen. Hij krijgt de tijd.”
In
Carlos Barbero (Caja Rural-RGA Seguros)
Daniele Bennati (Tinkoff)
Nuno Bico (Klein Constantia)
Richard Carapaz (Strongman-Campagnolo Wilier)
Héctor Carretero (Equipo Lizarte)
Víctor De la Parte (CCC Sprandi Polkowice)
Uit
Ion Izagirre (Bahrain Merida)
Juan José Lobato (LottoNL-Jumbo)
Javier Moreno (Bahrain Merida)
Francisco Ventoso (BMC)
Giovanni Visconti (Bahrain Merida)
2017
Door het vertrek van Ion Izagirre, rekent Movistar in 2017 nog meer op Nairo Quintana en Alejandro Valverde. Toch heerst er nog een klein beetje onduidelijkheid over de gewenste resultaten het komende seizoen. “Ik weet niet wat de doelen van de ploeg zijn. Ik heb geen idee, haha!”, grapt Sutherland. “Maar elke ploeg gaat je hetzelfde antwoord geven. Zo veel mogelijk koersen winnen, een rol spelen in de klassiekers – met Alejandro – en goed zijn in de Tour en de andere grote rondes. Uiteindelijk maakt Eusebio Unzué de keuze over de koersen waar hij écht wil scoren en welke wedstrijden minder belangrijk zijn. Daarnaast moeten we afwachten welke grote ronde Alejandro en Nairo écht gaan kiezen. Dat is nog niet helemaal duidelijk. Maar dat hoor ik wel via de pers. Eusebio is niet iemand die dan direct belt en zegt: “Hé, weet je wat…”, haha! Bij mij niet in ieder geval.”
Valverde biedt wat dat betreft meer duidelijkheid. Hij rijdt komend seizoen de Tour en de Vuelta, maar heeft meerdere uitdagingen op de plank liggen. “In mijn geval wil ik de belangrijkste klassiekers winnen en zegevieren waar ik dat nog nooit gedaan heb, zoals in de Amstel Gold Race of de Ronde van Lombardije”, gaf hij eerder aan. “Daarnaast is er het WK in Noorwegen (Bergen, red.). Het ziet ernaar uit dat er volgend jaar een lastiger parcours is. Ik wil kijken of ik daar mee kan doen om de overwinning te pakken”, aldus de zesvoudig (!) medaillewinnaar op het WK. Zegevieren was er echter nooit bij. Nairo Quintana is een stuk waziger over zijn seizoen. Het is al wel duidelijk dat hij de honderdste Giro gaat rijden, maar het lijkt erop dat hij van de Tour zijn hoofddoel maakt. In dat geval is de kans niet heel groot dat Quintana om de eindzege in Italië gaat meedoen.
Movistar boekte het afgelopen seizoen 36 zeges en won bovendien de WorldTour-ranking voor ploegen. Dat laatste is opnieuw een doelstelling, maar volgens Sutherland hoeft het aantal overwinningen niet omhoog. Daar rekent men Movistar in hun thuisland namelijk niet op af, legt de Australiër uit. “In de Spaanse mentaliteit bestaat er geen kwaliteit of kwantiteit. Dat is echt iets Nederlands. Als iedereen in Spanje gezond is, zijn best doet en af en toe een koers wint, dan is het voor hun genoeg. Persoonlijk denk ik ook dat het heel dom is van ploegen om een aantal zeges op het seizoen te plakken. ‘Ja, we gaan vijftig koersen pakken’. Maar als wij lekker de Tour de France winnen, dan is het seizoen al geslaagd. Ongeacht wat we daarnaast doen. Win je vijftig kleine koersen: Ja, en? En niets.”
Behalve het programma van Valverde, ligt er nog niets vast tot na de Tour. Dat komt omdat Unzué altijd een hels karwij heeft aan het in elkaar breien van de verschillende koersplannen van zijn renners. “Als we samen gaan zitten eind oktober of in november, dan vraagt hij altijd aan iedereen wat hij wil. Dat is ook een van de redenen dat ik het hier zo ontzettend naar mijn zin heb. Je mag altijd zeggen welke koersen je persoonlijk wilt rijden. Dan gaat Eusebio z’n best doen om dat programma in elkaar te zetten. Hij kan natuurlijk geen twintig renners naar de Tour of Giro sturen, maar hij doet z’n best. Als ik samen met hem ga zitten, dan ben ik de enige van de ploeg die zegt: ‘Ja, Eusebio, mij maakt het niets uit’. Ik rijd waar hij wil, waar hij me nodig heeft. En anders niet, dan rijd ik een andere koers”, legt de Aussie uit.
Het maakt Sutherland dus niet heel veel uit. “Ik moet een doel, of een job hebben. Als ik op zoek moet naar een ontsnapping of risico’s moet nemen in een van de klassiekers, dan is dat niets voor mij. Dan zegt Eusebio: ‘Ja, maar je bent 76 kilo’. En dan zeg ik dat ik misschien kan vallen en daardoor niet meer belangrijk kan zijn voor de ploeg. Dat beaamt Eusebio dan, die vervolgens iemand anders stuurt. Wat dat betreft: ik rijd redelijk hetzelfde programma als 2016, met de Giro en de Vuelta. Het afgelopen jaar had ik meer dan negentig koersdagen, waarvan de meeste op WorldTour-niveau, dus dat is goed geslaagd. Ik ben happy. Als ik naar de Giro moet, ga ik naar de Giro. Moet ik naar de Tour, dan ga ik ook. En als ik naar de Vuelta moet, dan pak ik weer mijn koffer in. En als ik naar alle drie de grote rondes moet, dan ga ik naar alle drie de grote rondes. Het is mijn job om te doen wat er van me gevraagd wordt. Eusebio betaalt.” En wie betaalt, die bepaalt.
Selectie Movistar voor 2017
Andrey Amador
Winner Anacona
Jorge Arcas
Carlos Barbero
Daniele Bennati
Carlos Betancur
Nuno Bico
Richard Carapaz
Héctor Carretero
Jonathan Castroviejo
Alex Dowsett
Imanol Erviti
Rubén Fernández
José Herrada
Jesús Herrada
Gorka Izagirre
Adriano Malori
Daniel Moreno
Nelson Oliveira
Víctor De la Parte
Antonio Pedrero
Dáyer Quintana
Nairo Quintana
José Joaquin Rojas
Marc Soler
Rory Sutherland
Jasha Sütterlin
Alejandro Valverde
Totaal: 28 renners
Wat betreft die doorstroming, waar Rory het over heeft, komt er een heel ander beeld naar voren dan dat hier weleens geschetst wordt: Valverde's aanhoudende kopmanschap zou een rem zetten op de ontwikkeling van de jongere lichting. Nu weet ik niet of een paar zinnen van Sutherland dit ontkrachten, maar de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. De jonge jongens krijgen een kans, maar als de prijzen écht verdeeld worden is het aan Quintana en Valverde.
Ben benieuwd hoe Movistar het gaat doen dit jaar met het verdwijnen van een aantal belangrijke renners. Het is toch maar de vraag hoe Valverde het gaat doen, want er komt toch een moment waarop er sleet op begint te komen.
En wie is die renner dan die vergeleken kan worden met Barbero & Valverde?
@ Redactie Misschien even herformuleren.
OT: Heel interessant om te zien wat het gaat worden met deze ploeg volgend jaar.