WF Fictieve Koersen 2017 - Eindstand en afsluiting topic

1 2 ... 14 ... 19 20
mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

In het oog houden: World Tour Teams

BMC Racing Team (USA)
Dit Zwitsers-Amerikaans team is sinds 2007 actief in het peloton en sinds 2011 rijdt het in de World Tour. Grote namen hebben gereden voor dit team, zoals Allessandro Ballan, Taylor Phinney, George Hincapie, Thor Hushovd en Cadel Evans. De grootste triomf kwam in 2011 toen Evans de Tour de France binnenhaalde. We hebben hem al benoemd, maar Tejay Van Garderen neemt deel aan de Tour of Alaska. Tijdritwinnaar van vorig jaar Tom Bohli is aanwezig, net zoals de tijdritwinnaar van twee jaar geleden, Joey Rosskopf. Miles Scotson is de Australiër en Brent Bookwalter zal schaduwkopman zijn. Voor de sprint wordt de Zwitser Silvan Dillier uitgespeeld. Een ijzersterk team!

Cannondale-Drapac Pro Cycling Team (USA)
Opgericht in 2003 en sinds 2009 op het hoogste niveau. Vooral bekend als Team Garmin. In 2009 werd Bradley Wiggins verrassend vierde in de Tour de France. Grootste triomf is de Giro d'Italia 2012 toen Ryder Hesjedal in de afsluitende tijdrit het roze overnam van Joaquim Rodriguez. In de Tour of Alaska komt het team met de winnaar van 2015 Joe Dombrowski. Hij wordt bijgestaan door Michael Woods en Lawson Craddock, die ook al korte uitslagen hebben gereden. De sprinter van dienst is Nederlander Wouter Wippert, de Ier Ryan Mullen wil de tijdrit winnen en de Let Tom Skujins zal de aanval niet schuwen.

Dimension Data (ZAf)
De ploeg werd in 2007 opgericht als MTN. Later kwam Qhubeka het team versterken en sinds 2016 rijden ze als Dimension Data in de WorldTour. Ze hebben met Mark Cavendish een heel grote renner in de gelederen. Hij viel uit in de Tour de France, maar in Alaska mag Australiër Lachlan Morton de honneurs waarnemen. Hij krijgt hulp van de Eritreër Debesay. Amerikanen van dienst zijn Tyler Farrar en Benjamin King. De Zuid-Afrikanen in de ploeg zijn Nick Dougall en Ryan Gibbons, die zijn geluk mag beproeven in de sprint.

Team LottoNL-Jumbo (Ned)
Bekend als het vroegere Rabobank namen Lotto en Jumbo de sponsoring in 2015 over. Vorig jaar won Steven Kruijswijk bijna de Giro d'Italia en in de Tour of Alaska won hij de bergrit. Kruijswijk is er dit jaar niet bij. Stef Clement mag zijn kans gaan. Hij wordt bijgestaan door Daan Olivier, die sinds 1 mei weer mag koersen, Amerikaan Alexey Vermeulen, de Noor Jansen die de sprints mag betwisten, tijdrijder Steven Lammertink en aanvaller Koen Bouwman, winnaar van een etappe en het bergklassement in de Dauphiné. Een vrijbuitersploeg dus.

Team Sky (GBr)
Het beste rondeteam (actief sinds 2010) is ook in de Tour of Alaska aanwezig. Niet met Chris Froome natuurlijk, maar nog steeds met kandidaten voor eindwinst. Weer is de Brit Tao Geoghegan Hart de kopman. Hij wordt bijgestaan door ervaren mannen als Ian Boswell, hoewel nog maar 26 jaar en Philip Deignan. De jonge garde wordt geleid door sprinter Danny van Poppel, hardrijder en baanrenner Owain Doull en de Brit Jonathan Dibben, die in mei de tijdrit in de Tour of California won. Een sterk en vrij jong team, dat mee gaat spelen om de knikkers.

Trek-Segafredo (USA)
Racefietsgigant Trek is sinds 2010 als sponsor actief in de wielerwereld. De ploeg was gebouwd om de gebroeders Schleck. Vanaf 2012 maakte ook Fabian Cancellara deel uit van het team. Hij won de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in 2013. Ook in 2014 won hij de Ronde van Vlaanderen. In de Tour of Alaska is Portugees kampioen Ruben Guerreiro de kopman. De Portugees kwam over van het Amerikaanse Axeon Hagens Berman. Hij krijgt bergop hulp van Peter Stetina. De sprinters van dienst zijn Kiel Reijnen en de Nederlander Boy van Poppel. Deens kampioen Mads Pedersen en voormalig Amerikaans kampioen Gregory Daniel maken het team compleet.

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Morgen komen de ProContinentale ploegen en de nationale teams aan bod. Hardwerkende renners die zich soms op het hoogste niveau mogen laten zien.

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

In het oog houden: Procontinentale teams en nationale teams

Aqua Blue Sport (Ier)
Dit jaar voor het eerst actief en meteen mee mogen doen aan de Vuelta a Espana. Het is weinig ProContinentale teams gegeven. Er is lang gewacht op de eerste overwinning, maar Larry Warbasse kwam solo aan in een etappe in de Tour de Suisse. Een week later behaalde hij ook de Amerikaanse titel. Hij mag kijken waar hij uit kan komen en krijgt hulp van oudgediende Lars Petter Nordhaug. Het sprintersgilde wordt gevormd door de Deen Lasse Norman Hansen, de Brit Adam Blythe en de Australiër Leigh Howard. Mark Christian maakt het team compleet.

Caja Rural-Seguras RGA (Spa)
Dit Spaanse team is sinds 2010 actief in het wielrennen. Vele Spaanse wielrenners werden hier opgeleid, zoals Jose Herrada. Ook wereldkampioen van 2014 Michel Kwiatkowski reed hier in 2010. Revelatie Jaime Roson mag kijken hoe hij zich staande houdt. De sprints zullen betwist worden door Uruguayaan Fabricio Ferrari. De Amerikanen Butler en Oien zullen zich proberen te tonen. Zwitser Dylan Page en Australiër Nick Schultz zijn ook geselecteerd.

Direct Energie (Fra)
Sinds 2016 sponsort Direct Energie de ploeg, die al actief is sinds 2000. Groot boegbeeld is Thomas Voeckler, die zijn laatste Tour de France rijdt. Jonathan Hivert is de kopman van dienst in Alaska en wordt ondersteund door twee Canadezen, Ryan Anderson en Antoine Duchesne. Maar de grote naam is natuurlijk Bryan Coquard, die niet is geslecteerd voor de Tour de France. Hij krijgt met Romain Cardis en Bryan Nauleau nog twee landgenoten om zich heen.

Israel Cycling Academy (Isr)
Nog geen drie jaar in het peloton, maar al een gestage staat van dienst. De ploeg, waarvan Peter Sagan ambassadeur is, heeft voor zijn status een mooi programma. De Tour of Alaska hoort daar ook bij. Canadees Guillaume Boivin, vorig jaar winnaar van de puntentrui, is weer de kopman. Met twee nationale kampioenen, Israëliër Roy Goldstein en de Let Krists Neilands, een Est (Mihkel Raim), een Amerikaan (Tyler Williams) en nog een Canadees (Ben Perry) is het een mengelmoes van nationaliteiten, maar wel een om rekening mee te houden.

Team Novo Nordisk (USA)
Het team met aandacht voor Diabetes type 1 patiënten rijdt sinds 2004 in het peloton, eerst als Team Type 1 en nu als Novo Nordisk. Het rijdt op een ProContinentale licentie, zodat zij ook andere nationaliteiten de kans kunnen geven. Dit jaar betekent dat zelfs geen één Amerikaan. Spanjaard Megias is de kopman en Martijn Verschoor zal zich in de sprints mengen. Het team bestaat verder uit Australiër Fabio Calabria, Fin Joonas Henttala, Canadess Reid McClure en Italiaan Andrea Peron.

UnitedHealtcare Pro Cycling Team (USA)
Het tweede Amerikaanse ProContinentale team dat al sinds 2003 in het peloton rijdt. Ryder Hesjedal en Janez Brajkovic zijn twee grote namen die voor deze ploeg hebben gereden. In de Tour of Alaska wordt Gavin Mannion als kopman uitgespeeld. Hij wordt terzijde gestaan door de Colombiaanse klimmers Janier Acevedo en Daniel Jaramillo. Canadees Alexander Cataford mag in de tijdrit kijken wat hij kan doen, en de Amerikanen Luke Keough en Travis McCabe zullen zich in de sprint mengen.

National Team USA (USA)
Natuurlijk is er ook weer een nationaal team. Chad Haga van Sunweb zal kijken hoever hij kan komen. De talenten Kyle Murphy (Cylance) en Connor Brown (Elevate) mogen zich uitleven in de tijdrit. Daarnaast ook Jacob Sitler (CCB Velotooler), Alder Martz (Team Gusto) en Jake Silverberg, die voor een team uit Bolivia (Start Vaxes) uitkomt.

National Team Canada (Can)
Kopman is natuurlijk Hugo Houle. Ook nationaal kampioen tijdrijden Svein Tuft is van de partij. Daarnaast jonge honden als Adam Jamieson (An Post Chain Reaction), Marc-Antoine Soucy (Garneau-Quebecor) en Charles-Etienne Chretien (IamGold), die bij de junioren eerste werd bij de wegrit en tweede bij de tijdrit. Travis Samuel (H&R Block) is een talentje en mag onder de vleugels van de oudgedienden ervaring opdoen.

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Morgen de continentale ploegen met zeven Amerikaanse en één Canadese ploeg. Dat is wel de ploeg van de winnaar van vorig jaar, Ryan Roth. Doet hij weer mee?

Laatst gewijzigd
mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

In het oog houden: continentale teams

Aevolo (USA)
Een nieuwe ploeg in het Amerikaanse continentale circuit. Met hele jonge gasten proberen ze zich op te werken. Kopman is Canadees Jack Burke, die vierde werd in de Tour de Beauce. Hij krijgt hulp van landgenoot Laurent Gervais. Drie Amerikanen zijn van de partij, Gage Hecht, Tyler Stites en Michael Hernandez, die een aardige sprint heeft. Mexicaan Hernan Villalobos heeft een vrije rol.

Axeon Hagens Berman (USA)
Begonnen als opleidingsploeg voor RadioShack, is het nu een kweekvijver voor (Amerikaans) talent. Onder andere Taylor Phinney en Joe Dombrowski genoten hier hun opleiding. De gemiddelde leeftijd is 20 jaar. Neilson Powless is de kopman. Een complete renner die elk jaar beter wordt. Hij wordt geholpen door Adrien Costa, die vorig jaar tweede werd in de Tour of Utah en Ecuadoriaan Jhonatan Narvaez, die dit jaar de Circuit des Ardennes won. Winnaar van de beloftenversie van de Ronde van Vlaanderen, de Ier Edwin Dunbar is aanwezig, net zoals de Brit Christopher Lawless, die snel kan aankomen. Amerikaan Ian Garrison maakt het team compleet.

Canyon Bicycles (USA)
Al sinds 1994 in het peloton, maar pas dit jaar op continentaal niveau. Direct worden ze uitgenodigd voor de Tour of Alaska. Natuurlijk heeft de naam van Francisco Mancebo daar aan meegeholpen. Oudgediende Rob Squire en Chad Beyer zijn ook weer van de partij. Kaler Marshall en Erick Slack maken ook hun opwachting. Dit jaar mocht de ploeg juichen, omdat Steve Fisher een etappe en de eindoverwinning in de GP de Saguenay binnensleepte. Kan dit team verrassen in de Tour of Alaska?

Holowesko-Citadel Racing Team (USA)
De ster van dit team is Robin Carpenter. Deze 25-jarige renner won vorig jaar het eindklassement van de Tour of Alberta. Dit jaar heeft hij al de zege te pakken in de Joe Martin Stage Race en de Winston Salem Cycling Classic. Hij wordt bijgestaan door Cubaan Ruben Companioni en Andzs Flaksis, die vorige maand de Tour de Beauce won. Ty Magner en John Murphy gaan mee voor de sprints en talent Taylor Eisenhart zal de tijdrit op zijn agenda hebben aangestipt.

Jelly Belly p/b Maxxis (USA)
Een van de langst zittende sponsors in het wielrennen: Jelly Belly. Het kleurrijke shirt zal dit jaar gedragen worden door kopman Serghei Tvetcov uit Roemenië. Hij werd negentiende in de Tour of California. Mexicaan Ulises Castillo heeft een vrije rol en Canadees Jordan Cheyne werd onlangs derde in de Tour de Beauce. Nog Amerikanen? Ja hoor, Sean Bennett, Joshua Berry en klimtalent Keegan Swirbul zullen ook vanaf het begin het shirt van Jelly Belly dragen.

Rally Cycling (USA)
Zij kregen ook een uitnodiging voor de Tour of California. Met twee etappezeges van Evan Huffman was die meer dan geslaagd. In de Tour of Alaska wordt de kaart van Canadees Rob Britton weer getrokken. Hij is beter op de langere beklimmingen. Canadees kampioen Matteo Dal-Cin en Adam de Vos zijn de andere Canadezen. Sepp Kuss en sprinter Eric Young, die al drie keer de handen de lucht in mocht steken dit jaar, zijn naast Huffman de andere Amerikanen.

Team Illuminate (USA)
Een klein team met acht rijders. Zes ervan rijden in Alaska. Edwin Avila won een etappe in Roemenië en krijgt gedurende de hele Tour een vrije rol. De broers Cullen en Griffin Easter zijn ook weer van de partij, net zoals snorremans Connor McCutcheon. Cameron Piper zal de tijdrit aanvallen en het team wordt gecompleteerd door Zwitser Simon Pellaud, die overkwam van IAM Cycling.

Silber Pro Cycling (Can)
Dit Canadeze team komt graag terug in de Tour of Alaska. Winnaar van vorig jaar Ryan Roth is weer van de partij. Het team bestaat vooral uit hardrijders en tijdrijders. Alexander Cowan won de tijdrit in de Tour de Beauce, Emile Jean won etappes in de Tour de Beauce en de GP de Saguenay. Talent Nigel Ellsay zal een vrije rol krijgen. Pier-Andre Cote werd derde bij de nationale kampioenschappen. Amerikaan Stephen Bassett heeft ook zijn plaatsje verdiend in het team.

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Morgen kijken we welke nationale kampioenen zich melden in de Tour of Alaska. Sommigen zijn al benoemd, maar er rijden veel verschillende truitjes rond.

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Nationale kampioenen in de Tour of Alaska

De Tour of Alaska herbergt meer verschillende truitjes dan er ploegen zijn. Maar liefst twaalf nationale kampioenen (zowel weg- als tijdrit) rijden rond in dit peloton. De nationale wegrit van de Verenigde Staten leverde Larry Warbasse (Aqua Blue) de trui op. Neilson Powless (Axeon) en Alexey Vermeulen (LottoNL) werden tweede en derde. In de tijdrit verpulverde BMC'er Joey Rosskopf de concurrentie. Hij bleef ploegmaat Brent Bookwalter en Neilson Powless voor.

In Canada werd de wegrit een prooi voor Matteo Dal-Cin van Rally Cycling. Hij rekende af met Marc-Antoine Soucy, die hier voor de nationale selectie uitkomt en Pier-Andre Côte van Silber. In de tijdrit was het oudgediende Svein Tuft die het goud omgehangen kreeg. Hij rijdt in de Tour of Alaska voor de Canadese selectie. Hij bleef Nigel Ellsay (Silber) en Rob Britton (Rally) voor. Alle medaillewinnaars van de nationale kampioenschappen van de Verenigde Staten en Canada zijn hier te bewonderen.

Ook uit het buitenland krijgen we meerdere truitjes te zien. Silvan Dillier (BMC) won de wegrit in Zwitserland en werd ook tweede in de tijdrit. BMC heeft nog een kampioen in huis met de Australier Miles Scotson, die met een ultieme aanval net Simon Gerrans en Nathan Haas voorbleef. De Ier Ryan Mullen van Cannondale was grootverdiener; hij won zowel de weg- als de tijdrit. Mekseb Debesay (Dimension Data) won de tijdrit in Eritrea voor Berhane en Teklehaimanot. Ruben Guerreiro van Trek-Segafredo rekende met alle andere Portugezen af en mag de Portugese trui om zijn schouders hangen. Trek heeft nog een winnaar in de gelederen. Mads Pedersen won de nationale titel in Denemarken. Roy Goldstein van Israel Cycling Academy won de wegrit in Israël en Krists Neilands won de wegrit in Letland. Hij werd ook derde in de tijdrit, waar Skujins (Cannondale) tweede werd. Kunnen zij zich laten zien in de Tour of Alaska?

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Morgen wordt de definitieve startlijst uitgegeven en is er een interview met Ryan Roth, winnaar van de Tour of Alaska 2016. De wedstrijd begint bijna!

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Startlijst Tour of Alaska 2017

Overmorgen zullen 132 renners aan de start staan voor de vierde editie van de Tour of Alaska. Natuurlijk zijn de Amerikanen het best vertegenwoordigd met 51 renners, maar ook de Canadezen mogen niet onderschat worden. Zij zijn met 24 renners aanwezig. Ook zijn de Nederlanders (8), Britten (6), Australiërs (5), Zwitsers (4) en de Fransen (4) met meerdere renners naar Alaska afgereisd. Hieronder het totale aantal renners uit de verschillende landen:

51: Verenigde Staten
24: Canada
8: Nederland
6: Verenigd Koninkrijk
5: Australiërs
4: Frankrijk en Zwitserland
3: Colombia, Ierland, Letland en Spanje
2: Denemarken, Mexico, Noorwegen, en Zuid-Afrika
1: Cuba, Ecuador, Eritrea, Estland, Finland, Israël, Italië, Portugal, Roemenië en Uruguay

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Vanavond is nog het interview met Ryan Roth te lezen, de winnaar van vorig jaar. Morgen komt de voorbeschouwing van de eerste etappe, de tijdrit in Anchorage, waar de eerste verschillen zullen ontstaan.

(prono's kunnen vanaf nu gemaakt worden volgens de WF Prono. De deadline voor prono's ligt in eerste instantie op vrijdag 14:00. Op de site is de startlijst te vinden. Hieronder de link)
Startlijst Tour of Alaska 2017[/url]

Laatst gewijzigd
mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Interview met Ryan Roth

Deze renner, woonachtig in Guelph, Ontario, verraste vriend en vijand vorig jaar met zijn winst in de Tour of Alaska. Hij verloor nog bijna een minuut op de favorieten op Eaglecrest en in de tweede waaieretappe, maar een sterke tijdrit en oplettendheid in de vierde etappe zorgden voor een goede uitgangspositie voor op de Glen Alps. Hij bleef net George Bennett voor, die een seconde achter hem stond en de rest verloor ook teveel, zodat hij met een seconde de Tour of Alaska won van George Bennett en met negen seconden van Rob Britton. Dit jaar is hij ook weer van de partij. We schoven aan en vroegen hoe hij denkt dat het dit jaar zal gaan.

Ryan, vorig jaar was een hele grote triomf voor jou. Hoe kijk je daar op terug?
"Geweldig natuurlijk. Ik had een erg goed jaar met de winst in de Winston Salem en de GP de Saguenay. Ook won ik de Canadese tijdrittitel. Maar dat ik een ronde zoals deze kon winnen, verraste ook mij. Ik zal het nooit vergeten."

En hoe zit het dit jaar? Ben je klaar om de titel te verdedigen?
"Dit jaar gaat een stuk minder, hoewel de tweede plaats in de Winston Salem een mooie opsteker was. Maar ik ben natuurlijk gemotiveerd voor de Tour of Alaska. In ons team zitten goede tijdrijders, zoals Nigel Ellsay, die al tweede werd in het nationaal kampioenschap. Een superjong en sterk team, waar ik mijn aandeel in kan hebben met mijn ervaring."

Nog even naar vorig jaar. Bij het wereldkampioenschap zat je in de vroege vlucht, die uiteindelijk maar ingelopen werd door een man of twintig, die de waaier hadden opgezet half koers. Je bleef aanpikken. Hoe heb je dat ervaren?
"Het is altijd een gelukje om in de ontsnapping te zitten. Dat het zo uit elkaar zou spatten had niemand verwacht. Wij konden altijd ons eigen tempo rijden en toen zij ons inhaalden waren we al op het circuit. Aanhaken konden we, maar meedoen niet meer. Maar die vijftiende plaats pakken ze me niet meer af!"

Wie zijn voor jou de grootste kanshebbers dit jaar?
"Brent Bookwalter zint op wraak, heb ik gehoord. Hij is dit jaar al goed bezig en mag zich volledig focussen op rondes zoals deze. En let op Lachlan Morton. Hij had vorig jaar een goed jaar, maar hoe langer de klim, hoe beter hij wordt.

Dank je wel en veel succes dit jaar, Ryan!
"Ik doe altijd mijn best, je zult me zeker zien!"

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Morgen de eerste voorbeschouwing voor de eerste etappe, de elf kilometer lange tijdrit door Anchorage. Prono's zijn nog welkom tot (in eerste instantie) vrijdag 14:00. Wie denken jullie dat de Tour of Alaska gaat winnen?

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Prono's Tour of Alaska
Allemaal de geweldige Tour de France aan het kijken? Fantastisch, want dat is het beste werk, maar de Tour of Alaska staat ook op punt van beginnen. Wil je een voorspelling doen wie er wint? Je hebt nog iets meer dan een dag om je kennis te uiten. Pronostieken volgens het WF Prono-spel. Succes!

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Voorbeschouwing Etappe 1: Anchorage ITT, 11km

De Tour of Alaska begint dit jaar met de tijdrit. Meteen kunnen de eerste verschillen ontstaan. Wie pakt dit goed begin en is dan spreekwoordelijk al op de helft?

Route[/url]
Startlijst[/url]

De renners beginnen weer op West 3rd Avenue en slaan dan linksaf om langs Memorial Park naar East 15th Avenue te gaan. De renners moeten dan even op de trappers te staan en rijden ze over Merrill Field. Dan draaien ze terug richting het centrum van Alaska en gaan ze in een duikvlucht naar beneden richting het station. De 22 meters moeten ze in de laatste 400 meter weer terugwinnen en daar kan het verschil ontstaan tussen winst en verlies.

Rechttoe, rechtaan is de tijdrit. Coureurs die een groot verzet kunnen draaien zijn in het voordeel. Als eerst moet worden gedacht aan Svein Tuft, die de Canadese titel voor de tiende keer binnenhaalde. Hij krijgt geduchte concurrentie van zijn Amerikaanse evenknie, Joey Rosskopf, die met Tom Bohli, Brent Bookwalter en Miles Scotson nog drie kandidaten in zijn team BMC heeft. Verder moet gekeken worden naar Ryan Mullen van Cannondale en Jonathan Dibben van Sky, die de tijdrit in Californië won. In het (pro)continentale circuit kunnen Lasse Norman Hansen (Aqua Blue), Kyler Marshall (Canyon) en Hugo Houle (Canada), die nou vrij kan rijden, een gooi doen naar de zege. Axeon heeft met de nummer drie van de Amerikaanse kampioenschappen Neilson Powless ook een kandidaat en ook Ian Garrison kan hard rijden. Holowesko heeft Taylor Eisenhart in de gelederen, die in het Amerikaanse circuit korte uitslagen rijdt in de tijdritten. Naast Tuft en Houle heeft Canada nog andere renners in het verschiet, met Rob Britton, die vorig jaar zesde werd in de tijdrit in Alaska, Nigel Ellsay, de zilveren winnaar in Canada en natuurlijk Ryan Roth, de winnar van vorig jaar en tweede in de tijdrit. Wie zal de eerste etappe winnen?

***Svein Tuft
** Joey Rosskopf, Jonathan Dibben
* Neilson Powless, Nigel Ellsay, Taylor Eisenhart

Weer en tv
De renners krijgen lekker weer in Anchorage. Het zal in de avond tegen de twintig graden zijn en licht bewolkt. De eerste renner rijdt om 19:00 Anchorage tijd van het podium. De laatste renner zal rond de klok van half tien de streep passeren. KTBY zal de tijdrit integraal uitzenden op het tweede kanaal. De uitzending begint om 7PM (11PM New York, 5AM Amsterdam).

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Prono's zijn nog altijd welkom. De deadline voor de prono's is verschoven naar morgenmiddag 17:00

Verweggistan

naam: Verweggistan
Wedstrijd: Alaska
[x2.0] Tejay Van Garderen
[x1.8] Michael Woods
[x1.6] Tao Geoghegan Hart
[x1.4] Joe Dombrowski
[x1.2] Larry Warbasse
[x1.0] Daniel Alexander Jaramillo
[x1.0] Brent Bookwalter
[x1.0] Adrien Costa

billi

naam: billi
Wedstrijd: Tour of Alaska
[x2.0] Deignan
[x1.8] Roson
[x1.6] Craddock
[x1.4] Debesay
[x1.2] Olivier
[x1.0] Avila
[x1.0] Powless
[x1.0] v Garderen

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Nog een half uur voor de prono's. Dan begint de tijdrit van de Tour of Alaska.

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Etappe 1: Anchorage ITT, 11km

Welkom bij de vierde editie van de Tour of Alaska. Ook dit jaar weer een enerverende strijd tussen 132 renners met beklimmingen, sprints en een tijdrit. Met de tijdrit beginnen de renners dit jaar. De tijdrit is zelf niet veranderd en dat betekent elf kilometer stoempen op de pedalen. Vorig jaar pakte Tom Bohli de winst in 12.57. Kan het nog sneller?

Startlijst[/url]
Route etappe 1[/url]

Renners '6'
De koers begint met de Canadees kampioen tijdrijden en meteen een favoriet voor de winst vandaag: Svein Tuft. Veertig jaar inmiddels, maar op een goede dag nog steeds een kandidaat voor een tijdrit zege. Vorig jaar werd hij twaalfde en dat was iets teleurstellend. Dit jaar is hij sneller en met 13:19 zet hij een goede tijd neer, maar waarschijnlijk niet de winst. Als derde is Cameron Piper, die met 13:41 de tweede tijd neerzet. De tijd van Tuft zal wel even blijven staan, want in deze groep zitten geen grote tijdritkanonnen. Ook Lars Petter Nordhaug heeft zijn vorm nog niet te pakken en rijdt 15:02. Proloogrijder Danny van Poppel probeert het wel, maar het is net wat te lang voor hem. Hij is wel de vierde man onder de 14 minuten met 13:45. Alexey Vermeulen lukt het niet om onder de veertien minuten te rijden. Waarschijnlijk heeft hij teveel aandacht voor de vliegtuigen op Merril Field. Hoewel geen tijdrijder, toch aandacht voor Michael Woods, die toch een van de outsiders genoemd mag worden. Hij rijdt ruim 20 seconden sneller dan vorig jaar, maar met 14:29 verlies je toch al heel wat. Dan een outsider voor de winst vandaag met Miles Scotson. Als baanrenner gaat het eerste gedeelte wel goed, maar in het tweede gedeelte zie je hem wat schokschouderen. Hij komt net niet aan de tijd van Tuft met 13:22. Als laatste van het blok is Emile Jean, de Canadees van Silber. Hij rijdt met 14:42 niet al te best. De top vijf na 22 renners:

Svein Tuft 13.19
Miles Scotson 13.22
Cameron Piper 13.41
Danny van Poppel 13.45
Jhonatan Narvaez 13.50

Renners '5'
Marc-Antoine Soucy werd vorig jaar laatste met een tijd boven de 16 minuten. Dit jaar verbaast hij vriend en vijand en laat de klok stilstaan op 15.37, bijna een halve minuut sneller. Nog steeds niet snel natuurlijk. Ook in deze serie veel snelle mannen, waarvoor 11 kilometer al aan de lange kant is. Pas weer bij Kaler Marshall wordt de klok stilgezet onder de 14 minuten, hoewel met een seconde. Mihkel Raim beleeft een topseizoen, maar tijdrijden is toch echt niet zijn specialiteit. Owain Doull is ook zo'n baanrenner en kan het aardig lang volhouden. Hij nestelt zich tussen Scotson en Piper met 13.29. Dan is de winnaar van 2015 aan de beurt en huidig tijdritkampioen van de Verenigde Staten, Joey Rosskopf aan de beurt. Hij wil dit jaar wel weer winnen, ook van zijn ploegmaat Tom Bohli en geeft alles. Vorig jaar zat het niet mee, maar nu is hij met 13.15 op dit moment de allersnelste, vier seconden sneller dan Tuft. Dat is nog niet sneller dan zijn tijd twee jaar geleden of die van Tom Bohli vorig jaar. De laatste van dit blok is Nigel Ellsay, de nummer twee van de Canadese kampioenschappen tijdrijden. Hij heeft een steady pace en aan de meet zien we dat hij met 13.10 de snelste is van allemaal. Op het laatst dus toch nog wat verschuivingen. De top 5 na 44 renners:

Nigel Ellsay 13.10
Joey Rosskopf 13.15
Svein Tuft 13.19
Miles Scotson 13.22
Owain Doull 13.29

Renners '4'
In deze vierde akte zien we Evan Huffman al snel. Hard rijden kan hij, maar echt tijdrijden is nog niet aan hem besteed. Toch zet hij met 13.39 een goede tijd neer. Oudgediende Francisco Mancebo is ook nog van de partij, maar tijdrijden was nooit zijn specialiteit. Hij komt net onder de vijftien minuten. Ian Garrison van Axeon rijdt een nette 13.52 en even later rijdt Bryan Coquard het startpodium af. Hij is niet zo gemotiveerd en raffelt de elf kilometer af. Lasse Norman Hansen is een allrounder en in dit veld waagt hij zijn kans. Hij zakt wat in op het laatst, maar met 13.35 mag hij tevreden zijn. Dan is het de beurt aan Jonathan Dibben, een van de favorieten. Maar Californië is Alaska niet. Hij krijgt problemen met zijn derailleur en rijdt dan rustig uit. Een tijd net boven de zestien minuten is zijn deel. Steven Lammertink heeft Dibben dan ook ingehaald, maar rijdt ook niet al te best met 14.21. Het lijkt wel alsof BMC zijn hele tijdrittrein heeft opgesteld, want ook Silvan Dillier rijdt een hele sterke tijdrit. Daar komt hij de bocht in de heuvel al uit, de klok loopt nog onder de 13 minuten. 55, 56, 57, 58, 59; Net niet onder de dertien minuten, maar met 13.00 de snelste tijd en maar drie seconden langzamer dan zijn ploeggenoot Tom Bohli vorig jaar. Alexander Cowan sluit het blok af met 13:50. De top vijf na 66 renners:

Silvan Dillier 13.00
Nigel Ellsay 13.10
Joey Rosskopf 13.15
Svein Tuft 13.19
Miles Scotson 13.22

Renners '3'
Eerste renner van belang in deze serie is Adam De Vos, die de tijdrit in de Joe Martin Stage Race won. Niet van het niveau van de Tour of Alaska, maar versloeg toch enkele namen in het Amerikaanse continentale circuit. Hij komt met 13.25 niet in de voorlopige top vijf, maar mag tevreden zijn. Even later is Taylor Eisenhart aan de beurt. Hij is aan een gedegen seizoen bezig, en rijdt hier met 13.17 naar de voorlopig vierde tijd. Mads Pedersen van Trek weet ook ruim onder de veertien minuten te rijden met 13.46, maar zijn blik verraadt dat hij meer verwachtte. Dan nog de Ier Ryan Mullen, die zich elk jaar verder ontwikkelt. Al twee keer pakte hij de Ierse tijdrittitel en nu wil hij een overwinning tegen ander nationaliteiten. De meeste wegen zijn lang en vlak, maar de twee heuveltjes doen hem de das om en hij eindigt met 13.12 op de voorlopig derde plek. Dan komt BMC weer binnen met Brent Bookwalter, die de nare smaak van vorig jaar wil wegwerken. Hij is altijd constant in de tijdrit en dat laat hij hier ook weer zien. Met 13.30 mag hij tevreden zijn. De top vijf na 88 renners:

Silvan Dillier 13.00
Nigel Ellsay 13.10
Ryan Mullen 13.12
Joey Rosskopf 13.15
Taylor Eisenhart 13.17

Renners '2'
Charles-Etienne Chretien rijdt onder de veertien minuten en bevestigt zijn talent. Canadees kampioen op de weg Matteo Dal-Cin rijdt ook stukken beter dan vorig jaar, toen hij maar vijf renner achter zich wist te houden. Met 14.58 is hij bijna een minuut sneller. Israëlisch kampioen op de weg Roy Goldstein is de beste van zijn ploeg tot nu toe met 14.19. Voormalig Amerikaans kampioen Gregory Daniel heeft wel eens betere tijden gekend en komt met moeite onder de 14.30. Schaduwkopman bij Sky Ian Boswell moet het niet van zijn tijdrit hebben, maar rijdt desondanks toch een sterke 13.54. Eritrees Kampioen tijdrijden Debesay doet er nog een schepje bovenop en met 13.48 is hij tevreden. Dan het team van BMC met de winnaar van vorig jaar Tom Bohli. Dit jaar gaat het iets minder en dat blijkt ook, hij zakt in elkaar en op de stukjes bergop komt hij niet echt vooruit. Natuurlijk is 13.34 nog steeds geen slechte tijd, maar hij was vorig jaar 37 seconden sneller. De top vijf is niet veranderd na 110 renners:

Silvan Dillier 13.00
Nigel Ellsay 13.10
Ryan Mullen 13.12
Joey Rosskopf 13.15
Taylor Eisenhart 13.17

Renners '1'
Het laatste blok met de kopmannen van de verschillende ploegen. Beginnend met de verrassing van vorig jaar Hugo Houle. Hij gaat vol in de tijdrit, want hij wil dat tricot nog wel een keer. Met 13.25 is hij 20 seconden sneller dan vorig jaar, maar de trui zit er dit jaar niet in. Chad Haga rijdt een nette 13.38. Dan de hoop van Rally Cycling met Rob Britton. Al twee jaar op rij zesde, maar dit jaar zakt hij een paar plaatsjes. Hij rijdt 13.28. Het tijdritniveau is bijzonder hoog dit jaar. Robin Carpenter is geen tijdritgigant en probeert de schade beperkt te houden. Hij kom net boven de veertien minuten uit. Dan is Neilson Powless aan de beurt. De nummer drie van de Amerikaanse tijdritkampioenschappen lijkt wat moeite te hebben om de pedalen rond te draaien, maar doet het met 13.44 niet slecht, maar hij had er meer van verwacht. Jaime Roson heeft het niet zo op tijdritten, maar met de twee lange beklimmingen, doet hij er alles aan. Hij komt tegelijk met Hivert over de streep en mag met 14.10 zeker tevreden zijn. Amerikaans kampioen op de weg gaat zijn slag slaan in de bergen, want met 14.47 kan hij veel ambities al weggooien. Tao Geoghegan Hart daarentegen, kopman bij Sky, rijdt dezelfde tijd als zijn ploegmaat Owain Doull en blijkt een goede vorm te hebben; 13.29. Met nog vijf renners te gaan is de top vijf nog ongewijzigd. Clement komt door in 13.33, Morton in 14.13, wat goed voor hem is. Winnaar van editie 2015 Joe Dombrowski kan zijn ambities de ijskast in gooien, want met 14.59 kom je al veel te kort. BMC'er Tejay Van Garderen doet niet mee aan de hele hoge verwachtingen, hij is met 13.40 de langzaamste van het stel, maar nog steeds een goede tijd. Als laatste komt Ryan Roth, de winnaar van vorig jaar, over de streep. Hij is in een stuk mindere vorm, getuige zijn 14.15, ruim een minuut langzamer dan vorig jaar. Dat betekent dat BMC voor het derde achtereenvolgende jaar de tijdritwinst pakt, maar nu met de Zwitser Silvan Dillier. Alle BMC'ers zitten bij de beste twintig. Canadees Nigel Ellsay wordt tweede, voor de Ier Ryan Mullen.

Etappeuitslag Etappe 1, Anchorage ITT, 11km
1. Silvan Dillier (Zwi) BMC 13.00 (50,77 km/u)
2. Nigel Ellsay (Can) Silber 0.10
3. Ryan Mullen (Ier) Cannondale 0.12
4. Joey Rosskopf (USA) BMC 0.15
5. Taylor Eisenhart (USA) Holowesko 0.17
6. Svein Tuft (Can) Canada 0.19
7. Miles Scotson (Aus) BMC 0.22
8. Adam De Vos (Can) Rally 0.25
9. Hugo Houle (Can) Canada 0.25
10. Rob Britton (Can) Rally 0.28

Silvan Dillier is natuurlijk de eerste leider in het algemeen klassement. De stand is hetzelfde als de etappeuitslag. Ook het puntenklassement is voor Dillier, maar die trui wordt morgen gedragen door Ellsay.

Puntenklassement na Etappe 1, Anchorage ITT, 11km
1. Silvan Dillier 10
2. Nigel Ellsay 7
3. Ryan Mullen 5
4. Joey Rosskopf 3
5. Taylor Eisenhart 2
6. Svein Tuft 1

We zijn bijna vergeten dat de bergtrui ook uitgereikt zou worden. Enkele renners van mindere ploegen gingen hiervoor, Mark Christian van Aqua Blue heeft de 380 meter het snelste afgelegd en mag morgen in de bergtrui starten. Hij krijgt welgeteld één punt hiervoor.

Bergklassement na Etappe 1, Anchorage ITT, 11km
1. Mark Christian (GBr) Aqua Blue 1

Morgen de etappe naar de Hatcher Pass. Een korte etappe van 118 kilometer met 17 kilometer klimmen aan 4,1%, maar de laatste zes kilometer gaan gemiddeld aan 6,6%. Wie pakt hier seconden terug. Morgenochtend de uitgebreide voorbeschouwing.

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

De volledige uitslag staat morgenochtend op de website.

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Interview met Silvan Dillier

Silvan Dillier won de openingstijdrit van de Tour of Alaska. Hij houdt de traditie in stand dat BMC de tijdrit wint. We spraken hem na afloop.

Silvan, je blijft winnen de laatste maanden. Na alle truien in de Route du Sud mag je hier ook een etappe bijschrijven. Blij?
"Natuurlijk ben ik blij. Ik wist dat ik in vorm was en ik kan hard rijden. Dat is op dit parcours toch wel een voordeel. Het liep lekker en ik voelde dat ik nog kracht had op het einde. Dat is wel een pittig heuveltje op het einde van zo'n tijdrit zeg."

Jullie hebben een ijzersterk team dit jaar. Wie gaat voor het klassement?
"Dat is moeilijk te zeggen. Tejay en Brent (Van Garderen en Bookwalter, red.) zijn hier voor het klassement, maar je ziet dat ik en ook Joey in goede vorm zijn. We hebben dus veel mogelijkheden. Maar de beklimmingen zijn lang en soms steil, soms minder steil. We zullen op ons hoede moeten zijn."

Heb je nog een doel verder in het jaar?
"Ik hoop dat ik de Vuelta mag gaan rijden, maar er zijn nog meer mooie wedstrijden in het najaar. De BinckBank tour staat ook op het programma. En ik hoop dat ik naar het WK mag. Het is een parcours wat mij ligt en ik hoop daar mijzelf te laten zien."

Dank je wel Silvan Dillier, en veel succes verder!

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Voorbeschouwing Etappe 2: Anchorage-Hatcher Pass, 118km

De Tour of Alaska vervolgt zijn weg naar het noorden, waar de renners direct een finish bergop moeten verteren. De weg naar de Hatcher Pass moet worden beklommen. Wie kan na de tijdrit direct zijn klimmersbenen laten spreken?

Route[/url]
Startlijst[/url]

De renners starten in het centrum van Anchorage en rijden noordoostelijk naar de Knik River. Zij houden de oude snelweg aan en komen na 85 kilometer aan in Palmer. Daar is de tussensprint en vanaf dan loopt de weg ook geleidelijk omhoog. Via Fishhook Road klimt de weg eerst geleidelijk met gemiddeld 3,2%, maar wanneer de renners de enige haarspeldbocht hebben gerond, is het zes kilometer aan 6,6%, met uitschieters van boven de 10%. De top ligt op 930 meter boven zeeniveau, dat is het hoogste punt dat de Tour of Alaska heeft aangedaan.

Op basis van naam is natuurlijk Tejay Van Garderen de favoriet voor morgen. Maar is hij gemotiveerd en in vorm? BMC kan ook bouwen op Brent Bookwalter, die vorig jaar als topfavoriet van start ging. Maar Dillier heeft de leiderstrui, hoe wordt daar mee omgegaan? Cannondale komt met drie klimmers, maar Craddock was op ruim een minuut de best geplaatste. Michael Woods verloor anderhalf minuut en kan gaan goedmaken. Lachlan Morton van Dimension Data reed voor zijn doen een goede tijdrit en mag bij de favorieten gezet worden. Sky heeft Hart en Boswell om uit te spelen. UnitedHealthcare schuift Gavin Mannion naar voren, maar het is de vraag of hij het hoge niveau aankan. Axeon heeft Neilson Powless aangewezen als kopman, maar hoe liggen de verhoudingen met Jhonatan Narvaez, de Ecuadoriaan. Verder als outsiders kunnen nog Rob Britton aangemerkt worden. Kopmannen met wat minder klimtalent maar die wel zich willen houden op een goede klassering zijn onder andere Stef Clement (LottoNL), Ruben Guerreiro (Trek), Jonathan Hivert (Direct Energie) en Robin Carpenter (Holowesko).

Favorieten

*** Brent Bookwalter
** Lachlan Morton, Michael Woods
* Tao Geoghegan Hart, Tejay Van Garderen, Rob Britton

Weer en TV
De renners krijgen weer uitstekend weer om in te rijden. Bij de start is het een graad of 18 en op hoogte komt de temperatuur net boven de 10 graden. KTBY is er weer helemaal bij en de uitzending begint om 12:15 PM (4:15 PM New York, 10:15P PM Amsterdam). De renners komen binnen rond 3:30 PM.

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Allesvoordekoers

Beter laat dan nooit. Mijn prono:

naam: Alles voor de koers
Wedstrijd: Tour of Alaska
[x2.0] Rosskopf
[x1.8] Tao Geoghegan Hart (GBr)
[x1.6] Robin Carpenter (USA)
[x1.4] Ruben Guerreiro (Por)
[x1.2] Lachlan Morton (Aus)
[x1.0] Michael Woods (Can)
[x1.0] Evan Huffman (USA)
[x1.0] Nick Schultz (Aus)

Heel vet gemaakt trouwens!

mhp88

'@allesvoordekoers
Welkom! Een nieuw gezicht. Figuurlijk dan... Heeft het topic al geleid tot het organiseren van een eigen koers? (mag ook iets minder uitgebreid dan deze haha) Of lees je alleen maar mee? Wat ook erg leuk is en reageren is altijd goed.

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Etappe 2: Anchorage-Hatcher Pass, 118km

De kop is eraf, maar dat betekent dat de staart nog lang niet bereikt is. De klassementsmannen mogen zich weer opmaken voor een strijd op de flanken van de Hatcher Pass, een zeventien kilometer lange beklimming die reikt tot 930 meter boven zeeniveau. Silvan Dillier glanst in zijn leiderstrui, Nigel Ellsay is blij dat hij de puntentrui mag dragen en Mark Christian draagt de rode bergtrui. Het al een snelle etappe gaan worden met maar 118 kilometers voor de boeg, maar vanaf de tussensprint na 87 kilometer gaat het alleen maar omhoog. Eerst rustig, maar de laatste zes kilometer gaan aan bijna 7%. Wie pakt hier de macht?

Startlijst[/url]
Parcours[/url]

Start, kopgroep, tussensprint (km 0-87)
De eerste twee kilometer zijn de neutrale zone, en als we die zijn doorgekomen, proberen direct de kleinere ploegen en de ploegen die geen renner hoog in het klassement hebben staan om weg te komen. BMC bemoeit zich maar amper met het controleren, zodat de kleinere ploegen slag om slinger demarreren. Ook sommige sprinters proberen mee te springen, zodat ze mee kunnen doen voor de tussensprint en zo zes punten kunnen pakken. Na een eerste uur, wat richting de 46 kilometer per uur ging, is eindelijk een groep van zeven weg, waarna BMC met Scotson een mannetje op kop van het peloton zet, meer uit verplichting dan uit de wens om de kopgroep snel terug te halen. De zeven vooraan:

Keegan Swirbul, Jelly Belly 1.01
Ryan Anderson, Direct Energie 1.15
John Murphy, Holowesko 1.23
Steve Fisher, Canyon 1.33
Ben Perry, Israel Academy 2.00
Connor McCutcheon, Illuminate 2.10
Fabio Calabria, Novo Nordisk, 2.51

In deze kopgroep is het vooral kijken naar Keegan Swirbul, nationaal kampioen U23 van 2015, hoewel hij toen nog maar 19 jaar was. Ryan Anderson is een Canadese hardrijder en sprinter van Direct Energie, John Murphy de sprinter van Holowesko, Steve Fisher won de GP de Saguenay, Ben Perry een Canadees van Israel Cycling Academy, Connor McCutcheon is de snorremans van Illuminate en Australiër Calabria rijdt voor Novo Nordisk. Geen enkele World Tour ploeg mee, zij kijken de kat nog uit de boom. De voorsprong loopt snel op en wanneer ze op de Old Glenn Highway de rivier de Knik overgaan op de Old Knik Bridge (70 kilometer) is de voorsprong opgelopen tot een goede drie minuten. De zeven vooraan gaan dan ook de tussensprint betwisten. John Murphy heeft het meeste belang bij de tussensprint, maar Ryan Anderson en Ben Perry doen ook mee. Toch houdt Murphy ze makkelijk achter zich en kan de eerste zes punten opschrijven. Ben Perry overschrijdt de streep nog voor Anderson. Het tweede uur ging aan een gemiddelde van 41, wat het gemiddelde na twee uur koers brengt op 43,5km/u.

Aanloop naar en eerste deel klim (km 87-111)
In het peloton heeft Tom Bohli zich bij Scotson gevoegd om het tempo iets op te voeren. Hierdoor blijft de voorsprong beperkt tot de drie minuten wanneer het peloton ook de tussensprint bereikt. In Palmer ontstaat een klein valpartijtje. Enkele renners zijn er bij betrokken, maar verder dan een paar schaafwonden en twee vervangen wielen komen we niet. Vooraan het peloton zien we ook al groepjes van ploegen die vooraan willen zitten. Ondanks de lengte van de klim, willen ze zich niet laten verrassen. BMC houdt een tempo aan wat Dillier ook nog goed kan volgen, maar dat zorgt er wel voor dat, wanneer de stijgingspercentages richting de 4 a 5% gaan, de mindere renners van de kleine ploegen het al lastig hebben. Met de limiet van 15% moet het iedereen wel lukken om op tijd binnen te komen, dat wordt meer dan 25 minuten. Bij de koplopers krijgen de eerste renners het ook lastig. Connor McCutcheon en Fabio Calabria moeten metertje bij metertje laten gaan op de andere vijf, waar naast Swirbul ook Fisher een goede indruk maakt. Met nog zes kilometer te gaan, slaan de koplopers linksaf en beginnen de zware stukken van de Hatcher Pass, met gemiddeld 6,6% en pieken boven de 10%. De koplopers hebben nog een voorgift van iets meer dan twee minuten.

Tweede deel klim en finish (km 111-118)
In het peloton had Scotson zich al aan de kant gezet, en dat gebeurt nu ook met Bohli. Joey Rosskopf wil overnemen, maar hij wordt links voorbij gezoefd door de mannen van Cannondale, die met Dombrowski, Craddock en Woods blijkbaar een plannetje hebben. Het tempo wordt erg snel opgeschroefd en de renners lossen nu bij bosjes, waaronder bergtruidrager Christian . Craddock heeft blijkbaar opdracht gekregen om heel hard te gaan, en wanneer hij geparkeerd staat met nog vier kilometer te gaan, dus na twee kilometer op het steile gedeelte, is de groep uitgedund tot een man of 25. De motor rijdt er langs en noteert alle namen. Gelost zijn al Ryan Roth, die dus minder is dan vorig jaar, Joey Rosskopf, samen met leider Silvan Dillier, die ook heeft moeten lossen. Ruben Guerreiro hangt aan het elastiek, net zoals Hivert. Edwin Avila en Hugo Houle moeten er nu ook af. Ook zij kunnen niet meer mee. De groep vooraan, zonder Craddock, die snel terrein verliest:

Van Garderen, Bookwalter (BMC), Dombrowski, Woods (Cannondale), Morton (Dimension), Clement (LottoNL), Hart, Boswell (Sky), Stetina (Trek), Warbasse (Aqua), Roson (Caja), Megias (Novo), Mannion, Acevedo (UHC), Powless, Narvaez (Axeon), Squire, Mancebo (Canyon), Carpenter (Holowesko), Tvetcov (Jelly), Britton (Rally), Haga (USA), Samuel (Canada)

McCutcheon en Calabria worden nu opgepikt door Dombrowski, die aan het werken is voor Woods. Geen enkel team heeft meer dan twee mannen nog mee. Vooraan trekt Swirbul het tempo op en krijgt alleen Fisher nog mee. Anderson, Perry en Murphy moeten nu ook de rol lossen op de steilere stukken. Het verschil tussen de twee koplopers en de voorwacht van het peloton is nu iets meer dan een minuut op 3,5 kilometer van het einde. De steilste kilometer komt er nu aan en dat is het sein voor Woods om aan te vallen. Dombrowski stuurt nu ook naar rechts en kijkt wie er mee gaan. Iedereen probeert wel, maar er vallen toch wat gaatjes. In het wiel van Woods zitten Morton, Hart, Roson, Acevedo, Powless en Narvaez, en Britton. Bookwalter, Van Garderen, Clement, Mannion, Tvetcov en Mancebo volgen op hun eigen tempo op een paar meter. Deze versnelling is er even teveel aan voor Boswell, Stetina, Warbasse, Megias, Squire, Carpenter, Haga en Samuel. Woods en consorten hebben ook Swirbul en Fisher opgeraapt, die in de laatste twee kilometer nog veel zullen zakken. De situatie, wanneer we bijna de laatste steile 1,5 kilometer beginnen aan 10%:

Woods, Morton, Hart, Roson, Acevedo, Powless en Narvaez, Britton
Bookwalter, Van Garderen, Clement, Mannion, Tvetcov en Mancebo op 0.21
De rest van de favorietengroep en Swirbul en Fisher tussen 35 sec en 1.00.

Woods heeft al enkele keren opzij gekeken en weet niet echt wat hij moet doen. Powless en Narvaez zij nog met zijn tweeën en Narvaez neemt de kop dan ook. Ook omdat vanuit de achtergrond Van Garderen voor Bookwalter aan het rijden is. Hierdoor moeten Clement en Mancebo lossen en vanuit de helikopter zien we de eerste groep, dan een groepje van vier en dan allemaal losse renners. Narvaez kan ook niet meer en Roson valt aan. Woods gaat mee, net zoals Hart. Powless, Morton en Acevedo moeten even passen en daardoor moet Britton om hen heen en zit hij op een gaatje. De explosiviteit gaat een bepalende rol spelen in de winst op de Hatcher Pass. Nog minder dan vijfhonderd meter. Het vlakt heel ietsje af op het laatst naar 7%, maar dat is nog steeds steil genoeg om weg te rijden. Hart countert Roson, maar de Spanjaard gaat weer mee en heeft blijkbaar toch zijn krachten goed ingedeeld. Hij lost Woods en uiteindelijk ook Hart en wint op de Hatcher Pass, voor Hart en Powless. Rob Britton wordt vierde, voor Acevedo, Morton en Powless. In de achtergrond is Mancebo nog opgerukt met Bookwalter.

Uitslag Etappe 2: Anchorage-Hatcher Pass, 118km in 3:01:02 (39,11km/u)
1. Jaime Roson (Spa) Caja Rural
2. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky 0.02
3. Michael Woods (Can) Cannondale 0.08
4. Rob Britton (Can) Rally 0.18
5. Janier Acevedo (Col) UHC 0.25
6. Lachlan Morton (Aus) Dimension 0.27
7. Neilson Powless (USA) Axeon 0.30
8. Brent Bookwalter (USA) BMC 0.43
9. Francisco Mancebo (Spa) Canyon 0.43
10. Stef Clement (Ned) LottoNL 0.51
11. Gavin Mannion (USA) UHC 0.57
12. Serghei Tvetcov (Rom) Jelly Belly 0.57
13. Tejay van Garderen (USA) BMC 1.11
14. Ian Boswell (USA) Sky 1.26
15. Peter Stetina (USA) Trek 1.26
Volledige uitslag[/url]

Hoewel hij niet de rit won, is Hart wel de nieuwe leider van de Tour of Alaska. Hij leidt met 21 seconden op Rob Britton en etappewinnaar Roson heeft 35 seconden achterstand. De top-23 zit nog binnen de twee minuten.

Algemeen Klassement na Etappe 2
1. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky
2. Rob Britton (Can) Rally 0.21
3. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 0.35
4. Brent Bookwalter (USA) BMC 0.48
5. Neilson Powless (USA) Axeon 0.49
6. Stef Clement (Ned) LottoNL 0.59
7. Michael Woods (Can) Cannondale 1.08
8. Lachlan Morton (Aus) Dimension Data 1.15
9. Serghei Tvetcov (Rom) Jelly Belly 1.24
10. Gavin Mannion (USA) UHC 1.25
11. Tejay Van Garderen (USA) BMC 1.26
12. Janier Acevedo (UHC) 1.27

Puntenklassement na Etappe 2
1. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 10
2. Silvan Dillier (Zwi) BMC 10
3. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky 7
4. Nigel Ellsay (Can) Silber 7
5. John Murphy (USA) Holowesko 6
6. Michael Woods (Can) Cannondale 5
7. Ryan Mullen (Ier) Cannondale 5
8. Ben Perry (Can) Israel Cycling 4
9. Rob Britton (Can) Rally 3
10. Joey Rosskopf (USA) BMC 3

Bergklassement na Etappe 2
1. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 5
2. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky 3
3. Michael Woods (Can) Cannondale 2
4. Rob Britton (Can) Rally 1
5. Mark Christian (GBr) Aqua Blue 1

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Laatst gewijzigd
Verweggistan

Sterk gereden van Hart en natuurlijk ook Roson, beide geprofiteerd van Cannondale. Grote verschillen nog in de slotkilometer. Van Garderen dus zelfs in dienst van Bookwalter. Bij UHC dus voor Acevedo en Mannion, ik had Jaramillo gegokt.

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Interview met Jaime Roson

Spanjaard Jaime Roson won de bergetappe naar de Hatcher Pass. Het is de eerste Spaanse zege in de Tour of Alaska. Wij spraken kort met hem.

Jaime, Engels? Of misschien Frans?
"Engels is goed, ik heb Engels sprekende ploegmaten nu en heb veel geoefend."

Gefeliciteerd met je overwinning, had je het zelf verwacht?
"Ik weet dat ik goed ben en dat mijn explosiviteit mij kon helpen op het einde. Maar het moest van ver komen. Ik ben ook heel erg moe."

Wat verwacht je verder van de ronde? Je staat nu 35 seconden achter op Hart.
"Ja, mijn tijdrit is iets minder dan de andere gasten, maar hij was goed. We hebben nog een moeilijke heuveletappe en nog een bergrit. Nog genoeg kansen dus."

Dank je wel Jaime. Succes!
"Dank je wel."

Laatst gewijzigd
mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Voorbeschouwing Etappe 3: Wasilla, 148km

Na de zware bergetappe van gisteren, vandaag een relatief makkelijke etappe. Een ronde rond Wasilla van 18,5 kilometer met amper hoogteverschillen en lange rechte wegen zal waarschijnlijk voor een massasprint, maar misschien ook wel voor onoplettendheden zorgen. Wie heeft de snelste benen?

Route[/url]
Startlijst[/url]

De start wordt gegeven in het centrum van Wasilla en er zitten welgeteld vier echte bochten in. Vier keer naar rechts en een laatste rechte lijn van 700 meter. Gedurende de ronde gaan de renners vijftig meter omhoog, met een klein knikje van zes procent. Na de derde bocht slingert de weg met flauwe bochten naar beneden, om nog een keer een haakse bocht naar rechts te nemen, waar een rechte weg het verdict zal geven.

Grote favoriet is Bryan Coquard. De Franse sprinter mocht niet naar de Tour de France, maar hij heeft de snelste benen van het peloton in Alaska. Dit jaar heeft hij toch al vier overwinningen op zijn naam staan. Belangrijkste uitdagers zullen Eric Young (Rally) en Wouter Wippert (Cannondale) zijn. Wippert heeft een minder seizoen achter de rug, maar werd toch sterk tweede bij de nationale kampioenschappen van Nederland. Eric Young heeft al drie zeges in het Amerikaanse circuit binnen en gedijt goed in koersen zoals deze. Travis McCabe (UHC) won twee keer in Langkawi en mag ook niet onderschat worden. BMC zal voor Dillier gaan, maar het is de vraag hoe hij zich voelt. Dimension Data komt dit jaar met Ryan Gibbons, maar misschien is de koers wat te licht voor hem. Andere outsiders zijn Canadees Guillaume Boivin, Ty Magner en Kiel Reijnen. Wie maakt het morgen af, of krijgen we zelfs een ander verloop?

Favorieten
*** Bryan Coquard
** Wouter Wippert, Eric Young
* Travis McCabe, Guillaume Boivin, Ty Magner

Weer en TV
De renners krijgen weer uitstekend weer om in te rijden. Bij de start is het een graad of 22 met enkele wolkenvelden. KTBY is er weer helemaal bij en de uitzending begint om 12:00 PM (4:00 PM New York, 10:00P PM Amsterdam). De renners komen binnen rond 3:30 PM.

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli

Etappe 3: Wasilla, 148 km

Eindelijk een rustigere dag. Hoopt men. In Wasilla is een ronde uitgetekend van 18,5 kilometer, die acht keer verreden moet worden. In totaal dus 148 kilometers. De omloop is nagenoeg vlak en kent maar vier echte bochten. De laatste kilometers gaan licht dalend en meanderend naar de laatste bocht op 700 meter van de aankomst. Tao Geoghegan Hart pronkt in zijn blauwe leiderstrui, die hij nog nooit heeft aangehad, Jaime Roson is de leider in het puntenklassement en het bergklassement, maar die wordt gedragen door Michael Woods, omdat Hart de leiderstrui heeft. Is het een sprint die deze etappe beslist?

Route[/url]
Startlijst[/url]

Start, kopgroep en tussensprint (ronde 1-4)
De neutrale start is erg nerveus en ondanks de rechte wegen vindt er toch een valpartijtje plaats. Zonder erg, dus als iedereen weer is aangesloten kan de koers beginnen. Ook deze etappe is niet heel lang, maar eigenlijk wel heel saai. De eerste tien kilometer springen meerdere renners weg, worden weer teruggepakt en gaan weer. Toch is het al snel beklonken met een kopgroep van vijf renners.

3. Pier-Andre Cote (Can) Silber 20.30
105. Mihkel Raim (Est) Israel Cycling 6.07
164. Andzs Flaksis (Let) Holowesko 7.00
175. Jordan Cheyne (Can) Jelly Belly 14.14
206. Jacob Sitler (USA) USA 10.13

Cote werd derde bij de NK weg in Canada. De Est Mihkel Raim won een etappe in Azerbaijan en werd vijfde in de ronde van zijn land en vierde in de Ronde van Slowakije. Andzs Flaksis is een Let die verrassend het eindklassement van de Tour de Beauce won, door in de eerste etappe op te letten. Maar 21 renners eindigden binnen een minuut van elkaar. De rest op tien minuten of meer. In de laatste etappe maakte hij het af. Jordan Cheyne werd in diezelfde Tour de Beauce derde. Jacob Sitler werd dit jaar tweede in een rit in de An Post Ras. In het peloton nemen de mannen van Sky nu de kop over, maar rijden zeker niet voluit. Met Dibben en Deignan houden ze een tempo aan, dat ervoor zorgt dat de koplopers ruimte krijgen, maar zeker niet teveel. Na drie rondes komt ook een mannetje van Direct Energie meehelpen met de Sky-mannen. Coquard wil zijn kansen niet vergooien. Hij heeft er maar twee, deze ronde. De koplopers hebben ondertussen vier minuten voorsprong. Vooraan wordt dan ook na de vierde ronde gesprint door de koplopers bij de tussensprint. Het is een Baltisch feestje, want Raim wint de sprint voor Flaksis. Cheyne wordt nog derde. Het peloton passeert 3,5 minuut later de streep.

Voorbereiding en finish (ronde 5-8)
De voorsprong loopt nu gestaag terug; het lijkt de Tour de France wel. Hoewel het alleen de mannen van Sky en Direct Energie zijn, is het tempo hoog genoeg. Met nog twee ronden te gaan (37 km) is de voorsprong teruggelopen tot minder dan twee minuten. Dat is het sein voor de koplopers om kop over kop te versnellen. Ze proberen het in ieder geval. Hierdoor blijft de voorsprong even hetzelfde en zitten de mannen van Direct Energie met de handen in het haar, maar even later komt er hulp vanuit Dimension Data voor Gibbons en zelfs Axeon zet een mannetje op kop voor Christopher Lawless. Wanneer de voorsprong beetje bij beetje terugloopt, kijkt de peloton in de rug van de koplopers op de lange recht wegen en net voordat ze de laatste vijf kilometer ingaan, worden ze gegrepen. De sprintersploegen zetten nu hun mannetjes in om op de licht dalende en meanderende weg hun sprinter vooraan te houden. Natuurlijk de meeste WorldTour-ploegen hebben een sprinter mee, maar vergeet ook niet de rappe mannen van het continentale circuit. Hoe goed zijn Eric Young, Ty Magner en is John Murphy hersteld van gisteren? De troepen van Direct Energie nemen nu het heft helemaal in handen en met het treintje van Duchesne, Anderson, Cardis en Coquard ziet het er machtig uit. De andere sprinters zitten, sommige met nog een mannetje in het wiel als de laatste bocht wordt aangevangen. Dan is het nog zevenhonderd meter. Anderson neemt het nu over van Duchesne, maar dat zorgt voor een iets minder hoog tempo. Links van hen komt Doull met Van Poppel in het wiel. Maar twee mannetjes zijn toch nog sterker dan een en wanneer Cardis op vierhonderd meter van de meet overneemt, sprint hij bijna zijn kopman uit het wiel. Die lanceert zich op 150 meter van de aankomst en niemand komt er meer overheen. Zo wint de topfavoriet voor deze etappe. Travis McCabe heeft een hele lange sprint gedraaid en wordt tweede, voor Van Poppel en Young. De volledige top tien:

Uitslag Etappe 3: Wasilla, 148km in 3:23:58 (43,53 km/h)
1. Bryan Coquard (Fra) Direct Energie
2. Travis McCabe (USA) UHC allen z.t.
3. Danny van Poppel (Ned) Sky
4. Eric Young (USA) Rally
5. Wouter Wippert (Ned) Cannondale
6. John Murphy (USA) Holowesko
7. Edwin Avila (Col) Illuminate
8. Guillaume Boivin (Can) Israel Cycling
9. Christopher Lawless (GBr) Axeon
10. Adam Blythe (GBr) Aqua Blue
Volledige uitslag[/url]

In het algemeen klassement is niks veranderd. Eenieder van belang is binnengekomen met het peloton. Hart behoudt de leiderstrui.

Algemeen Klassement na Etappe 3: Wasilla
1. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky
2. Rob Britton (Can) Rally 0.21
3. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 0.35
4. Brent Bookwalter (USA) BMC 0.48
5. Neilson Powless (USA) Axeon 0.49
6. Stef Clement (Ned) LottoNL 0.59
7. Michael Woods (Can) Cannondale 1.08
8. Lachlan Morton (Aus) Dimension Data 1.15
9. Serghei Tvetcov (Rom) Jelly Belly 1.24
10. Gavin Mannion (USA) UHC 1.25
11. Tejay Van Garderen (USA) BMC 1.26
12. Janier Acevedo (UHC) 1.27

In het puntenklassement neemt Bryan Coquard de leiding over, omdat er vandaag 15 punten te verdienen waren bij de eindsprint. Travis McCabe is tweede en John Murphy, vanwege de tussensprint gisteren, is derde.

Puntenklassement na Etappe 3: Wasilla
1. Bryan Coquard (Fra) Direct Energie 15
2. Travis McCabe (USA) UHC 12
3. John Murphy (USA) Holowesko 11
4. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 10
5. Silvan Dillier (Zwi) BMC 10
6. Danny Van Poppel (Ned) Sky 10
7. Eric Young (USA) Rally 8
8. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky 7
9. Nigel Ellsay (Can) Silber 7
10. Mihkel Raim (Est) Israel Cycling 6
11. Wouter Wippert (Ned) Cannondale 6

Niks veranderd in het bergklassement, er waren geen bergen.

Bergklassement na Etappe 3: Wasilla
1. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 5
2. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky 3
3. Michael Woods (Can) Cannondale 2
4. Rob Britton (Can) Rally 1
5. Mark Christian (GBr) Aqua Blue 1

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Interview met Bryan Coquard

Bryan Coquard heeft de derde etappe van de Tour of Alaska gewonnen. In de straten van Wasilla was hij de snelste in een massasprint. Na de race spraken we een geagiteerde Fransman.

Bryan, gefeliciteerd. Maakt dit iets goed deze maand?
"Nee, niet echt. Ik weet van mijzelf wat ik kan en ik hoor in de Tour de France. Ik weet niet wat spel erachter zit, maar het maakt niet iets goed."

Maar je hebt net gewonnen. Dat is toch altijd mooi?
"Oh ja hoor, ik ben blij met deze overwinning. Het is een mooie ronde en de ploeg heeft voor mij gereden. Ik hoop misschien wel het puntenklassement te kunnen pakken, maar dat ligt er ook maar aan hoe de koers verloopt."

Er is sprake van een nieuwe ploeg met jou als kopman. Wat is daar van waar?
"Ik weet nog van niks, ik ben mij nog aan het oriënteren. Meerdere ploegen hebben al contact gezocht. Als er een nieuw team opgericht gaat worden en ze vragen mij, dan ga ik daar over nadenken, maar tot 1 augustus mag men niks zeggen."

Dank je wel en veel succes verder, Bryan!

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Laatst gewijzigd
mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Voorbeschouwing Etappe 4: Kenai-Homer, 188km

Vandaag een van de meest spectaculaire etappes van de ronde. Na een lange vlakke aanloop komen de renners in Homer en moet er flink geklommen en gedaald worden. De verschillen zullen waarschijnlijk niet heel groot worden, maar elke seconde kan tellen voor de eindwinst. Wie heeft de klimmersbenen vandaag?

Route[/url]
Startlijst[/url]

De renners starten in het centrum van Kenai en gaan via Soldotna richting het zuiden over de Sterling Highway. Die weg is ruim 120 kilometer lang en onderweg zijn alleen kleine plaatsjes zoals Happy Valley. Wanneer de renners koers zetten in zuidoostelijke richting wordt de weg iets geaccidenteerder. De eventuele sprinters moeten even op de pedalen, maar de afdaling naar Homer zal heel snel gaan en dan ligt er de tussensprint. De renners hebben dan nog 50 kilometer te gaan, opgedeeld in drie exact dezelfde rondes van 16,7 kilometer. In de ronde een helse beklimming van 3,8 kilometer. Gemiddeld 7,5% en maximale stijgingspercentage van 11%. Dan blijven de renners vijf kilometer lang op een plateau en duiken dan weer naar beneden. Na de laatste bocht zijn er nog 500 vlakke meters naar de finish.

Favorieten voor vandaag moeten klimmersbenen hebben en een redelijke sprint. In de etappe naar de Hatcher Pass hebben we kunnen zien wie goed is. Natuurlijk Jaime Roson van Caja Rural, die in extremis de etappe won. Leider Hart (Sky) kan dit ook, maar het is de vraag hoe hij zal rijden als leider. Een andere naam die naar voren komt is die van BMC'er Brent Bookwalter. Hij heeft in Amerikaanse koersen ook wel eens de sprint betwist en kan dus goed aankomen. Van Axeon Hagens Berman is dit meer een etappe voor Narvaez dan Powless. Als we kijken vanuit de achtergrond dan komen we bij de namen waarvoor de bergen iets te lang zijn, maar die zich wel in de heuvels kunnen uitleven. Robin Carpenter van Holowesko is zo'n naam, net zoals Jonathan Hivert van Direct Energie en Ruben Guerreiro van Trek. Allemaal renners met een goede sprint in een klein groepje.

Favorieten
*** Robin Carpenter
** Jaime Roson, Brent Bookwalter
* Jhonatan Narvaez, Jonathan Hivert, Tao Geoghegan Hart

Weer en TV
Het is ietsje koeler vandaag met een maximum van 18 graden, maar het blijft waarschijnlijk droog. KTBY is er weer bij vanaf de start. De uitzending begint om 10.45 AM (2:45 PM New York, 8:45 PM Amsterdam). De renners komen binnen rond de klok van 3:30 PM.

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Etappe 4: Kenai-Homer, 188km

Vandaag een belangrijke en zware etappe. Het is met zijn 188 kilometer veruit de langste etappe van de ronde. Na een lange aanloop zullen de renners drie rondes moeten afleggen met een beklimming van 3,8 kilometer aan 7,5% gemiddeld. Wie slaat hier een slag, of, waarschijnlijker, wie verliest hier de ronde?

Route[/url]
Startlijst[/url]

Start, kopgroep, tussensprint, km 0-138
Tao Geoghegan Hart is nog steeds de trotse leider van het blauw, Bryan Coquard heeft de groene puntentrui en Jaime Roson de rode bergtrui. Roson moet oppassen voor zijn trui, want op de beklimming in Homer zijn elke ronde 5-3-2-1 punten te verdienen. Mocht iemand alle drie keer boven komen, dan is dat vijftien punten. De start is gegeven en... er gebeurt niks. Blijkbaar willen renners niet 130 kilometer lang over de, toch wel wat saaie Sterling Highway rijden. Jonathan Dibben rijdt op kop met een langzaam tempo. Het eerste uur gaat aan een schamele 38 km/u. Dan toch een aanvalspoging van Laurent Gervais (Aevolo). De Canadees staat al op meer dan 19 minuten. Hij krijgt Joshua Berry van Jelly Belly mee en Boy van Poppel van Trek mee. Nog drie renners maken de oversteek met Adam Jamieson van Canada, Tom Skujins van Cannondale en Mark Christian van Aqua Blue. Hij is de bestgeplaatste op 11.54. De voorsprong stijgt snel en is op kilometer honderd zelfs meer dan tien minuten. Op dit moment is Christian in de top 12. Maar hij lijkt mee te gaan voor het bergklassement, waar hij al een punt heeft. Op de oplopende stukken voordat ze Homer binnenrijden wordt er a iets gelonkt, want de tussensprint ligt na de afdaling en op de finishstreep. Skujins gaat van ver aan, kijkt even achterom en ziet dan Van Poppel over zich heen komen, net zoals Laurent Gervais. In het peleton is Sky nog steeds aan het rijden, en houden ze de kopgroep nu binnen de tien minuten. Nog drie rondes en nog 50 kilometer te gaan.

Eerste twee rondes, km 138-171
De koplopers beginnen aan de eerste van drie beklimmingen van Homer Hill (East Hill Road). Het venijn zit hem in het middenstuk, waar de percentages kunnen oplopen tot wel 15%. De koplopers kijken een beetje naar elkaar en pas op de laatste honderden meters sprinten ze voor de punten. Mark Christian is druk bezig, en kan net Skujins afhouden. Jamieson pakt het derde puntje. Na de beklimming komt de kopgroep weer bij elkaar en rijdt weer verder, wel met een gezapig tempo. In het peloton beginnen de renners ook aan de beklimming en is het Jaramillo die de kop pakt, met in zijn wiel geplakt Mannion en Acevedo. Beide renners zitten op een kleine halve minuut van Hart. Ze proberen Hart onder druk te zetten, maar die komt nu nog niet in de problemen. De eerste renners moeten wel wal weer de staart van het peloton laten gaan. Dit is teveel. Op de top is de voorsprong dan ook bijna twee minuten gezakt tot onder de acht minuten. Hart kan rekenen op Boswell en Deignan, ook Cannondale is natuurlijk goed vooraan, net zoals BMC. Ook Trek wil erbij zitten. Vooraan dalen de koplopers af met enkele gevaarlijke bochten. Het gaat soms meer dan 10% naar beneden. Er worden snelheden behaald van meer dan honderd kilometer per uur, maar voor de bocht moeten ze toch echt even afremmen. De koplopers krijgen bij de finishstreep nog wat drinken aangereikt en moeten nog 33,5 kilometer rijden. Het peloton is uitgedund tot een man of zestig en komt 7,5 minuut later over de finishstreep. Jaramillo heeft zich even van het voorpeloton afgezet en Sky commandeert Danny van Poppel om te rijden, maar die weigert dat. Zou het te maken hebben met zijn broer Boy die voorin zit? Hij gaat uiteindelijk naar de kop, maar van harte gaat het niet. Op de klim wil de Let Tom Skujins nu voor de winst gaan en demarreert halverwege de klim. Christian gaat er achteraan, en Jamieson en Van Poppel kunnen volgen. Aanvaller van het eerste uur Laurent Gervais en even later ook Joshua Berry moeten ze meter voor meter laten gaan. Op de top mag Christian de punten pakken, nu voor Van Poppel en Skujins. Jamieson wordt vierde. Op het plateau kijken de renners weer even naar elkaar, want ze hebben genoeg voorsprong op het peloton. Net voor het eind van de afdaling komen dan Gervais en Berry terug en Berry gaat op het vlakke direct vandoor. Niemand die zin heeft om te reageren en zo pakt hij, voordat hij de klim opdraait, een kleine halve minuut cadeau van de anderen. In het peloton is er ook wat gebeurd op de een na laatste klim. Ruben Guerreiro is gedemarreerd. De renner van Trek staat 25e in het klassement op 3.27 en wil wat plaatsen stijgen. Hij krijgt Joe Dombrowski mee, die de vlucht van Skujins ook beschermd, Edwin Avila, Evan Huffmann en Silvan Dillier. Een best sterk groepje, waar na wakker te zijn geschud, ook Gavin Mannion naar toe wil. Hij blijft echter hangen en laat zich weer terugzakken. Deignan lijkt aan het einde van zijn krachten te komen en dan heeft Hart alleen nog Boswell in dienst. Op de top heeft het groepje een dertigtal seconden voorsprong en op het plateau gaan nog meer renners er vandoor. Rob Squire, Robin Carpenter, Larry Warbasse, Jhonatan Narvaez, en Stef Clement gaan ook op avontuur. Clement staat zesde op een minuut en is dus gevaarlijk. Gelukkig krijgt Sky hulp van Caja Rural, hoewel dat ook nog maar met een mannetje is met Chris Butler. Mekseb Debesay van Dimension Data probeert ook het tempo te onderhouden, maar de vijf achtervolgers lopen verder uit en komen bij het groepje met Guerreiro. In de afdaling houdt het verschil stand, en rijden Debesay en Butler zich de longen uit hun lijf, maar het verschil wordt groter en groter. De situatie aan de voet van de laatste keer Homer Hill, met nog dertien kilometer te gaan.

Joshu Berry
Gervais, Van Poppel, Jamieson, Skujins en Christian 0.28
Guerreiro, Dombrowski, Avila, Huffman, Dillier, Squire, Carpenter, Warbasse, Narvaez en Clement op 4.51
Peloton met de rest van de favorieten op 5.33

Laatste ronde, km 171-188
Joshua Berry begint aan de lastigste 3,8 kilometer van de dag. Hij heeft een kleine voorsprong, maar wanneer Skujins na een kilometer klimmen aangaat, vallen er kleine gaatjes. Christian kan het gaatje weer dichten en samen komen ze tot minder dan 10 seconden van Berry. Boy van Poppel hangt op een seconde of tien daar weer achter. Gervais en Jamieson lijken nu gezien. Christian gaat nu vol aan en pakt net voor de top Berry voor de punten. Skujins wordt derde en Van Poppel nog vierde. Berry blijft nu in het wiel van Christian zitten, die dat niet leuk vindt. Zo komt Skujins ook weer terug en probeert er overheen te gaan, maar dat wordt gezien door de anderen en zo gaan ze met zijn drieën de laatste afdaling in. Eenmaal beneden rijden ze direct onder de boog met het vod door. De drie pokeren nu en daar probeert Berry nu weer van te profiteren, maar zijn aanval wordt doorzien door Christian. Berry stuurt weer naar de andere kant en dan zitten ze nog maar op zeshonderd meter van de finish. Wie komt daar? Boy van Poppel heeft vol doorgereden en is op komst. De anderen hebben het niet in de gaten en Van Poppel zet nog een keer aan voor de laatste driehonderd meter. Het is vroeg, maar hij hoopt ze te verrassen. Hij krijgt een gaatje van vijfentwintig meter, maar daar gaan Christian en Skujins aan. Berry plant zich na twee seconden alweer in zijn zadel. Christian komt nu over Skujins heen en gaat op jacht naar Van Poppel, maar die heeft blijkbaar zijn krachten goed ingedeeld. Nog vijftig meter, Christian zit nu in het wiel en wil erover, komt ernaast, maar de finish ligt vijf meter te vroeg. Boy van Poppel wint de vierde etappe van de Tour of Alaska met een ultieme jump in de laatste driehonderd meter. Christian wordt tweede, Skujins derde.

De groep voor het peloton begint nu ook aan de klim. Guerreiro gaat direct door en iedereen zit nu op een lint. Avila moet laten gaan, Squire ook en Warbasse heeft het ook lastig. Robin Carpenter neemt nu over en samen houdt het groepje stand. Als ze op het plateautje zijn helpt ook Clement mee. Dombrowski, Huffman, Dillier en Narvaez houden zich koest met het oog op hun kopmannen.
In het peloton is het Hart zelf nu die de meubelen wil redden. Hij rijdt op kop van het peloton, dat nog uit ongeveer twintig man bestaat, maar daar gaat Bookwalter op een anderhalve kilometer van de top. Roson, Woods, Morton en Acevedo gaan mee, Hart behoudt zijn eigen tempo. De leider lijkt tijd te moeten inleveren. Op de top heeft hij bijna twintig seconden achterstand op de groep Bookwalter, en nu gaat Britton er ook nog vandoor met Powless in zijn zog. Alle renners rijden nu voor hun eigen hachje. De groep met Guerreiro duikt de afdaling in, maar zonder Guerreiro, die een lekke band krijgt. Carpenter neemt de enige haarspeldbocht gevaarlijk snel, maar blijft net overeind. Daar zijn ze binnen, op 2.42 van de winnaar Van Poppel. Huffman wint de sprint gemakkelijk voor Carpenter, Dillier en Narvaez. Het groepje van Bookwalter, waar ook Britton en Powless zijn komen aansluiten komt binnen op 3.02 en de groep Hart op 3.33.

Uitslag Etappe 4: Kenai-Homer, 188km in 5:03:31 (37,17 km/u)
1. Boy Van Poppel (Ned) Trek
2. Mark Christian (GBr) Aqua Blue
3. Tom Skujins (Let) Cannondale 0.01
4. Joshua Berry (USA) Jelly Belly 0.12
5. Adam Jamieson (Can) Canada 0.47
6. Laurent Gervais (Can) Aevolo 1.30
7. Evan Huffman (Can) Rally 2.42
8. Robin Carpenter (USA) Holowekso z.t.
9. Silvan Dillier (Zwi) BMC
10. Jhonatan Narvaez (Ecu) Axeon
Volledige uitslag[/url]

In het algemeen klassement heeft Hart de trui verloren aan Rob Britton. Hij heeft zeven seconden voorsprong op Bookwalter, tien op Hart en veertien op Roson. Ook Clement en Powless staan nu binnen de halve minuut.

Algemeen Klassement na Etappe 4
1. Rob Britton (Can) Rally
2. Brent Bookwalter (USA) BMC 0.07
3. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky 0.10
4. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 0.14
5. Stef Clement (Ned) LottoNL 0.18
6. Neilson Powless (USA) Axeon 0.28
7. Michael Woods (Can) Cannondale 0.47
8. Lachlan Morton (Aus) Dimension Data 0.54
9. Janier Acevedo (Col) UHC 1.06
10. Jhonatan Narvaez (Ecu) Axeon 1.18
11. Serghei Tvetcov (Rom) Jelly Belly 1.34
12. Gavin Mannion (USA) UHC 1.35
13. Tejay Van Garderen (USA) BMC 1.36

Boy van Poppel pakt niet alleen de etappezege, ook de puntentrui hangt om zijn schouders. Hij is de enige met 16 punten.

Puntenklassement na Etappe 4
1. Boy van Poppel (Ned) Trek 16
2. Bryan Coquard (Fra) Direct Energie 15
3. Travis McCabe (USA) UHC 12
4. John Murhpy (USA) Holowesko 11
5. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 10
6. Silvan Dillier (Zwi) BMC 10
7. Danny Van Poppel (Ned) Sky 10
8. Eric Young (USA) Rally 8

Het bergklassement wordt nu stevig geleid door Mark Christian. Hij heeft 16 punten en wordt gevolgd door Tom Skujins die zeven punten heeft.

Bergklassement na Etappe 4
1. Mark Christian (GBr) Aqua Blue 16
2. Tom Skujins (Let) Cannondale 7
3. Jaime Roson (Spa) Caja Rural 5
4. Boy Van Poppel (Ned) Trek 5
5. Tao Geoghegan Hart (GBr) Sky 3
6. Joshua Berry (USA) Jelly Belly 3
7. Michael Woods (Can) Cannondale 2
8. Laurent Gervais (Can) Aevolo 2
9. Rob Britton (Can) Rally 1

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

Laatst gewijzigd
mhp88

Tour of Alaska
UCI 2.HC, 14-19 juli 2017

Interview met Boy van Poppel

Vandaag won Boy van Poppel de heuvelachtige rit naar Homer. Hij zat in de kopgroep en kwam in de laatste afdaling terug bij zijn medevluchters. Met een lange, verrassende sprint hield hij Mark Christian en Tom Skujins achter zich. We spraken met hem.

Nou Boy, dat was me het dagje wel. Wat dacht je op de beklimming?
"Dat het lastig was, maar mogelijk. Ik zat er een seconde of vijftien achter en ik hoopte dat ze vooraan zouden stilvallen. Als ik eenmaal bij die gasten zou aansluiten zou ik een goede kans maken met mijn sprint."

Uiteindelijk gebeurde het pas na de afdaling dat je ze weer in zicht kreeg. Je ging erop en erover. Vond je het te vroeg?
"Ik kon voor mijn gevoel niet anders. Ik had veel gegeven in de achtervolging en kwam pas op driehonderd meter bij de anderen. Ik ben direct vol gegaan, omdat ik zag dat zij nog niet op snelheid waren. Ik kreeg een klein gaatje, maar het was nog heel close."

Uiteindelijk scheelde het een half wiel. Jullie kopmannen hadden een goede dag, maar Guerreiro kreeg een lekke band. Wat kunnen jullie nog doen?
"Aanvallen, niet waar? Dat deden we vandaag ook. Misschien laten ze ons gaan, maar we gaan er alles aan doen om deze ronde nog resultaten te behalen."

www.tourofalaska2017nl.wordpress.com[/url]
www.twitter.com/tourofalaska

1 2 ... 14 ... 19 20

Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.