Voorbeschouwing: Tirreno-Adriatico 2022
foto: Cor Vos
maandag 7 maart 2022 om 11:20

Voorbeschouwing: Tirreno-Adriatico 2022

Zoals Frankrijk Parijs-Nice heeft, zo heeft Italië Tirreno-Adriatico. Een rittenkoers op het hoogste niveau, waar de beste wielrenners ter wereld zich kunnen meten met elkaar en hun vorm kunnen aanscherpen richting het voorjaar. Dit jaar is Tirreno-Adriatico iets naar voren geschoven, waardoor het bijna helemaal overlapt met Parijs-Nice. Wie gaat naar huis met de drietand in de Koers van de Twee Zeeën? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De Koers van de Twee Zeeën mocht in 1966 zijn eerste winnaar verwelkomen in de persoon van Dino Zandegù. De Italiaan werd door zijn zangkunsten ook wel ‘de Zingende Sprinter’ genoemd. Na bijna elke overwinning betrad hij het podium niet alleen voor de huldiging, maar ook voor een optreden voor het publiek. Dat hij na zijn zege in de Ronde van Vlaanderen in 1967 het lied ‘O Sole Mio’ ten gehore bracht, is een vaak verteld verhaal. Welk nummer hij zong na zijn overwinning in Tirreno, durven we niet te zeggen.

Erik Dekker won Tirreno-Adriatico twintig jaar geleden – foto: Cor Vos

Het bleef voor Zandegù bij een eindoverwinning. Er is altijd baas boven baas, want Roger De Vlaeminck was tussen 1972 en 1977 zes keer op rij de beste. Daarmee is de Belg nog altijd recordhouder met het aantal eindzeges in Tirreno-Adriatico. Naast De Vlaeminck wisten ook grootheden als Francesco Moser (1980 en 1981) en Giuseppe Saronni (1978 en 1982) meermaals de rittenkoers te winnen. Ook Joop Zoetemelk (1985), Tony Rominger (1989, 1990) en Francesco Casagrande (1996) staan op de erelijst.

Sinds de eeuwwisseling is er nogal een diversiteit aan winnaars van Tirreno-Adriatico. Traditioneel testen de klassieke types zich in Italië en soms krijgen zij ook de kans om mee te doen om de eindoverwinning. Onder meer Erik Dekker (2002), Filippo Pozzato (2003), Óscar Freire (2005), Fabian Cancellara (2008) en meer recent Greg Van Avermaet (2016) scharen we in dat rijtje. De andere winnaars zijn toch vooral de klimmers. Vincenzo Nibali en Nairo Quintana zijn de meest recente renners die twee keer Tirreno-Adriatico wonnen.

Greg Van Avermaet is de laatste Belgische winnaar – foto: Cor Vos

Acht keer was België aan het feest: naast de zes zeges van De Vlaeminck wonnen ook Antoon Houbrechts (1970) en dus Greg Van Avermaet zes jaar geleden. Driemaal was er een oranje eindwinnaar, met naast Joop Zoetemelk in ’85 ook de twee Dekkers: Erik en Thomas in respectievelijk 2002 en 2006.

Laatste tien winnaars Tirreno-Adriatico
2021: flag-si Tadej Pogačar
2020: flag-gb Adam Yates
2019: flag-si Primož Roglič
2018: flag-pl Michal Kwiatkowski
2017: flag-co Nairo Quintana
2016: flag-be Greg Van Avermaet
2015: flag-co Nairo Quintana
2014: flag-es Alberto Contador
2013: flag-it Vincenzo Nibali
2012: flag-it Vincenzo Nibali


Vorig jaar

De editie van 2021 gaat om diverse redenen de geschiedenisboeken in. Niet alleen omdat het de eerste keer was dat toptalent Tadej Pogačar het eindklassement op zijn naam schreef, maar ook vanwege de ongekende strijd en klasse die Pogačar, Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Julian Alaphilippe tentoonspreidden.

Mads Würtz Schmidt verdient zeker een eervolle vermelding. De Deense hardrijder won namelijk de zesde etappe van Tirreno-Adriatico en daarmee was hij de enige die de hegemonie van De Grote Vier wist te doorbreken door vanuit de vlucht te winnen in Lido di Fermo.

De Grote Vier kleurden Tirreno-Adriatico 2022 – foto: Cor Vos

Eerder die week was de sprinter in Wout van Aert opgestaan in Lido di Camaiore; Caleb Ewan en Fernando Gaviria kregen het nakijken. Een dag later trok wereldkampioen Julian Alaphilippe aan het langste eind in de oplopende sprint te Chiusdino, voor Van der Poel en Van Aert. Weer een dag later revancheerde MVDP zich op de punchaankomst in Gualdo Tadino. De nummer twee? Klassementsleider Wout van Aert.

Tadej Pogačar greep op de vierde dag de macht door de bergrit naar Prati di Tivo solo te winnen. Een ijzersterke Van Aert, die in Italië wilde zien hoe ver hij kon gaan in een klassement, werd knap negende op 45 seconden, maar raakte wel zijn blauwe trui kwijt. De grootste slijtageslag volgde op weg naar Castelfidardo, toen Van der Poel al vroeg aanviel en een heroïsche solo uit de benen perste. Pogačar leek kansloos, maar kwam in de finale nog tot op 10 seconden. Een moegestreden Van Aert werd derde op 49 seconden, maar stelde wel zijn tweede plek in het klassement veilig. De rest van het veld werd op minuten gereden.

Het slotstuk volgde, traditioneel, in San Benedetto del Tronto. Erkende tijdritspecialisten als Stefan Küng en Filippo Ganna gingen er over de knie bij sprinter, annex klimmer, annex klassementsrenner en dus tijdrijder Wout van Aert, die zo zijn tweede ritzege behaalde. In het eindklassement hield Pogačar een voorsprong van 1.03 minuut over op Van Aert; Mikel Landa had als nummer drie bijna vier minuten verloren op de Sloveen.

Eindklassement Tirreno-Adriatico 2021
1. flag-si Tadej Pogačar (UAE Emirates) in 26u36m17s
2. flag-be Wout van Aert (Jumbo-Visma) op 1m03s
3. flag-es Mikel Landa (Bahrain Victorious) op 3m57s
4. flag-co Egan Bernal (INEOS Grenadiers) op 4m13s
5. flag-it Matteo Fabbro (BORA-hansgrohe) op 4m37s


Parcours

Organisator RCS Sport heeft haar voorjaarsprogramma iets omgegooid en dat heeft ook gevolgen voor Tirreno-Adriatico. De ronde begint namelijk op de maandag ná Strade Bianche, in tegenstelling tot voorbije jaren. Toen begon de koers tussen de twee zeeën normaal op woensdag, maar begint nu een dag later dan Parijs-Nice (die zondag 6 maart 2022 begint). Er was altijd al sprake van overlap, maar nu is dat helemaal het geval.

Omdat Tirreno-Adriatico nu naar voren gehaald is, heeft RCS Milaan-Turijn ingepland op woensdag 16 maart. Daarmee is die plaats in ere hersteld, want vroeger diende Milaan-Turijn ook als voorbereidingskoers op Milaan-San Remo. En voor de renners die Tirreno-Adriatico gebruiken in voorbereiding op San Remo; er zitten nu vijf dagen tussen de slotdag van Tirreno en de dag van La Primavera.

Dan naar het parcours. Daar heeft de organisatie ook flink aan gesleuteld. De grootste wijziging? De traditionele slottijdrit in San Benedetto del Tronto wordt vervangen door een sprintersetappe met een finish in diezelfde stad. In totaal rijden de renners 1.131,9 kilometer, verdeeld over zeven dagen.


Maandag 7 maart, etappe 1: Lido di Camaiore – Lido di Camaiore (ITT, 13,9 km)

Net als in voorgaande uitgaves van Tirreno-Adriatico is er ook dit jaar een individuele tijdrit in het parcours opgenomen. Deze chrono stond voorheen, traditiegetrouw, gepland op de laatste dag. In de Adriatische kustplaats San Benedetto del Tronto is deze rittenkoers regelmatig in zijn definitieve plooi gevallen. Toch heeft de koersorganisatie dit jaar besloten om de rit tegen de klok al op de eerste dag van het etappeschema op te nemen.

In 2022 zal de individuele tijdrit van 13,9 kilometer plaatsvinden langs de Tyrreense kust van Lido di Camaiore. Het parcours is vergelijkbaar met de afsluitende tijdritten in San Benedetto del Tronto, want het loopt voornamelijk rechttoe rechtaan. Behalve een technische passage bij het keerpunt in Forte dei Marmi is het parcours niet bepaald technisch. Vanaf de start zetten de renners koers richting Forte dei Marmi, waar na 6,2 kilometer ook de eerste tussentijd wordt gemeten. In dit dorpje zijn twee haakse linkse bochten, die vlak voordat de renners bij het keerpunt aankomen, genomen moeten worden.

Na het keerpunt gaat het parcours in tegenovergestelde richting weer richting Lido di Camaiore. Het profiel van deze openingstijdrit is volledig vlak en kent, buiten de technische doorkomst in Forte dei Marmi, geen noemenswaardige obstakels. Na deze chrono zullen er direct al kleine tijdverschillen tussen de klassementsrenners ontstaan.

Start eerste renner: 14.00 uur
Finish laatste renner: rond 17.10 uur


Dinsdag 8 maart, etappe 2: Camaiore – Sovicille (219 km)

In de tweede etappe van deze Tirreno-Adriatico krijgen de renners voornamelijk vlakke wegen voor de wielen. De langste rit van deze Tirreno-Adriatico heeft een afstand van 219 kilometer en leidt de renners door het Toscaanse land van startplaats Camaiore naar aankomstplek Sovicille.

Vorig jaar werd het Romeinse stadje Camaiore voor het laatst aangedaan als startplaats van een rit in Tirreno-Adriatico; Julian Alaphilippe wist in die etappe een sprint heuvelop van Mathieu van der Poel en Wout van Aert te winnen. Voor aankomstplaats Sovicille is het de eerste keer dat zij de Tirreno-Adriatico mogen ontvangen.

De eerste 100 kilometer van deze rit is zo goed als vlak en leidt het peloton in zuidelijke richting door het Toscaanse land, naar de omgeving van Siena. Op 65 kilometer van het einde bevindt zich de eerste van de twee heuveltjes, die vandaag zullen worden aangedaan. De klim naar La Pineta is, net als de klim die hierna volgt naar Chiusdino, niet bepaald lastig te noemen. Op de top van deze laatste heuvel, op dertig kilometer van de meet, is wel de streep van de tussensprint getrokken.

Het slot van deze etappe gaat voornamelijk over vlakke en rechte wegen. Op drie kilometer van de finish bevindt zich de laatste bocht, om vervolgens alleen nog maar rechtdoor richting Sovicille te rijden. Dit parcours leent zich perfect om de treintjes van de sprintploegen al ver voor de slotkilometer op te tuigen. Ondanks dat de aankomstzone licht bergop loopt, zal dit de rappe sprinters niet weerhouden een goede uitslag te rijden.

Start: 11.50 uur
Finish: tussen 16.55 en 17.30 uur


Woensdag 9 maart, etappe 3: Murlo – Terni (170 km)

In de derde rit verplaatst het peloton zich van het Toscaanse Murlo naar aankomstplek Terni, dat in de regio Umbrië ligt. Finishplaats Terni organiseerde in 2012 de derde etappe in Tirreno-Adriatico. De Noor Edvald Boasson Hagen wist er destijds André Greipel en Peter Sagan te verslaan.

De etappe van woensdag kent een glooiend karakter en heeft een lengte van 170 kilometer. Gedurende de rit moeten de renners een aantal heuvels bedwingen, die in totaal zorgen voor een hoogteverschil van 2.000 meter. De moeilijkste top van de dag ronden de renners al vroeg in de koers, want al na 35 kilometer bereikt het peloton de top van de klim naar La Foce. Deze is 5,3 kilometer lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van bijna 5%. Hierna volgen nog meer dan 120 golvende kilometers tot de finish.

Het laatste lastige stuk ligt bij de tussensprint in het dorpje Amelia op 28 kilometer van de meet. De finale is vanaf hier in volle gang en met nog twintig kilometer te gaan wordt afgedaald richting de vlakte rondom Terni. De laatste vijftien kilometer is vlak, waarbij er vanaf de laatste drie kilometer nog wel enkele rotondes volgen.

Vlak na het passeren van de rode vod maken de renners een ruime bocht naar links. Hierna verandert op 350 meter van de finish ineens het type wegdek. Het asfalt wordt dan namelijk ingeruild door stadse klinkerstenen, wat in de voorbereiding op de eindsprint zeker iets is om rekening mee te houden. Net als de etappe die Boasson Hagen tien jaar geleden won, is het aannemelijk dat deze rit naar Terni in een sprint zal eindigen.

Start: 13.10 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.25 uur


Donderdag 10 maart, etappe 4: Cascata delle Marmore – Bellante (202 km)

De vierde etappe van Tirreno-Adriatico doorkruist de Apennijnen. In deze rit tussen Cascata delle Marmore en Bellante moeten de renners 3.050 meter hoogteverschil overbruggen. De start van deze etappe is bij de watervallen van Marmore, die stammen uit het Romeinse Rijk. Vanuit hier zal het wegdek geleidelijk omhoog gaan lopen, tot dat het hoogste punt van de dag wordt bereikt. De top van Torre Fuscello-Pas, op 1.115 meter boven zeeniveau, ligt al na 38 kilometer.

Hierna zal het peloton in dalende lijn koersen richting de tussensprint, die gelegen is op 72 kilometer van de finish. Na de tussensprint trekt het peloton de heuvels in en zal de finale eindigen met drie plaatselijke rondes. Op 56 kilometer van de finish beginnen de renners aan de eerste plaatselijke ronde rondom Bellante. De eerste twee ronden leggen de renners 20,5 kilometer af, die telkens wordt afgesloten met een stevige slotklim.

De plaatselijke ronde begint telkens met een korte afdaling, die wordt gevolgd door een lange glooiende sectie op brede wegen. Hierna vatten de renners de slotklim naar Bellante aan, die met een lengte van 3,8 kilometer en een gemiddeld stijgingspercentage van 7% lastig is. Het steilste stuk, vlak voor de top, is zelfs 11%. In totaal moeten de renners dus drie keer deze klim over. De opeenvolging van deze slotbeklimming zal zeker zijn tol gaan eisen en voor verschillen in het algemeen klassement zorgen.

Start: 12.00 uur
Finish: tussen 16.55 en 17.30 uur


Vrijdag 11 maart, etappe 5: Sefro – Fermo (155 km)

Op de vijfde dag van Tirreno-Adriatico staat een klassieker op het menu. De etappe tussen Sefro en Fermo staat bekend als de ‘Rit van de Muren’. Dit komt doordat de renners een aaneenschakeling van korte, steile beklimmingen tijdens deze rit voorgeschoteld krijgen. Fermo was in 2017 voor het laatst aankomstplaats tijdens de Tirreno-Adriatico. Peter Sagan troefde toen Thibaut Pinot en Primož Roglič af op dezelfde aankomst, die zich kenmerkt door het steile wegdek in combinatie met slecht liggende klinkers, als die van vandaag.

Na de officiële start in Sefro begint de etappe vlak. Hierna volgt de beklimming van de Valico di Pietra Rossa, die met een lengte van 12,5 kilometer aan 3,4% een loper genoemd kan worden. Vervolgens zal het peloton over glooiende wegen, met onderweg enkele kuitenbijters, op de eerste ‘muur’ van de dag afstevenen. De top van de Monte Urano, met stuken van 15% en een totale lengte van 3,2 kilometer, zal op 49 kilometer van de aankomst liggen en vormt de opening van de finale. Hierna volgt snel de tussensprint en zet het peloton voor het eerst koers richting finishplaats Fermo.

Hier wacht de tweede ‘muur’ van de dag, de Capodarco. Deze klim, die drie kilometer lang aan 5,8% is, kent stroken tot 18%. Vervolgens wacht heel snel de tweede muur, de Fermo-Strade Calderari, die over bijna een kilometer aan bijna 11% gemiddeld loopt en geleidelijk minder steil wordt richting de top van de Piazza del Popolo. Hierna draait het peloton de afsluitende plaatselijke ronde van achttien kilometer op.

Bekijk hier de samenvatting van dezelfde finale in 2017:

Deze ronde vangt aan met de Madonetta d’Ete, die 2,2 kilometer aan 8,5% stijgt en de opmaat vormt voor veel meer. Hierna wacht namelijk een loodzware combinatie van de Fermo-Strade Calderadi en de Piazza el Popolo, die de renners al eerder hebben beklommen. Na de top van de Piazza del Popolo volgt een snelle afdaling naar de slotklim in Fermo, waar tevens de aankomst ligt.

De slotklim is 3,2 kilometer lang en loopt 6,2% gemiddeld omhoog. De eerste anderhalve kilometer zijn meer dan 10%, maar de weg zal daarna afvlakken naar een stijgingspercentage van 6% richting de finish. De aankomstzone gaat, zoals gezegd, over een smalle, beklinkerde weg door het centrum van Fermo en zal garant staan voor een hoop spektakel.

Start: 13.20 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.25 uur


Zaterdag 12 maart, etappe 6: Apecchio – Carpegna (213 km)

Op de voorlaatste dag van Tirreno-Adriatico 2022 staat de koninginnenrit op het programma. De op een na langste etappe van deze rittenkoers wordt afgesloten met de beklimming van de Monte Carpegna, die de renners twee keer over moeten. Na de start in Apecchio volgt een dalend parcours, dat pas na 65 kilometer plaats maakt voor een meer geaccidenteerd terrein. Het peloton krijgt vanaf hier kort na elkaar vier beklimmingen voor hun kiezen. Deze klimmen kennen niet bijzonder lastige stijgingspercentages.

Op de top van de Urbino ligt de tussensprint, waarna het nog negentig kilometer tot aan de finish is. Na de afdaling van de Urbino volgt een afwisselend stuk, dat begint met een afdaling, gevolgd door een lang vals plat stuk, en eindigt met een klim van 6,5 kilometer aan 5% naar Carpegna. Na deze beklimming wacht direct de eerste beklimming van de Monte Carpegna, die over een lengte van 6 kilometer gemiddeld 9% omhoog zal lopen. Deze klim kent passages van 15% en de renners ronden de eerste top van de Monte Carpegna met nog 33 kilometer te gaan.

Hierna volgt een technische afdaling, die een aantal haarspeldbochten bevat, en zal de renners met hoge snelheid weer in Carpegna brengen. Vervolgens doen ze dit riedeltje opnieuw, wat zorgt voor een slopende finale. Na de tweede beklimming en afdaling van de Monte Carpegna wacht de coureurs ook nog een lastige aankomstzone, omdat de laatste anderhalve kilometer nog met drie procent gemiddeld vals plat omhoogloopt. Deze venijnige aankomstzone vormt het slotstuk van de koninginnenrit.

Met alleen nog een sprintrit in San Benedetto del Tronto te gaan, zal waarschijnlijk na vandaag al duidelijk worden wie Tirreno-Adriatico 2022 op zijn naam schrijft.

Start: 10.50 uur
Finish: tussen 16.10 en 16.50 uur


Zondag 13 maart, etappe 7: San Benedetto del Tronto – San Benedetto del Tronto (159 km)

De slotetappe van de Koers van de Twee Zeeën gaat langs de Adriatische kust van San Benedetto del Tronto. In San Benedetto del Tronto is zowel de start als de finish van deze rit. Dit jaar wacht de renners geen individuele tijdrit, maar een relatief vlakke rit in lijn.

De slotetappe kent in het begin nog een aardig geaccidenteerd terrein in het binnenland. Na de klim van Ripatransone (3,6 kilometer aan 5%) wacht een afdaling van vijftien kilometer. Deze wordt gevolgd door vijf plaatselijke rondes van vijftien kilometer, die over een vlak parcours op brede wegen zal gaan.

De laatste drie kilometer gaan over rechte wegen en kent weinig lastige bochten. Tot de laatste kilometer, waarin een dubbele links-rechtse bocht moet worden genomen. Hierna breekt de laatste rechte lijn aan, die zodoende een ideaal parcours voor de sprinters vormt.

Start: 11.15 uur
Finish: tussen 15.00 en 15.26 uur


Favorieten

Organisator RCS Sport kan in Tirreno-Adriatico rekenen op alle achttien WorldTeams en een zestal ProTeams (Alpecin-Fenix, Arkéa-Samsic, Bardiani-CSF-Faizanè, Drone Hopper-Androni Giocattoli, EOLO-Kometa en TotalEnergies) die het zelf een uitnodiging heeft gegeven. Aanvankelijk hoorde ook Gazprom-Rusvelo daar nog bij, maar het Russische team is haar licentie voorlopig kwijt vanwege de oorlog in Oekraïne.

Tadej Pogačar als eindwinnaar in de UAE Tour – foto: Cor Vos

UAE Emirates is er wel bij en verdedigt haar titel van vorig jaar. Tadej Pogačar is zelf van de partij om voor het tweede jaar op rij het eindklassement op zijn naam te schrijven. Het parcours is de veelzijdige Sloveen op het lijf geschreven, met een middellange tijdrit en diverse heuveletappes en een bergrit. Wel ontbreekt een serieuze aankomst bergop, waardoor Pogačar wellicht vroeg in de aanval zal moeten in de rit naar Carpegna om de concurrentie af te schudden. Hij moet dan wel stand zien te houden in de afdaling richting de finish.

Over zijn vorm hoeft Pogačar niet te klagen, na zijn twee ritzeges en de eindoverwinning in de UAE Tour. In de steun van de kopman is dit jaar flink geïnvesteerd door UAE Emirates. Met Davide Formolo, Rafał Majka en ook nieuwkomer Marc Soler heeft de nog maar 23-jarige klimmer de nodige helpers in de zware etappes. Formolo, die in 2018 al eens zevende werd in Tirreno-Adriatico, en Soler, de nummer acht van 2017, kunnen daarnaast zelf een goed eindklassement rijden. Maar hun prioriteit zal liggen op het helpen van de kopman.

Remco Evenepoel in de Ronde van Valencia – foto: Cor Vos

Voor het eerst krijgen we als wielerliefhebbers een confrontatie tussen Tadej Pogačar en Remco Evenepoel te zien in een rittenkoers. In 2019 reden ze de Clásica San Sebastián en het WK al tegen elkaar, en daar kwamen vorig jaar duels bij op de Olympische Spelen, het EK (weg en tijdrit), het WK (weg en tijdrit), de Giro dell’Emilia en de Ronde van Lombardije. Maar nu ligt een man-tegen-man-gevecht in het verschiet tussen twee van de grootste talenten die deze generatie rijk is.

De 22-jarige Evenepoel is zijn seizoen uitstekend begonnen, met een tweede plaats in de Ronde van Valencia en eindwinst in de Volta ao Algarve. Dat hij in die Portugese ronde de lange tijdrit met groot machtsvertoon won – 58 seconden sneller dan Stefan Küng – getuigt van een topvorm. In Tirreno-Adriatico mag Evenepoel het laten zien tegen de echte wereldtop. De tijdrit spreekt in zijn voordeel en normaliter moeten de zware etappes hem ook liggen. Waar kansen liggen voor de concurrentie? Toch wel op de explosieve klimmetjes in de etappe van de muren. Weet REV daar stand te houden, dan is hij een gevaarlijke klant voor de eindzege.

Wereldkampioen Julian Alaphilippe lijkt de belangrijkste helper te worden voor Evenepoel in de lastige etappes bij Quick-Step-Alpha Vinyl.

Jonas Vingegaard won de Drôme Classic – foto: James Startt/Agence Zoom

Het wielerjaar wordt deze eerste weken gedomineerd door een drietal ploegen. Naast UAE Emirates en Quick-Step-Alpha Vinyl heeft ook Jumbo-Visma zich meermaals laten zien en dan vooral de kopmannen. In Tirreno-Adriatico speelt de Nederlandse ploeg Jonas Vingegaard uit. De Deense klimmer brak vorig jaar door met een tweede plaats in de Tour de France en vorige week bevestigde hij zijn topvorm met winst in de zware Drôme Classic. Hij sprak na afloop van opluchting: “Zeker ook op de manier waarop. Dit geef een hoop vertrouwen voor de komende wedstrijden.”

Vingegaard maakt voor het eerst zijn opwachting in de Italiaanse rittenkoers. Aan zijn zijde krijgt hij Sepp Kuss, die in 2019 al eens Tirreno-Adriatico reed. De Amerikaan heeft geen sterke tijdrit en moet, wil hij ook een klassement rijden, in de andere etappes tijd goed maken. Het is echter logischer dat hij zich in dienst stelt van Vingegaard en soms voor eigen ritsucces gaat. Datzelfde geldt voor Tiesj Benoot, die bergop lang mee zal kunnen, maar deze ronde vooral zal rijden om zijn vorm richting het voorjaar verder aan te scherpen. In het Vlaamse openingsweekend liet Benoot zien dat zijn topvorm al aanwezig is. Kan hij de puntjes op de i zetten in Italië?

Richard Carapaz in de Provence – foto: Cor Vos

Dan hebben we de selectie van INEOS Grenadiers nog niet eens doorlopen. De Britse formatie rekent voor het eindklassement op Richard Carapaz. De klimmer uit Ecuador begon zijn seizoen met twee rittenkoersen in Frankrijk, maar beide rondes reed hij niet uit. In de Ster van Bessèges was hij gevallen en in de Tour de La Provence testte hij positief op het coronavirus. Eind februari werd hij in eigen land nationaal tijdritkampioen en won hij zilver in de wegwedstrijd. Een echte graadmeter is dat niet in aanloop naar een wedstrijd als Tirreno-Adriatico, maar toch schrijven we de naam Carapaz op.

Zoals altijd heeft INEOS Grenadiers meer ijzers in het vuur. Richie Porte is zo iemand. 37 jaar, maar afgelopen week liet hij zien nog niet versleten te zijn. Bij zijn eerste UCI-koers van dit jaar, de Trofeo Laigueglia, zat hij mee in de beslissende kopgroep. Porte reed in dienst van Carlos Rodriguez en werd zelf uiteindelijk twaalfde. Voor de Tasmaniër wordt het pas zijn tweede deelname aan Tirreno-Adriatico. Filippo Ganna zal ook een hoofdrol spelen namens INEOS.

Enric Mas is de kopman van Movistar in Tirreno-Adriatico. Eerder dit seizoen werd de Spanjaard nog vierde in de Ronde van Valencia, maar sindsdien reed hij geen koers meer. Mas zal na de tijdrit waarschijnlijk in de achtervolging moeten. Datzelfde geldt voor Giulio Ciccone, die namens Trek-Segafredo naar voren geschoven wordt. In de Ronde van Valencia werd de Italiaan achtste en afgelopen week eindigde hij als achtste in de Trofeo Laigueglia. In die koers miste Ciccone met zijn ploeg de slag, dus hij zal uit zijn op revanche in Tirreno-Adriatico. Wat we zeker weten, is dat hij de aanval niet schuwt.

Enric Mas in de aanval – foto: Cor Vos

BORA-hansgrohe heeft met Wilco Kelderman en Emanuel Buchmann twee klimmers in de gelederen die allebei al eens in de top-5 eindigden van de Tour de France. Kelderman kent echter een moeizame seizoensstart. Na een valpartij en opgave in de Ronde van Valencia kwam hij thuis met corona, en daarna keerde hij in de Ardèche Classic en de Drôme Classic terug in koers. Daar bleef hij ver van de ereplaatsen, omdat hij naar eigen zeggen nog wat hardheid mist. Ook zijn Duitse collega-kopman is nog op zoek naar de absolute topvorm. Datzelfde geldt voor Jakob Fuglsang (Israel-Premier Tech), die wel al top-10 reed in Valencia en Gran Camiño.

Het roze van EF Education-EasyPost zal opvallen, maar het Amerikaanse team duikt maar wat graag in de underdogrol. Het blok van EF is echter sterk, met Rigoberto Urán, Mark Padun en ook Ruben Guerreiro. Naar de vorm van Urán is het gissen, omdat hij in Tirreno-Adriatico pas zijn eerste wedstrijdkilometers van het jaar gaat maken. De afgelopen jaren wordt echter steeds meer duidelijk dat voorbereidingskoersen niet meer nodig zijn om op hoog niveau te koersen. Padun (winst in tijdrit Gran Camiño, derde in klassement) en Guerreiro (vierde op Jebel Jais in UAE Tour) zagen we al van voren koersen dit jaar.

Astana Qazaqstan heeft Miguel Ángel López in de gelederen. De Colombiaan werd onlangs derde in de Ruta del Sol, dus hij mag hopen op een goede einduitslag in Tirreno-Adriatico. Wel moet hij het doen zonder Vincenzo Nibali, die kampt met de naweeën van een ontsteking aan de amandelen. Damiano Caruso reed ook de Ruta del Sol, maar hielp er ploegmaat Wout Poels naar de eindzege. Zelf werd Caruso dertiende. In Tirreno-Adriatico krijgt de nummer twee van de Giro 2021 zijn eigen kans bij Bahrain Victorious. Let ook op de Spaanse klimmer Mikel Landa.

Warren Barguil (links) en Miguel Ángel López (rechts) – foto: Cor Vos

Romain Bardet krijgt die kans ook, maar dan bij Team DSM. De Fransman begon zijn seizoen met een negende plaats in de UAE Tour. Groupama-FDJ stelt ook een Franse kanshebber op in de persoon van Thibaut Pinot. De vraag is of de klimmer, die een moeilijk 2021 kende, hier een rol kan spelen in het klassement. Attila Valter is een andere optie voor zijn ploeg. AG2R Citroën kijkt dan weer naar Geoffrey Bouchard en Bob Jungels voor het klassement. Arkéa-Samsic zal op jacht naar veel UCI-punten rekenen op een goede prestatie van Warren Barguil, die vorige week twee keer in de top-10 reed in het Ardèche-Drôme-weekend.

Tot slot kijken we nog naar Domenico Pozzovivo, die het vertrouwen van Intermarché-Wanty-Gobert zal willen terugbetalen met een goede uitslag. In de Ruta del Sol en de Trofeo Laigueglia kwam het er nog niet uit voor de kleine klimmer. Lotto Soudal kan eventueel Tim Wellens uitspelen. Dat een echte aankomst bergop ontbreekt, is in het voordeel van de Belgische heuvelspecialist. Bij TotalEnergies is de naam van Cristián Rodríguez interessant om in de gaten te houden; hij werd tweede in de Ruta del Sol.


Sprinters

In het meest gunstige geval zijn er drie kansen voor de sprinters deze Tirreno-Adriatico. Geen Wout van Aert om de rappe mannen af te troeven, want hij kiest voor Parijs-Nice, en dus gaat de blik meteen naar Caleb Ewan van Lotto Soudal. De teller van de kleine Australiër staat dit seizoen al op twee zeges, en daar voegde hij een tweede plek in Kuurne-Brussel-Kuurne aan toe. Ewan krijgt met Roger Kluge een trouwe leadout mee.

Caleb Ewan – foto: Cor Vos

De concurrentie is stevig, met Mark Cavendish als vooruitgeschoven sprinter van Quick-Step-Alpha Vinyl. De 36-jarige Brit wist ook al twee keer te winnen dit jaar, een keer in de Tour of Oman en een keer in de UAE Tour. Davide Ballerini is zijn loods en ook meteen plan-B voor de sprints. Israel-Premier Tech speelt Giacomo Nizzolo uit. De Italiaan krijgt zijn volledige sprinttrein mee in eigen land. Tim Merlier is dan weer de kopman van Alpecin-Fenix; in 2020 won hij in Tirreno-Adriatico voor het eerst een rit op WorldTour-niveau. Olav Kooij wordt door Jumbo-Visma uitgespeeld.

Andere rappe mannen zijn Elia Viviani (INEOS Grenadiers), Pascal Ackermann (UAE Emirates), Jordi Meeus (BORA-hansgrohe), Alexander Kristoff, Andrea Pasqualon (Intermarché-Wanty-Gobert), Arnaud Démare (Groupama-FDJ), Nacer Bouhanni (Arkéa-Samsic), Alberto Dainese (Team DSM), Michael Matthews (BikeExchange-Jayco), Phil Bauhaus (Bahrain Victorious), Alex Aranburu (Movistar), Magnus Cort (EF Education-EasyPost) en Edward Theuns (Trek-Segafredo).

Peter Sagan is waarschijnlijk ook van de partij, maar de Slowaak van TotalEnergies was afgelopen week opnieuw aan het sukkelen met zijn gezondheid en dus hoeven we niet veel van hem te verwachten.

Op het moment van publiceren is de startlijst nog niet compleet. Het kan zijn dat er later nog wijzigingen doorgevoerd worden in de voorbeschouwing.


Favorieten volgens WielerFlits
**** Tadej Pogačar
*** Remco Evenepoel, Jonas Vingegaard
** Richard Carapaz, Enric Mas, Damiano Caruso
* Miguel Ángel López, Giulio Ciccone, Romain Bardet, Davide Formolo

Website organisatie
Deelnemerslijst (WielerFlits)


Weer en TV

Voor het geweldige voorjaarsweer reizen de renners niet naar Tirreno-Adriatico af. Volgens de voorspellingen van Buienradar schommelt de temperatuur de hele week tussen de 8°C en 11°C graden. Het is voornamelijk bewolkt, maar soms komt de zon wel om de hoek kijken. De kans op regenval is klein, maar in het voorjaar weet je het nooit… Op de dag van de koninginnenrit naar Carpegna ligt de temperatuur een stuk lager, met maxima tot 4°C onder een dik wolkendek.

Tirreno-Adriatico is te zien bij Eurosport, dat de exclusieve uitzendrechten heeft. De sportzender brengt de koers dagelijks live op Eurosport 1 of 2, maar laat de beelden ook online zien via de Eurosport Player en GCN+. Voor de exacte uitzendtijden per dag kan je kijken in ons tv-overzicht.


RIDE Magazine
58 Reacties
Sorteer op:
5 maart 2022 07:36
Evebepoel haters/fanboys: slijp jullie pennen maar, maak de borst maar nat en stroop de mouwen op!
    6 maart 2022 11:24
    OK. Zullen we doen.
    Wat vind je hiervan? Remco's dijen zijn even dik als die van Tadej en Primoz samen. Hij rijdt nu in "beast mode". Dames en heren: morgen vangt het 2 decennia lange Evenepoel-tijdperk aan. Om 14 uur om precies te zijn. Vier sterren voor Remco.
    Ziezo. Dat bespaart de tiffoso de moeite -minstens 100 commentaren uitgespaard.
    6 maart 2022 11:34
    Grappig om zien hoe je je eerst nog hebt 'verstopt' maar dat je hoe langer hoe meer hervalt tot de Evenetrolobsessie, LaDoyenne. Euh... BincheTournaiBinche.

    Edit: haha, heeft 'ie op slinkse wijze nog wat zinnetjes toegevoegd...
    6 maart 2022 11:43
    Ja het oliedomme gezeik met masochistisch ondertoontje begint weer. Ondertussen hopeloos in zijn eentje deze ‘strijd’ voerend vanwege een afgehaakte rest ihkv uitermate boring.
    7 maart 2022 17:29
    @binche
    Tifosi: tyfuslijders en toeschouwers tegelijk;-)
5 maart 2022 07:49
Remco heeft mee dat de tijdrit op dag 1 wordt verreden, en iets langer is dan de traditionele slottijdrit. Pogi heeft echter genoeg kansen om zijn klimoverwicht door te drukken. 3 om precies te zijn: de slotklim naar Bellante moet Remco kunnen overleven; de muri in de omgeving van Fermo zijn al een stuk lastiger. De tweevoudige beklimming van de Monte Carpegna is met 6 km aan 9% koren op de Sloveense molen. Het is daar wel koud de komende week, 3-4 graden overdag en nachtvorst.
    5 maart 2022 08:18
    14 km biljartvlak, benieuwd wat dat Evenepoel oplevert t.o.v. Pogacar en Vingegaard. Ik schat 10 à 15 s, oftewel peanuts i.v.m. de verschillen die er op de Carpegna gemaakt gaan worden. Diegene die daar de beste is wint dit rondje.
5 maart 2022 08:21
Wat een belachelijk sterk deelnemersveld. 1: Pogiboy 2: de gouden helm 3: Remco.
    5 maart 2022 08:35
    @Dikke Man waar zie jij dat belachelijk sterk deelnemersveld? Deelnemersveld Tirreno is qua sterkte gewoon te vergelijken met het deelnemersveld van Paris - Nice. In vergelijking met het deelnemersveld van Baskenland en Dauphine is dit waarschijnlijk maar een mager deelnemersveld.
    5 maart 2022 08:45
    Als dat zo is, moeten we concluderen dat het peloton dit jaar heel scherp staat.
    5 maart 2022 09:01
    Even goed kun je stellen dat het allemaal klotekrabbers zijn die god op de blote knietjes danken moeten dat Bert Berkelmans, Irinel Costeascu, Wo Tin en Gabarra Ogeldiwhue nooit een fiets er bij gepakt hebben.

    Het is zeg maar relatief
    5 maart 2022 11:41
    @ Harry
    Als de Dauphine een dezelfde soort deelnemersveld heeft als vorig jaar dan ga ik toch niet akkoord met die stelling. Baskenland heeft in inderdaad het beste deelnemersveld.
    6 maart 2022 11:29
    De Tour heeft pas een sterk deelnemersveld! ;-)
    7 maart 2022 17:32
    In de breedte mi zeker sterker dan PN.
5 maart 2022 08:36
Pogacar zal wel weer winnen. Zijn buitenaardse prestaties op welk terrein dan ook zijn gewoon verdacht. Hij degradeert wat concurrentie moet voorstellen. In tegenstelling tot de hoogdagen van het toverdranktijdperk gaat hij niet voluit maar houdt zich in bij het klimmen. Gecalculeerd.

Evenepoel staat natuurlijk onder enorm veel druk. Even kijken of hij het bij de grote jongens ook kan. De kans dat hij deze ronde wint is voor mij quasi onbestaande.
    5 maart 2022 09:07
    Lijkt me dat vooral Pogi hier onder grote druk start, iedereen verwacht namelijk dat hij gewoon gaat winnen. Al heeft de Sloveen al vaker getoond dat hij weinig druk voelt.

    Benieuwd wat Evenepoel in de schaal gaat kunnen leggen tegen Pogi, maar bv. ook tegen Vingegaard, MAL en andere Carapazen. Toch wel sterke tegenstand hier in Tirreno en een eerste echte testmoment voor het groterondegeweld.

    Zou goed zijn voor Evenepoel mocht hij wat tijd kunnen pakken in de tijdrit en in de bergritten rustig blijft en zich niet opblaast door de fusées van Pogacar te proberen beantwoorden. Ik denk dat hij nog meer moet leren op eigen tempo klimmen i.p.v. zich gek te laten maken door de springveren.
    6 maart 2022 15:40
    Jup snuffelaar, een beetje als van Aert ook
    6 maart 2022 16:14
    Moeilijke tijden voor TheBigShow, supporter van de compleet onverdachte Mattie VDP. De frustraties moeten eruit.
    6 maart 2022 16:18
    Ik vind ze allebei niet verdacht Beertje...
    6 maart 2022 16:21
    Wat schrijf je dan Biggie?
    6 maart 2022 16:37
    Gewoon de bal terugkaatsen.
5 maart 2022 08:44
Je kunt je eigenlijk niet voorstellen dat Pogacar dit rondje niet gaat winnen. Hopelijk krijgt hij nog wat concurrentie.
    5 maart 2022 09:17
    Pogacar kan niet alles winnen waaraan hij meedoet. Wie weet wil hij Strade en MSR winnen ipv Tirreno en gaat hij mbt de drietandstrijd een toneelstukje opvoeren. Dat jong is sluw
    5 maart 2022 19:10
    Vorig jaar won hij met Luik, Tirreno, Lombardije en de Tour zowat de zwaarste wedstrijden op de kalender. Er is enkel het gevaar voor zelfoverschatting denk ik, of het gevaar moest van Vingegaard komen en op termijn van de Ayuso's van deze wereld. Op dit moment is Evenepoel geen match, maar hij mag me altijd verrassen.
    7 maart 2022 17:35
    @als niets tegen zit, en zeker gezien de Strade en de TT zoeven, wint hij als voorspeld op z'n sloffen. Paar keer poef vrijdag en zaterdag en tis binnen.
    7 maart 2022 17:39
    @RV
    deze drietand is eerder een trainingsrondje en koers voor MSR. Belleghem en Kroon zeiden dat ook wel dit rondje als doel op zichzelf staat. Denk ik ook, veel kan door zijn ijzersterke team al worden gecontroleerd.
5 maart 2022 08:46
Ik had Dumoulin liever zien meedoen en winnen. Die is tenminste wél bescheiden en sympathiek.
5 maart 2022 08:55
Zaterdag 12 april, etappe 6: Apecchio – Carpegna (213 km). moet natuurlijk Zaterdag 12 maart zijn ;-)
5 maart 2022 11:30
Ik vind het toch wel merkwaardig dat Wielerflits hier stelt dat het wielerjaar vooralsnog gedomineerd wordt door drie ploegen, waarbij Jumbo-Visma in een adem wordt genoemd met Quick Step en UAE. De feiten: Quick Step 11 overwinningen, UAE 11 overwinningen, Jumbo-Visma 3 overwinningen. Minder dan andere world tour ploegen als Ineos (7), Lotto-Soudal (7), Bora (5) en Cofidis (4). Van dominantie door Jumbo-Visma is vooralsnog geen sprake, lijkt me. Wellicht komt daar komende week verandering in, maar dat zal dan eerder in Parijs-Nice dan in de Tirreno zijn, gezien de bezetting. Ik ben wel benieuwd wat Vingegaard hier kan klaarspelen.
    6 maart 2022 19:27
    Hoe kijk je hier nu naar?
    7 maart 2022 02:19
    Lol Marik, dat wilde ik ook wegschrijven… vermoed dat het stil blijft even.
    7 maart 2022 07:53
    Marik en Wim, tenzij Ribbedebie het woordje "vooralsnog" en die voorlaatste zin pas later heeft toegevoegd zie ik niet in wat jullie punt is?
    7 maart 2022 09:46
    @Limal: Geen punt waarschijnlijk, gewoon interessant doen achteraf.
5 maart 2022 12:15
@ zadelsnuffelaar

Ja ja we kennen je mening nou inmiddels wel knul.
5 maart 2022 18:58
Gestemd op Pogacar hopende op Vingegaard
    7 maart 2022 17:42
    Laat je niet Foppen Klaas:-) Maar Vingegaard moet er wellicht nog inkomen. Het wijnseizoen moet nog beginnen.
5 maart 2022 19:15
Laat prijsjes maken maar aan de de Italianen over: de Drietand en de 'beker' van de Giro zijn natuurlijk de mooiste prijzen die er zijn. Al doet Easytoys ook een gooi naar de prijzen.
5 maart 2022 20:10
1 pogacar 2 vingegaard 3 evenepoel zou een fantastisch podium zijn. Meer verwacht ik niet van remco met die korte tijdrit en al die steile beklimmingen. Zeker die zaterdagrit zal het extra moeilijk maken voor hem.
6 maart 2022 00:01
Ook maar eens letten op Pozzovivo. Misschien kan hij een top 10 plekkie scoren voor Intermarche
    7 maart 2022 17:45
    Zou me niet verbazen van die slimme, pocket klimmende academicus. IWC is het seizoen erg goed begonnen evenals Arkea.
6 maart 2022 07:00
De Tirreno - Adriatico die Van Avermaet won herinner ik mij als meest geamputeerde rittenkoers die ik heb meegemaakt. Wat een fiasco was dat.

Pogacar, Vingegaard en Evenepoel zal normaliter het podium worden vermoed ik. Maar dit wordt een week met enorme hits en clicks rondom de Tirreno. Want waar Evenepoel koerst, wordt met reacties gesmeten. Ik hoop dat ondertussen Roglic Paris - Nice soldaat maakt en tegen beter weten in, mag Vingegaard hier met de drietand naar huis.

Benieuwd ook naar Kooij in het sprintgeweld.
    6 maart 2022 07:49
    Wat dacht je van de editie van zwitserland die cancellara won?
    6 maart 2022 07:59
    In mijn herinnering is dat de Giro 1984.
    6 maart 2022 09:44
    Quote:
    Wat dacht je van de editie van zwitserland die cancellara won?


    Pas een jaar later, 2010, ben ik wielrennen echt gaan volgen dus die heb ik alleen 'van horen zeggen'.
    6 maart 2022 10:47
    Onlangs in een giro ging ook zowat de laatste week er helemaal uit. Ontknoping tour 19 ook grote baggerbende. Dat is een stuk naarder dan een Tirreno zonder hoogtemeters.
    6 maart 2022 23:37
    Wat was er geamputeerd aan de Ronde van Zwitserland die Cancellara won? Dat parkoers was vooraf 100% op zijn maat uitgetekend, maar ik kan me niet herinneren dat er tijdens de koers nog ritten of beklimmingen werden geschrapt.

    Die Giro kan ik me inderdaad nog herinneren. Ik zou vanaf een gunstige hoek aan het Gardameer uitstapjes maken richting de Dolomieten-etappes, maar dat is er niet van gekomen.
6 maart 2022 08:14
Ik zie hier wel een mooi duel Vingegaard - Carapaz - Evenepoel ontstaan met Pogacar in de ook maar mens - rol die snel in een ik heb ook wel eens een slechte dag - rol kruipt en de strijd aan zich voorbij laat gaan tbv klassiekers verderop deze maanden.
    6 maart 2022 18:02
    "Ik zie hier wel een mooi duel Vingegaard – Carapaz - Evenepoel"

    Een duel met drie? Klinkt interessant
6 maart 2022 09:30
Pogacar heeft hier de keuze om te winnen of niet. Ik sluit ook niet uit dat hij hier niet het onderste uit de kan gaat halen. Iets met doseren.
    6 maart 2022 10:24
    Eerst even het tijdritje op niveau afwerken (wat is nu 14km?) en dan in spaarmodus tot aan de zaterdagrit. Zo kan hij gedoseerd winnen, tenzij QSAV en/of TJV ergens een putsch willen plaatsen in de heuvels (of bij voldoende wind via waaiers).
    6 maart 2022 10:24
    Ik denk niet zozeer dat hij ‘de keuze’ heeft maar acht met name Vingegaard en Evenepoel diet in op een niveau dat hij ze er moeiteloos vanaf knalt. Bedenk ook dat QS en Jumbo er baat bij hebben om hem te vermoeien hier aangezien die speerpunten en belangen in de klassiekers hebben, die zullen all in met de hele ploeg waardoor je constant vooraan moet zitten. Vreet meer energie dan wegrijden. Als hij wil blijft hij topfavoriet maar er zal hard voor gewerkt moeten worden.
    6 maart 2022 11:43
    De ploegen van QSA en JV kunnen alleen op het vlakke Pogacar het misschien moeilijk maken. JV gaat dat niet doen simpel weg omdat ze het team er niet voor hebben. Vingegaard moet gewoon volgen en wachten tot het laatste weekend. Eerder geen onnodige energie verspelen.
6 maart 2022 23:22
Als fan van QS is het normaal dat ik de ploeg en de renners steun, maar ik ben ook realist. Rev lijkt me te beperkt in het explosieve. M.a.w. daar verliest hij tijd in de komende ritten van T-A.

Dus mijn idee; misschien top-3 in TT, dan proberen volgen in bergetappes waar hij kan en schade beperkten in het explosievere werk. Uiteindelijk eindigend tss 5 en 10, hopelijk 5. Hij mag me aangenaam verrassen en top-3 eindigen maar vrees ervoor.

Pogy is zelfs een paar categoriekes beter dus de kans dat 'm wint is héél groot.
7 maart 2022 07:11
Wat een belachelijk sterke ploeg brengt Quick Step hier aan de start ! WOW !
7 maart 2022 13:03
Normaal gesproken is deze ook voor Pogi. Tenzij de Strade hem te veel heeft gekost. Benieuwd wie de tijdrit wint. Ganna is op revanche gebrand. Evenepoel laat Pogi nipt achter zich.
Het AK verschil maakt Pogi in de beklimmingen met ook een sterk team.
Bardet is wat mij betreft vergane glorie. Ganna, verder gegroeid als klimmer kan nog opzien baren.
Evenepoel, Carapaz, Vingegaard, Buchmann, Uran, Port, podiumkandidaten.
Ook nog benieuwd naar het sterke blok van EF met Valgren, Magnus Cort en... de heer Padun.
7 maart 2022 21:07
Pogacar gaat hier 'gewoon' winnen natuurlijk, pech uitgezonderd uiteraard.
Etappe zes is zeer waarschijnlijk (veel) te zwaar voor Evenepoel, waardoor ik denk dat hij niet eens tweede gaat worden.

Reacties zijn gesloten.