foto: Lotto Soudal

Met de Tour Down Under in het vooruitzicht start het nieuwe wielerjaar. Nu de transfercarrousel stopt met draaien, presenteert WielerFlits de komende dagen de samenstellingen van de belangrijkste wielerteams. Vandaag het Belgische Lotto Soudal.

Lotto Soudal
Land: België
Sponsor: Lotto, Belgische nationale loterij en Soudal, fabrikant van bouwproducten
Sinds: 1985
UCI-afkorting: LTS
Fietsen: Ridley
Tenue 2015: Klik voor foto

Aantal overwinningen 2014: 30
WorldTour Ranking 2014: 15e met 590 punten
CQranking 2014: 10e met 8302 punten
Website: www.lottosoudal.be
Facebook: LottoSoudalCyclingTeam
Twitter: @Lotto_Soudal
Youtube: LottoSoudal

Vorig seizoen
De ploegleiding van Lotto Belisol (zoals de ploeg toen nog heette) koos voor een vertrouwde aanpak door topsprinter André Greipel en klassiekerkopman Jürgen Roelandts naar de Tour Down Under te sturen. Dat pakte goed uit, want de Duitse kampioen won twee van de zes etappes, waarvan één zelfs vlak voor Roelandts. De goede trein was meteen vertrokken: Greipel ging op zijn elan voort met een ritzege in Qatar en twee in Oman. Eén probleem: daarna was het vat van Greipel helemaal af. In Kuurne-Brussel-Kuurne, Milaan-San Remo en Gent-Wevelgem, die nochtans tot zijn hoofddoelen behoorden, speelde hij geen rol van betekenis. Een grote teleurstelling voor de Duitser, al kon hij in Wevelgem wel het excuus van een valpartij met bijhorende sleutelbeenbreuk inroepen.

Ook de andere Lotto-renners presteerden niet op niveau in de klassiekers. In de E3 Prijs Harelbeke en Gent-Wevelgem werden respectievelijk Tony Gallopin en Jürgen Roelandts nog als zesde en tiende afgevlagd, maar in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix kwam er geen enkel resultaat. Roelandts moest al vroeg De Ronde verlaten met een tal van blessures, terwijl Gallopin even later het asfalt kuste en eveneens geen finale kon rijden. Beide renners misten daardoor Parijs-Roubaix. De Lotto-ploeg kon zich wel optrekken aan een sterk presterende Stig Broeckx. De jonge Belg schoof vroeg in De Ronde mee met een vlucht van elf en bleef als laatste renner aan de kop van de koers over. Ploegleider Herman Frison voorspelde Broeckx meteen een grote toekomst. Kenny Dehaes won in die periode semiklassieker Nokere Koerse op Vlaamse bodem en de Ronde van Drenthe.

De Lotto Belisol-ploeg bleef niet bij de pakken zitten en mikte op een sterk Ardennenvierluik. De toon werd gezet met een derde plek van Tony Gallopin in de Brabantse Pijl. Jelle Vanendert werd geïnspireerd en greep maar net naast de overwinning in de Amstel Gold Race. De Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik bleken net iets te hoog gegrepen voor Vanendert, maar desondanks reed hij naar een zesde en elfde stek. Op die manier kon de ploegleiding tevreden terugblikken op het tweede luik van het voorjaar, al was daar niet al te veel tijd voor. De Giro d’Italia, waar Maxime Monfort zijn kans zou mogen gaan, stond immers al voor de deur. En daarin kreeg het team te maken met mixed feelings. Monfort kon de verwachtingen van een top 10-plaats met zijn 15e eindnotering niet inlossen, maar dat deed de jonge Tim Wellens dan weer vergeten met twee tweede plaatsen in de overgangsritten.

Enkele dagen na die Giro stond de rentree van André Greipel gepland in de World Ports Classic. De Duitser toonde meteen dat het met zijn vorm wel snor zat door de eerste rit te winnen. In etappe twee gaf hij zijn leidersplaats nog uit handen aan Theo Bos, maar Greipel treurde niet lang. Terecht, want in de daaropvolgende maand zou hij de overwinningen als vanouds weer aan elkaar gaan rijgen. Dat deed Greipel één keer in de Ronde van België, tweemaal in de Tour de Luxembourg en één keer in de Ster ZLM Toer, al gunde hij in die laatste koers ook een ritje aan zijn Nieuw-Zeelandse ploegmaat Greg Henderson. Toch bleef het daar niet bij, want een week later zou ook het Duits kampioenschap een prooi worden voor Gorilla. Jens Debusschere deed in België hetzelfde, met dank aan zijn goede vriend Jürgen Roelandts.

Vol vertrouwen kon Greipel naar de Tour de France trekken. Driemaal kreeg hij slaag van landgenoot Marcel Kittel, vooraleer hij in de zesde etappe eindelijk zelf de handen in de lucht mocht gooien. Tony Gallopin kon daar in rit negen een vervolg aan breien: na een lange ontsnapping veroverde de Fransman de gele leiderstrui. Wat de jonge Gallopin toen niet wist, was dat hij twee dagen later in Oyonnax het peloton zou kunnen voorblijven en op die manier de elfde etappe zou winnen. Maar het mooie liedje kon niet blijven duren, want met klassementskopman Jurgen Van den Broeck ging het intussen van kwaad naar erger. Zijn beoogde top 5-plaats kwam er niet, mede door vele valpartijen en een infectie. Van den Broeck was nochtans met hoge verwachtingen naar Frankrijk afgezakt, nadat hij in het Critérium du Dauphiné op het podium stond. Uiteindelijk eindigde Van den Broeck als dertiende.

Door de onverwachtse wanprestatie van Jurgen Van den Broeck liep Lotto Belisol een groot aantal broodnodige WorldTour-punten mis, en dat moest rechtgezet worden. Jonas Van Genechten deed zijn best met etappewinst in de Ronde van Polen, maar het grote aantal punten werd pas behaald in de Clasica San Sebastian en de Eneco Tour. In de Spaanse ééndagsklassieker vielen Gallopin en Jelle Vanendert met een vijfde en zesde plaats net naast het podium, terwijl Tim Wellens in eigen land vriend en vijand verbaasde met een topprestatie. In de koninginnenrit naar La Redoute reed Wellens iedereen, inclusief klassementsleider Tom Dumoulin, uit het wiel en won de etappe met bijna een minuut voorsprong. Daarmee werd de Limburger ook de nieuwe leider in het algemeen klassement, dat stond hij niet meer af in de slotrit naar Sittard-Geleen.

Ook de rest van het najaar zou niet onsuccesvol zijn voor de ploeg. Zo kaapte Jonas Van Genechten de zeges weg in de Druivenkoers en GP Fourmies, André Greipel was dan weer de beste in de Brussels Cycling Classic, GP Jef Scherens en de Münsterland Giro, terwijl Jens Debusschere de Sluitingsprijs Putte-Kapellen op zijn naam schreef. In de Vuelta kon Maxime Monfort de klassementsambities wederom niet waarmaken, maar ditmaal was Adam Hansen de verlosser van dienst. Hij redde de Spaanse ronde van Lotto Belisol door het peloton te verrassen in de 19e etappe. Verder werden er door Tony Gallopin ereplaatsen behaald in de GP Montreal (derde) en het WK (zesde) en door Tim Wellens in de GP van Plouay (zesde) en de Ronde van Lombardije (vierde), waardoor de volledige ploeg mocht terugblikken op een succesvol 2014.

Transfers
Erg actief waren Marc Sergeant en co niet op de transfermarkt. Maar de aankopen die wel gedaan werden, waren van hoge kwaliteit. Met Thomas De Gendt aan boord is het team voortaan een echte topper rijker, al moet De Gendt nog altijd bewijzen dat hij zijn Giro-vorm van 2012 kan terugvinden in deze nieuwe omgeving. Echt nieuw is de omgeving daarentegen niet voor Tiesj Benoot, die eind vorig jaar al als stagiair binnenkwam bij de ploeg. Dat deed Benoot met een derde plaats in een etappe in de Ronde van Denemarken en een vierde plek in de GP Stad Zottegem niet onopgemerkt, dus kreeg hij snel een profcontract aangeboden. Ten derde versterkt Jasper De Buyst het team. De Buyst zal zich tot en met de Olympische Spelen van 2016 op het baanwielrennen focussen, maar de Belg wil ongetwijfeld ook op de weg zijn snelle benen af en toe uitspelen.

Jasper De Buyst kan een beetje gespiegeld worden aan de naar IAM Cycling vertrokken Jonas Van Genechten. Hij is snel aan de meet, en dat vooral na een lastige wedstrijd. Bewijs daarvan is de meest recente editie van de Druivenkoers, waarin de pas 20-jarige De Buyst slechts nipt de duimen moest leggen voor de Waal. Een andere vertrekker bij de Lotto Belisol-ploeg is Frederik Willems, die na een jaar vol pech en blessures in zijn thuisdorp Bentille waardig afscheid nam van de wielersport. Dat was Waal Olivier Kaisen niet gegund. Totaal onverwachts moest de 31-jarige Kaisen begin februari zijn definitieve afscheid als profrenner bekend maken, nadat er bij een routinecontrole een hartprobleem was vastgesteld.

In
Tiesj Benoot (Neoprof)
Jasper De Buyst (Topsport Vlaanderen-Baloise)
Thomas De Gendt (Omega Pharma-Quick Step)

Uit
Jonas Van Genechten (IAM Cycling)
Frederik Willems (Gestopt)
Olivier Kaisen (Gestopt)

De renners voor 2015
De ploeg van Marc Sergeant bleef dan wel grotendeels behouden, maar aan de programma’s van de belangrijkste renners werd deze winter al grondig gesleuteld. “We gooien het over een totaal andere boeg”, werd er door het management aangekondigd. Om te beginnen geen Tour Down Under meer voor André Greipel en Jürgen Roelandts. Sergeant hoopt dat het tweetal op die manier frisser aan de start van de Vlaamse klassiekers komt. Om diezelfde reden is het niet meer de bedoeling dat Jürgen Roelandts de sprint aantrekt voor Greipel. Roelandts, in 2013 derde in de Ronde van Vlaanderen, wil voor het eerst alles op zichzelf zetten, in de hoop zo beter te doen dan in De Ronde van 2012. Tony Gallopin vervoegt dan weer het team in de Waalse klassiekers, waar hij wordt bijgestaan door Jelle Vanendert en Tim Wellens.

Diezelfde Wellens trekt dit jaar niet naar zijn vertrouwde Giro, maar op eigen vraag naar de Tour de France. Zijn doel: een etappe te winnen. Dat ten koste van Jurgen van den Broeck, die zijn geliefde Tour laat schieten voor een topprestatie in de Giro en de Vuelta. André Greipel doet dan weer zowel de Giro als de Tour, met als doel zo veel mogelijk etappes naar zijn hand te kunnen zetten. Ook Jelle Vanendert en Tony Gallopin zouden de Tour weer gaan rijden, maar daarover bestaat nog geen volledige zekerheid. Maxime Monfort mag zijn eigen kans gaan in de kleinere etappekoersen, waarin Nederlander Pim Ligthart op zoek gaat naar etappewinst.

Selectie ploeg 2015
Sander Armée 10/12/1985
Lars Ytting Bak 16/01/1980
Tiesj Benoot 11/03/1994
Kris Boeckmans 13/02/1987
Vegard Breen 08/02/1990
Stig Broeckx 10/05/1990
Sean De Bie 03/10/1991
Jasper De Buyst 24/11/1993
Bart De Clercq 26/08/1986
Thomas De Gendt 06/11/1986
Jens Debusschere 28/08/1989
Kenny Dehaes 10/11/1984
Gert Dockx 04/07/1988
Tony Gallopin 24/05/1988
André Greipel 19/07/1982
Adam Hansen 11/05/1981
Greg Henderson 10/09/1976
Pim Ligthart 16/06/1988
Maxime Monfort 14/01/1983
Jürgen Roelandts 02/07/1985
Marcel Sieberg 30/04/1982
Boris Vallée 03/06/1993
Jurgen Van den Broeck 01/02/1983
Tosh Van der Sande 28/11/1990
Jelle Vanendert 19/02/1985
Dennis Vanendert 27/06/1988
Louis Vervaeke 06/10/1993
Tim Wellens 10/05/1991