Nu het volledige parcours van de Giro d’Italia 2026 is gepresenteerd, kunnen we alvast de eerste conclusies trekken. Wat zijn bijvoorbeeld de belangrijkste etappes in de strijd om de eindoverwinning? WielerFlits neemt vijf (op papier) cruciale ritten onder de loep.

De voorbije weken sijpelden al de nodige geruchten door over de Giro d’Italia 2026, maar maandag werd in Rome ook het volledige parcours van de 109de editie voorgesteld. Zoals al langer bekend was, begint de Ronde van Italië op 8 mei in Bulgarije. Na deze buitenlandse ouverture wachten drie uitdagende weken op Italiaanse bodem, met een langere tijdrit en meerdere zware bergritten.

Etappe 7: Formia-Blockhaus (246 kilometer)

Etappe 7 – Afbeelding: RCS Sport

In de openingsweek wordt er bij momenten al flink geklommen, maar de eerste echte confrontatie tussen de klimmers volgt in de zevende etappe. Finishen doen de renners dan op de flanken van de loodzware Blockhaus-klim (13,5 km à 8,1%) in de Abruzzen, langs de zwaarste zijde vanuit Roccamorice. Een interessant gegeven: met 246 kilometer is het met afstand de langste etappe van deze Giro.

De beklimming van de Blockhaus (1.665 meter) werd nog niet al te vaak aangedaan in de Giro, maar heeft al een prominente plek ingenomen in de geschiedenis van de Ronde van Italië. In 1967 behaalde een zekere Eddy Merckx er zijn allereerste etappezege in een grote ronde. Voor de laatste Giro-passage (bij de mannen) over de flanken van de Blockhaus moeten we terug naar 2022: de latere eindwinnaar Jai Hindley kwam toen als winnaar over de streep.

Etappe 10: Viareggio-Massa (40,2 km, ITT)

Etappe 10 – Afbeelding: RCS Sport

Een grote ronde wordt vaak beslist in de bergen, maar de eindwinnaar moet toch ook een goede tijdrit zien af te werken. Dat is niet anders voor de komende Giro d’Italia. Na een ongetwijfeld broodnodige tweede rustdag is het weer alle hens aan dek voor de renners met klassementsambities, want in de regio Toscane heeft de organisatie een vlak tijdritparcours (met onderweg slechts vijftig hoogtemeters) uitgestippeld tussen Viareggio en Massa.

Deze individuele beproeving tegen de klok is veertig kilometer lang, wat we toch niet zo vaak meer zien in het huidige wielrennen. Voor de pure klimmers zal het aanvoelen als een helletocht, voor de betere tijdrijders is het dan weer een uitgelezen kans om een tik uit te delen, en een buffer op te bouwen voor de beslissende bergetappes in week twee en drie.

Etappe 14: Aosta-Pila (133 kilometer)

Etappe 14 – Afbeelding: RCS Sport

Voor de klimgeiten is het zaak om de schade te beperken in de enige tijdrit, om dan vervolgens toe te slaan in een van de daaropvolgende bergritten. De veertiende etappe, bijvoorbeeld, met finish in Pila. In deze pittige bergrit door de regio Valle d’Aosta krijgen de renners over een afstand van slechts 133 kilometer drie beklimmingen van eerste categorie en (in zijn totaliteit) liefst 4.400 hoogtemeters voorgeschoteld.

Met de beklimming van Saint-Barthélémy (eerste categorie), die van Lin Noir (eerste categorie) en de slotklim naar Pila (eveneens van de eerste categorie) lijkt de rit zwaar genoeg om brokken te maken. De laatste beklimming is 17,6 kilometer lang en stijgt aan een gemiddelde van ruim 7%. Pittige kost!

Etappe 19: Feltre-Piani di Pezzè (151 km)

Etappe 19 – Afbeelding: RCS Sport

In de slotweek van een grote ronde valt steevast de beslissing in de strijd om de eindzege, en een dergelijk scenario mogen we toch ook verwachten voor de komende Ronde van Italië. En al helemaal omdat er meerdere bergetappes op de planning staan. Zo trekken de renners in de derde week nog even over de Zwitsers-Italiaanse grens, voor een bergrit tussen Bellinzona en het op 1.664 meter hoogte gelegen Carì.

De klassementsrenners zullen echter vooral op hun hoede zijn voor de Dolomietenrit tussen Feltre en Pian di Pezzè, met onderweg de beklimmingen van de Passo del Duran (eerste categorie), Passo Staulanza (tweede categorie), de beruchte Passo Giau (buitencategorie), Passo Falzarego (tweede categorie) én de slotklim naar Pian di Pezzè (tweede categorie).

De naar een hoogte van 2.233 meter boven zeeniveau voerende Giau is de Cima Coppi, het hoogste punt van de Italiaanse wielerronde. In deze bergclash in de Dolomieten zullen de verschillen ongetwijfeld hoog oplopen, maar de beslissing valt (wellicht) pas één dag later.

Etappe 20: Gemona del Friuli-Piancavallo (199 km)

Etappe 20 – Afbeelding: RCS Sport

De beslissende voorlaatste rit begint in Gemona del Friuli, waarna de renners door de gemeenten Buja, Colloredo di Monte Albano en Majano – via het Barcis-meer – naar Aviano rijden. De finale zal zich afspelen op de beklimming naar Piancavallo (14,3 kilometer à 7,9%), die maar liefst twee keer moet worden bedwongen.

Dit is de klim waar Tao Geoghegan Hart en Wilco Kelderman in 2020 om de ritzege streden. De Brit kwam er als winnaar uit de strijd en pakte dat jaar ook de eindzege. In 2020 moesten Hart en Kelderman de klim naar Piancavello overigens ‘maar’ een keer omhoog. Op de top van deze beklimming, kennen we normaal de eindwinnaar van de 109e Giro d’Italia.

• 

  1 dec

  Lees ook Giro 2026: Bulgaarse start, lange vlakke tijdrit en passages over Blockhaus en Passo Giau

  1 dec

  15