Rapportcijfers 2021: UAE Emirates
Nu het wielerseizoen 2021 er definitief op zit, kunnen we de balans opmaken. In een nieuwe rubriek legt WielerFlits de WorldTour-teams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. We gaan de lijst verder omhoog en komen vandaag UAE Emirates tegen.
Doelen 2021
Na de toch wel verrassende zege van Tadej Pogačar in de Tour de France van 2020, zette zijn ploeg UAE Emirates opnieuw stevig in voor het seizoen 2021. Teambaas Mauro Gianetti en sportief eindverantwoordelijk Joxean Fernández gingen vol voor een nieuwe eindzege in La Grande Boucle met het Sloveense wonderkind. Daarnaast was een top 10-notering in de Giro d’Italia een uitgangspunt en werden daar ritzeges verlangd van Fernando Gaviria. In de klassiekers lag het gewicht van de ploeg vooral op de heuvelachtige wedstrijden, waarin ze wilden scoren met nieuwkomer Marc Hirschi en andermaal Pogačar. In de Vlaamse klassiekers moesten Alexander Kristoff en Matteo Trentin zorgen voor het mooie weer.
Klassiekers: 9
Op dat laatste vlak had de ploeg uit het Midden-Oosten het lastig. De sterke Noor kwam niet verder dan een zesde plek in Dwars Door Vlaanderen, een veertiende stek in Parijs-Roubaix en een achttiende plaats in de Ronde van Vlaanderen. De altijd goedlachse Italiaan scoorde dan weer een achtste plek in Omloop Het Nieuwsblad, een twaalfde notering in Milaan-San Remo, een achttiende stek in de E3 Saxo Bank Classic en een derde plaats in Gent-Wevelgem. Pogačar werd daarnaast zevende in Strade Bianche. Al met al hield dat niet veel over voor UAE Emirates, zeker niet als je bedenkt dat ze in de Waalse Pijl niet startten.
Dat had namelijk te maken met een valspositieve coronatest van Diego Ulissi en een van de stafleden. Toch rolt er een negen uit op dit onderdeel en dat komt niet door de flauwe twaalfde plek van Trentin in de Amstel Gold Race. Nee, dat heeft natuurlijk alles te maken met Pogačar. ’s Werelds beste wielrenner – daarover liet hij dit jaar geen toeval meer bestaan – schreef dit seizoen namelijk twee monumenten bij op zijn palmares. De 23-jarige Sloveen was in het voorjaar de beste in Luik-Bastenaken-Luik na een sprint met vijf. In het najaar deed hij daar de Ronde van Lombardije bij door in een spurt met twee Fausto Masnada zijn hielen te laten zien.
Eerlijk is eerlijk: een ploeg die twee monumenten wint en ook nog eens het zwaartepunt had gelegd op de heuvelklassiekers, die verdient het om voor dit onderdeel een negen te krijgen.
Grote rondes: 9
In de Giro d’Italia moest Davide Formolo voor een top-10 in het eindklassement zorgen. Hij slaagde daar al een aantal keer in tijdens zijn carrière, maar nu lukte dat niet. Halverwege de ronde had de Italiaan wel zicht op een plek in de onderste regionen van de eerste tien, maar uiteindelijk strandde Formolo op plek vijftien. Fernando Gaviria moest in de sprints zorgen voor overwinningen, maar hij kwam niet verder dan één tweede plek en twee vijfde plaatsen. De Colombiaan werd derde in het puntenklassement. Diego Ulissi en Alessandro Covi zorgden ook voor twee keer een top 5-resultaat én Joe Dombrowski won een etappe.
Er werd voor Gaviria gelukkig een rit door een ander gewonnen, maar het resultaat in het klassement zal de ploegleiding toch niet bekoord hebben. In de Tour de France werd echter de maximale score behaald. UAE Emirates cijferde zich daar helemaal weg voor kopman Tadej Pogačar en die beschaamde dat vertrouwen niet. De Sloveense jongeling won drie etappes, het jongeren-, berg- en eindklassement. Daarbovenop ligt nog de indrukwekkende solo in de stromende regen in rit acht naar Le Grand Bornand. Daar legde Tamau de basis voor een nieuwe Tour-zege. Hoofddoel van het seizoen voor de ploeg meteen geslaagd.
De Vuelta a España was op haar beurt weer een ronde waarbij UAE Emirates genoegen moest nemen met een rol buiten de schijnwerpers. Ze kleurden wel de koers met verschillende korte noteringen. Zo werden Dombrowski, Matteo Trentin en Rui Oliveira alle drie een keer tweede in een etappe en waren er ook meerdere top 5-resultaten voor sprinter Juan Sebastian Molano. Maar ook hier was er ritsucces, dit keer dankzij Rafał Majka. De Poolse klimmer won de bergetappe met aankomst in El Barraco. Daarnaast reed klimmer David De la Cruz het laatste weekend nog de top-10 in. De Spanjaard werd namelijk zevende.
Perfect waren de grote rondes dus niet helemaal. Maar de overmacht waarmee Pogačar het hoofddoel van de ploeg in de Tour verwezenlijkte, weegt zwaar. Daarom dus een uitstekend cijfer, alleen had het nog een puntje beter gekund.
Overige wedstrijden: 8
In de overige wedstrijden kwam UAE Emirates toch net iets minder uit de verf. Tadej Pogačar won weliswaar de UAE Tour en Tirreno-Adriatico, maar verder was het niet meteen overtuigend. Uiteraard was er de gevoelige nederlaag na fantastisch tactisch ploegenspel van Jumbo-Visma in de Ronde van het Baskenland, maar in de overige rittenkoersen op WorldTour-niveau bleef UAE Emirates wat achter. Alleen in de Ronde van Zwitserland (zevende, Rui Costa) en de Ronde van Polen (vierde, Diego Ulissi) volgende er nog top 10-noteringen. Dat had voor een topploeg zoals UAE Emirates is, toch veel beter gemoeten.
In de overige eendagskoersen op WorldTour-niveau komen daar nog een derde plek in Eschborn-Frankfurt (Alexander Kristoff) en een vijfde plaats in de Clásica San Sebastián (Alessandro Covi) bij. Wel werden er in verschillende WorldTour-koersen ritten gewonnen. Dat gebeurde in de UAE Tour, Tirreno-Adriatico, de Ronde van het Baskenland (allen Pogačar) en de Ronde van Polen (Fernando Gaviria), bovenop de hierboven reeds genoemde (eind)overwinningen op het hoogste wielerniveau. In totaal waren dat er veertien van de in totaal 32 seizoenszeges die UAE Emirates behaalde. Die werden door elf renners gerealiseerd.
Dat hadden er meer kunnen en ook moeten zijn, want vooral in het najaar werden veel podiumplekken verzameld. Een ruime voldoende, maar dat had dus hoger kunnen uitvallen.
Eindcijfer: 8,7
Al bij al kan UAE Emirates terugkijken op een geweldig seizoen met twee monumentale zeges en de eindoverwinning in de Tour de France. Het levert dan ook een stevige voldoende op, maar niet het hoogste in deze reeks. Dat heeft er vooral mee te maken dat de ploeg uit het Midden-Oosten na INEOS Grenadiers het grootste budget ter wereld heeft, met naar verluidt een grootte van zo’n dertig miljoen euro. Een groot deel daarvan gaat op naar groeibriljant, wonderkind en ploegkopstuk Tadej Pogačar. Alleen is het maar goed dat hij geen grote blessures heeft gekend, want anders was het een zeer pover jaar geweest.
Fernando Gaviria kende niet zijn beste seizoen, Alexander Kristoff hebben we niet veel gezien, Marc Hirschi was geen schim van de renner die hij bij Team Sunweb was, Diego Ulissi kwam terug naar hartproblemen en Matteo Trentin ontbeerde het geluk. Dus UAE Emirates heeft ook haar tegenslag gehad. Maar het mag duidelijk zijn dat ze het eindcijfer grotendeels te danken hebben aan Pogačar. Lichtpuntjes: de ontwikkeling van Alessandro Covi en Juan Ayuso.
In de rubriek Rapportcijfers 2021 geven we alle WorldTour-ploegen, de Belgische ProTeams en de Nederlandse Continental-teams rapportcijfers op basis van hun seizoen. We werken de UCI Team Ranking van beneden naar boven af, gevolgd door de ProTeams en op onze Continental-feed sluiten we af met de Nederlandse ploegen. Ieder team beoordelen we op interpretatie. Dat wil zeggen: een zesde plaats in het eindklassement van de Tour de France is voor de ene ploeg een daverend succes en voor de ander een fikse teleurstelling.
We beoordelen teams op basis van de klassiekers, de grote rondes en de overige koersen. Onder de klassiekers verstaan we de volgende voorjaarskoersen: Omloop Het Nieuwsblad, Strade Bianche, Milaan-San Remo, E3 Saxo Bank Classic, Dwars Door Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Daarbij aangevuld met in het najaar Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije. De grote rondes spreken voor zich, waardoor alle andere koersen vallen onder overige wedstrijden. Een team krijgt drie cijfers.
Zonder cynisme, het was veel sterker geweest als Youri had gezegd: ik deel op basis van eigen voorkeur rapportcijfers uit. Los van de zin er van. Het zou hem sieren als hij eens niet voortdurend de crux missende discussies aan gaat maar gewoon eens zeg: dit was misschien niet de beste insteek.
UAE zonder hem matig.
De rest van de ploeg een 2
Eigenlijk was deze ploeg een one trick pony. Alle ballen op Pogi. Vergelijk het een beetje met Barcelona, dat eigenlijk vaak niet meer was dan Messi met wat brandhout eromheen.
Het zal mijn benieuwen of de aankopen uiteindelijk de ploeg sterker maken in de breedte. Want als je de resultaten van Pogi eraf haalt, blijft er bitter weinig over. Zeker als je het budget van de ploeg in ogenschouw neemt, en de namen die er rond fietsen.
De andere (25!) namen zijn:
Diego Ulissi 10
Alessandro Covi 9
Matteo Trentin 9
Fernando Gaviria 8
Marc Hirschi 8
Alexander Kristoff 7
Juan Sebastián Molano 7
Brandon McNulty 4
Rui Oliveira 4
Alexandr Riabushenko 2
Andrés Camilo Ardila 2
David de la Cruz 2
Jan Polanc 2
Joe Dombrowski 2
Mikkel Bjerg 2
Rafał Majka 2
Rui Costa 2
Ryan Gibbons 2
Valerio Conti 2
Yousif Mirza 2
Davide Formolo 1
Juan Ayuso 1
Maximiliano Richeze 1
Sven Erik Bystrøm 1
Vegard Stake Laengen 1
Qua spreiding is dat dus zelfs meer dan Quick-step die 'maar' aan 21 verschillende renners komen, terwijl die toch alom geprezen worden voor de breedte van hun team.
Pogacar steekt qua kwaliteit en kwantiteit mijlenver uit boven de rest van het team. Daarbij mag je van de rest van de ploeg gewoon een stuk meer verwachten dan is geleverd. Hirschi, Kristoff, Gaviria; allemaal ver ondermaats gezien hun naam en loonstrookje. En zelfs Trentin heeft heel vaak op zijn stuur geklopt en nauwelijks de handjes in de lucht gestoken.
En daar mag je denk ik gewoon kritisch over zijn. Als je de uitslagenlijst van uae zou opschonen door Pogacar eruit te halen, dan blijft er gewoon bitter weinig over.
Kristoff en Gaviria ben ik wel met je eens dat ze teleurstellend hebben gereden, al heeft die laatste met al zijn Covid-perikelen wel een aardig excuus natuurlijk. Maar om met 93 podiumplaatsen voor zijn ploegmaats nu te stellen dat er weinig overblijft vind ik wel heel streng, zeker gezien alle perikelen die ze hebben gehad. Gaviria met zijn dubbele Corona-besmetting, Ulissi met zijn hartproblemen, paar keer niet mogen starten wegens quarantaine, Hirschi die afgelopen winter behoorlijk wat bagger over zich heen kreeg, ...
Neemt niet weg natuurlijk dat Pogacar er qua absolute klasse met kop en schouders bovenuit steekt, dat spreekt voor zich.
maar in koersen waar Pogacar niet de kopman was, hebben ze ook gewoon bijzonder matig gepresteerd. Met Covi hebben ze een lichtpuntje gehad, en Majka is heel vaak op niveau. Maar ze zijn duidelijk heel sterk afhankelijk van 1 rennner. Terwijl ze op papier en qua budget toch echt bovenin mee zouden moeten draaien ook zonder pogi op de startlijst.
Als Hirschi zijn niveau gaat halen, en Almeida niet met maar naast Pogacar geprogrammeerd gaat worden, dan komt er misschien wat meer balans in volgend jaar.
Wat betreft hun budget ben ik eigenlijk kritischer over hun selectiepolitiek, dan over de resultaten die ze bij elkaar hebben gereden. In plaats van te investeren in gevestigde waarden die een garantie zijn op overwinningen, hebben ze nu eenmaal erg veel net-niet renners in de ploeg. Ze zitten er heel vaak bij, maar kunnen het zelden afmaken. Met het verlies van Philipsen hebben ze op dat vlak eigenlijk een nog grotere krater achtergelaten.
Kristoff, Gaviria, Trentin,... zijn allemaal erg snel, maar wel net onder de wereldtop.
Formolo, Bjerg, McNulty, DeLaCruz, Majka, Rui Costa, ... allemaal uitstekende renners, maar ook van hen verwacht ik eigenlijk geen massa overwinningen, ook niet als ze als kopman mogen starten.
Als conclusie zou ik dus stellen dat ze met het aanwezige materiaal prima gepresteerd hebben, maar is met hun budget het aanwezige materiaal allesbehalve prima en dat hebben ze naar mijn aanvoelen voor 2022 al voor een heel groot stuk opgelost.
McNulty's progressie bergop valt wat tegen, maar heeft toch ook wel echt momenten van klasse laten zien. Klopte bijna Roglic in een lastige tijdrit met de rest op grote achterstand, liet in de Dauphiné een heel sterke sprint heuvelop zien waarbij hij, denk ik, had kunnen winnen als ie gestart was in het wiel van Colbrelli en ook z'n optreden in de wegrit van de Spelen was erg sterk. Alleen net niet sterk genoeg om Carapaz te kunnen volgen. Dus wat mij betreft ook niet terecht in dat rijtje.
Ik heb wel een punt aftrek gegeven voor die lelijke leiderskit in de Tour.. Een zwarte koersbroek met geel stiksel.. en dan die zwarte banden die door het gele tricot heen schijnen.. Ughhhhh...
Hij heeft hierboven al gereageerd hoor.
Tenenkrommend wederom.
Het initiatief verdient een 10, de uitwerking niet meer dan een 2.
Maar misschien moet wf de doelstellingen van deze reeks erbij zetten.
Ik was al klaar met wf, maar wilde dit nog even kwijt.
Sorry voor de vervuiling.