Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Team Amani wil met eerste Afrikaanse vrouwenploeg binnen drie jaar naar de Tour de France Femmes
Team Amani maakt komend jaar ook onderdeel uit van het vrouwenpeloton. Waar eerder het mannenteam al een Continentel-status verwierf, voegt de vrouwenploeg zich daar in 2026 bij. De ploeg gaat rijden op een licentie uit Ethiopië en zal voornamelijk rensters uit dat land, Rwanda en andere Oost-Afrikaanse landen samenbrengen. Daarbij is de ploeg ook zeer ambitieus.
De ploeg wil namelijk uiterlijk in 2028 deelnemen aan de Tour de France Femmes, Giro D’Italia Donne en La Vuelta Femenina. Om dat mede mogelijk te maken, is Ashleigh Moolman-Pasio aangesloten als mentor en adviseur. “Als pionier van het Afrikaanse vrouwenwielrennen ben ik op een punt in mijn carrière gekomen dat het goed voelt om iets terug te doen en de volgende generatie met Afrikaanse talenten helpen om hun hoogste niveau te halen”, zegt de Zuid-Afrikaanse.
Ze is diep onder de indruk geraakt van de visie van Team Amani. “In plaats van het traditionele model dat Afrikaanse rensters naar Europa worden gestuurd in de hoop dat ze zich zullen aanpassen, bouwt Amani een high performance infrastructuur in Afrika zelf. Daar voelen rensters zich thuis, gesteund door hun eigen culturen en gemeenschappen. Zo creëert de ploeg een duurzame weg naar koersen in Europa. Ik zie het talent en ben ervan overtuigd dat het potentieel enorm is. Maar de honger en toewijding van deze renners is nog indrukwekkender. Ik ben blij dat ik kan helpen om dit potentieel eruit te halen.”
Zuid-Afrikaans kampioene Moolman-Pasio in de Giro van dit jaar – foto: fotopersburo Cor Vos
We need start lines
Het initiatief is de nieuwste mijlpaal in het nog jonge, maar uiterst ambitieuze Amani-project. Team Amani werd in 2020 opgericht vanuit de overtuiging dat talent wereldwijd gelijk verdeeld is, maar kansen dat niet zijn. Vanuit Kenia, Rwanda, Uganda en inmiddels ook Ethiopië werkt Amani aan het wegnemen van structurele barrières die Afrikaanse renners al decennialang uit de internationale top houden: van beperkte toegang tot wedstrijden en trainingsfaciliteiten tot visa- en reisproblemen en gebrek aan professionele ondersteuning.
In vijf jaar tijd groeide Amani uit tot een van de meest opvallende wielerinitiatieven van het continent, met sterke resultaten in gravelwedstrijden, ontwikkelingsprogramma’s en internationale partnerships. De lancering van de vrouwenploeg moet de volgende grote stap in die ontwikkeling markeren. De ploeg zal in het voorjaar van 2026 voor het eerst een volledig Europees programma rijden, gericht op groei richting de grote rondes. Deze week vormt het evenement Rouleur Live het officiële startschot van de ploeg. “We hebben geen goed doel nodig. We need start lines.”
foto: Team Amani
Ambitieus project
Grondlegger Mikel Delagrange noemt de lancering een kantelpunt. “We hebben altijd geloofd dat onze atleten met gelijke middelen de besten ter wereld kunnen uitdagen. De boodschap aan de jonge vrouwen in ons team is nu dat de enige limieten die ze kunnen hebben, hun eigen verbeeldingskracht is. Pioniers moeten hard werken om wegen aan te leggen die er voorheen nooit waren. Maar als die weg er eenmaal ligt, zullen er velen volgen. Daarom is dit moment zo belangrijk. Niet alleen voor de vrouwen in onze ploeg, maar ook voor de toekomst van de sport.”
Momenteel is Team Amani druk bezig talent en stafleden vast te leggen. De droom mag duidelijk zijn: Team Amani wil het eerste, volledige Afrikaanse team zijn die meedoet aan een grote ronde én wint. In 2022 kon je in RIDE Magazine een uitgebreid verhaal lezen over Team Amani en waarom hun roots in het voor hen kansrijke gravel liggen. In het verhaal komen onder andere oprichter Delagrange, wijlen Suleiman Kangangi en Laurens ten Dam aan het woord. Na de zege van Biniam Girmay in Gent-Wevelgem 2022 is dat verhaal integraal op WielerFlits geplaatst. Dat lees je hieronder.
Dat terzijde, het wielrennen is een vrij dure sport. Er zijn hier en daar best wat artikelen, interviews en videos te vinden van hoe veel Afrikaanse sporters het doen. Het halve spaargeld van het gezin gaat er naartoe, en dan rijdt iemand de buitenband aan flarden of is een casette op. Tsja, dan maar weer een half jaar niet sporten, want behalve het geld is die ene casette die op jouw fiets past ook gewoon niet te krijgen in de regio waar je woont. Een professionele structuur om één team heen is daarvoor gewoon een druppel op een gloeiende plaat. Betekent niet dat ik dit niet een heel mooi initiatief vind!