UCI-baas David Lappartient gelooft niet in entreegelden in het wielrennen
Een ticket betalen om een veldrit, mountainbike-wedstrijd of baan-toernooi te bezoeken is de normaalste zaak van de wereld. Maar entree heffen voor een wegwedstrijd is bijna uit den boze. Waar de wielersport al jaren zoekt naar een ander financieel business model, kunnen entreegelden een extraatje vormen. Of dat er komt is nog maar de vraag. UCI-baas David Lappartient ziet het niet zitten.
Vorige week opperde Jérôme Pineau – oud-prof en de voormalig teammanager van B&B Hotels-Vital Concept – het idee om entree te gaan heffen op Alpe d’Huez tijdens de Tour de France. “Laten we dan de laatste vijf kilometer van deze klim afzetten, privatiseren. Dan is het mogelijk om entree te heffen. Laten we dan ook VIP’s ontvangen. Laten we iets creëren om geld te verdienen!”, riep hij enthousiast in een podcast. Marc Madiot (teammanager Groupama-FDJ) was daarin ook te gast, maar hij zag niets in dat plan.
Ook David Lappartient is geen voorstander. “Als je probeert om mensen te laten betalen om de Tour te zien, krijg je enorme weerstand. Kijk maar wat er gebeurt als je aan het pensioenstelsel morrelt”, stipt hij aan in de Franse krant Ouest France. Wel is hij er in hetzelfde stuk mee eens dat het Franse belastingstelsel en de sociale lasten de Franse profploegen in de weg zitten. “Er zijn veel extra kosten door het Franse model. Met hetzelfde budget krijg je minder. Dat is een realiteit die verder gaat dan sport.”
In Frankrijk gelden renners namelijk als werknemers, waarbij een coureur in Nederland of België vaak als zelfstandige ‘werkt’. Volgens de Franse wetgeving werkt het daar dus anders, waardoor renners bijvoorbeeld ook recht hebben op vakantiegeld, pensioenpremies en andere sociale verplichtingen. Dat zorgt ervoor dat ploegen tot 35% meer kosten kwijt zijn per renner, dan andere ploegen. Marc Madiot riep onlangs in diezelfde podcast al op om alle ploegen voortaan in Zwitserland te registreren, zodat voor ieder team dezelfde regels gelden.
Wat ik vooral schrijnend vind is dat ze allemaal voorbij gaan aan een eventueel nut van het vragen van entreegelden: de mogelijkheid om (extra) personeel en andere maatregelen t.o.v. veiligheid in te huren + het (vergunde) mandaat om een terrein af te sluiten. Dit zou je op cruciale stukken in het parcours kunnen toepassen waar het tot nu toe gebruikelijk is geweest dat renners slechts 70 centimeter ruimte van het publiek krijgen. Met een evenemententerrein kan je zelf bepalen hoeveel toeschouwers er toegelaten worden, en heb je personeel om bezoekers op afstand te houden.
Bij de ritten in lijn kan je dit niet op het ganse parcours toepassen.
En iedereen kijkt naar de WT-ploegen die staan de wenen dat hun inkomstenmodel verkeerd is, maar wat met de lagere reeksen en de jeugd?